Νέα επιβάρυνση ΦΠΑ για εταιρικά αυτοκίνητα – Φόρος

Στις 20 Ιανουαρίου 2021, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CJEU) εξέδωσε την απόφασή του σε υπόθεση που έθεσε το ερώτημα εάν η παροχή αυτοκινήτου της εταιρείας σε έναν υπάλληλο υπόκειται σε ΦΠΑ (C-288/19, QM κατά Saarbrücken φορολογική υπηρεσία).

Το CJEU αξιολόγησε τα πραγματικά περιστατικά μιας υπόθεσης που αφορούσε έναν υπάλληλο του οποίου ο εργοδότης του παρείχε ένα εταιρικό αυτοκίνητο για επαγγελματική και ιδιωτική χρήση δωρεάν, δηλαδή χωρίς να έχει συμφωνηθεί καμία αμοιβή για τη διάταξη αυτή. Συγκεκριμένα,

• ο υπάλληλος δεν κατέβαλε καμία πληρωμή για το όχημα που του είχε διατεθεί,
• δεν έδωσε κανένα μέρος της αμοιβής του ως αντάλλαγμα για αυτό, και
• Το δικαίωμά του να χρησιμοποιήσει το όχημα δεν εξαρτάται από τα άλλα οφέλη του.

Το ΔΕΕ αποφάνθηκε ότι υπό τέτοιες συνθήκες, η πράξη της διάθεσης ενός οχήματος σε έναν υπάλληλο δεν συνιστά παροχή υπηρεσιών “προς εξέταση” και ότι το άρθρο 56 παράγραφος 2 της οδηγίας ΦΠΑ της ΕΕ (βάσει του οποίου η μακροχρόνια πρόσληψη ενός μέσου μεταφοράς σε ιδιώτη πελάτη υπόκειται σε ΦΠΑ στη χώρα διαμονής του πελάτη) δεν ισχύει. Αντίθετα, έπρεπε να τηρηθούν οι ειδικοί κανόνες για την ιδιωτική χρήση περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας (δηλαδή το άρθρο 26 παράγραφος 1 της οδηγίας ΦΠΑ της ΕΕ).

Αντιθέτως, το CJEU διευκρίνισε ότι η παροχή εταιρικού αυτοκινήτου προς υπάλληλο προς αντιπαροχή θα υπόκειται σε ΦΠΑ, ως μακροχρόνια μίσθωση μέσου μεταφοράς, όπου πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

• ο εργαζόμενος έχει αδιάλειπτο δικαίωμα να χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο της εταιρείας για ιδιωτικούς σκοπούς και να αποκλείει τη χρήση του από άλλα άτομα
• σε αντάλλαγμα προς ενοικίαση
• για συμφωνημένη περίοδο μεγαλύτερη των 30 ημερών.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η παροχή του αυτοκινήτου της εταιρείας στον υπάλληλο αποτελεί παροχή υπηρεσιών “προς αντιπαροχή” και το συμφωνημένο ενοίκιο (το οποίο μπορεί να καταβληθεί απευθείας, με τη μορφή μερικής παραίτησης μισθού ή άλλως) υπόκειται σε ΦΠΑ στη χώρα διαμονής του εργαζομένου.

Έτσι, σε ένα διασυνοριακό σενάριο (δηλ. Στην περίπτωση εργοδότη του οποίου ο εργαζόμενος κατοικεί σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ), ο εργοδότης υποχρεούται να εκτιμήσει, να δηλώσει και να καταβάλει σωστά αυτόν τον ΦΠΑ στη χώρα κατοικίας του εργαζομένου.

Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτός ο συλλογισμός του CJEU ισχύει ανεξάρτητα από το αν ο εργοδότης είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης του οχήματος ή έχει διαφορετικό δικαίωμα διάθεσης από αυτό (π.χ. με μίσθωση).

Εάν η εταιρεία σας παρέχει αυτοκίνητα της εταιρείας σε υπαλλήλους, θα είναι σημαντικό να παρακολουθείτε στενά την ανταπόκριση των αρχών ΦΠΑ του Λουξεμβούργου και των φορολογικών αρχών των γειτονικών μας χωρών σε αυτήν τη νομολογία CJEU.

Το περιεχόμενο αυτού του άρθρου προορίζεται να παρέχει έναν γενικό οδηγό για το θέμα. Θα πρέπει να αναζητήσετε ειδικές συμβουλές σχετικά με τις συγκεκριμένες περιστάσεις σας.