Και πάλι, η Μαρία Λοΐζου από τα Λυόπτερα της Κύπρου, που πάσχει από λιποδυστροφία, διδάσκει μαθήματα ζωής … և ανοίγει την καρδιά της σε ολόκληρη την κοινωνία և, λέγοντας μερικές δραματικές ιστορίες που βίωσε λόγω της ασθένειας της γέννησής της.
Μιλώντας σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από την κεντρική διοίκηση της φυλακής την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού, η Μαρία ομολόγησε ότι είχε κακοποιηθεί από τους συγγενείς της σε νεαρή ηλικία.
“Η μητέρα μου, που ήταν νεογέννητο, μου είπε να με πετάξει, τα σκυλιά που τρώνε … Ήταν στον ίδιο ορίζοντα μαζί μου, η θεία μου, που είναι της ίδιας ηλικίας. τον, “αλλά πού είναι αυτό το μωρό που κλαίει τέρας; Και όταν μας βλέπουν μαζί στο κρεβάτι, λέει … αυτό το παιδί, το άλλο, γιατί το έχετε; Πετάξτε το, μωρό μου, πρέπει να κοιμηθείτε; Πόσο προσβεβλημένη ήταν η μητέρα μου ή οποιαδήποτε μητέρα θα λέγατε για το παιδί της; “
Η αδυσώπητη ψυχολογική και λεκτική βία εναντίον του δεν σταματά εδώ. Η Μαρία αναφέρθηκε επίσης στο περιστατικό με τους συμμαθητές της, οι οποίοι, ενώ την καλούσαν για καφέ, της είπαν να ετοιμαστεί … την ξεχάσουν με μια απαράδεκτη δικαιολογία.
“Έφυγαν, με άφησαν. Έτρεξα, πήγα να τα πιάσω, θυμάμαι ότι έπεσα και χτύπησα … Και μετά όταν έφτασα στο σπίτι … περίμενα να ρωτήσουν γιατί δεν με περίμεναν, είπαν. Δεν ήθελαν να με κοιτάξουν στο μικρό τραπέζι όπου θα καθόμασταν και θα με κοροϊδεύουν. “