Ο αγώνας της Ευρώπης δεν είναι απλώς ένας αγώνας που σχετίζεται με τον εξωτερικό της χαρακτήρα. Τα δικά του ενδιαφέροντα δεν είναι απλώς ενέργειες που κάνει σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά του.
Η Δύση αγωνίστηκε επίσης για αιώνες μέσα της. Αυτός ο αγώνας συνεχίστηκε μέχρι το 1900. Μπορούμε να πούμε ότι μετά τη Γαλλική Επανάσταση, η Ευρώπη έχει λάβει ορισμένα μέτρα για να εξασφαλίσει την εσωτερική της ειρήνη και αυτό ισχύει.
Η σχέση μεταξύ μας και αυτών είναι εντελώς μια διαφορά πολιτισμού. Πρέπει να το δούμε πολύ καλά. Από αυτήν την άποψη, αυτό που εννοώ είναι αυτό: Αυτό το αποτέλεσμα στο οποίο έχει φτάσει η Ευρώπη είναι για τα δικά του συμφέροντα και έχουν κάνει αυτό που πρέπει να είναι.
Εν πάση περιπτώσει, εάν η Ευρώπη δεν μπορούσε να εδραιώσει την ενότητα της σε αυτό το σημείο, θα ήταν καταδικασμένο να εξαφανιστεί πριν σχηματιστούν οι δυνάμεις στον κόσμο. Με την ευκαιρία αυτή, δημιούργησε την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο επόμενος στόχος της ΕΕ, ο στόχος αυτών των εθνών και κρατών είναι να πάει προς την κατεύθυνση να είναι ένα μόνο έθνος, ένα κράτος, μία σημαία, ένα νόμισμα, ακόμη και ένας στρατός, ένας στρατιώτης. Η Ευρώπη το κάνει τώρα.
Επειδή αυτοί οι άνθρωποι, των οποίων τα έθιμα, τα έθιμα, οι παραδόσεις, όλα είναι ένα και μαζί, όπως τα εγγόνια ενός παππού και οι γιοι ενός πατέρα, εναπόκειται στα δικά τους συμφέροντα να ιδρύσουν μια τέτοια ένωση σε αυτό το σημείο όπου ο κόσμος έχει έρθει .
Όσο για εμάς! Είμαστε ένα πολύ ξεχωριστό έθνος. Πρώτα απ ‘όλα, είμαστε το ανατολικό έθνος. Είμαστε άνθρωποι που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Ανατολία από την Κεντρική Ασία. Αυτό το ανατολίτικο έθνος, που εκπροσωπούμε τον ανατολικό πολιτισμό, στην πραγματικότητα έχει πολιτισμικό διαχωρισμό με την Ευρώπη.
Λόγω αυτού του διαχωρισμού, υπήρξαν μάχες μεταξύ μας και της Δύσης σε όλη την ιστορία. Τώρα σε αυτό το σημείο? Ας το αφαιρέσουμε και να το καταστρέψουμε αμέσως. Οι δηλώσεις ή οι ισχυρισμοί ότι αυτές οι διαφορές τελειώνουν “δεν μπορούν στην πραγματικότητα να είναι τίποτα άλλο από ένα όνειρο. Θα δείτε το αποτέλεσμα. Είναι δύσκολο, ίσως αδύνατο, για την Ευρώπη να μας απορροφήσει και να αποδεχθεί την ύπαρξή μας.
Αλλά αν είστε από το έθνος του, εάν είστε από το στρατό του, η κατάσταση αλλάζει. Λοιπόν, θα αποστρατεύσετε τον στρατό σας Δεν θα μείνετε στρατιώτες, θα μετατρέψετε τη σημαία σας σε μία μόνο σημαία. Θα αποδεχτείτε τα χρήματά σας ως στοιχείο νομίσματος: εάν λέτε μια τέτοια ένωση, θα το κάνει Αυτό όμως σημαίνει την εξαφάνιση του τουρκικού έθνους. Δεν είναι δυνατόν για το έθνος μας να αποδεχθεί μια τέτοια ένωση.
Αυτό το έθνος πολέμησε τον πόλεμο της ανεξαρτησίας ενάντια στην κατανόηση που δημιούργησε την ΕΕ. Στις δημοκρατίες, το έθνος ζητείται σίγουρα ως προς τη φύση κάθε δράσης που γίνεται για λογαριασμό του έθνους.
Κριτήρια της Κοπεγχάγης
Αυτά δεν είναι τα προσωπικά μας λόγια, αλλά λέξεις που λαμβάνονται από τα κριτήρια της Κοπεγχάγης.
«Θα δοθούν πολιτικά δικαιώματα στις μειονότητες». Πρώτα απ ‘όλα, θέλω να σταθώ σε αυτό το σημείο. Είναι εντελώς αυτό που εννοούν οι κουρδικοί αδελφοί μας στην Τουρκία από μια μειονότητα.
Στην Τουρκία, Κούρδοι, Λάζ, κ.λπ. Τέτοια στοιχεία δεν είναι η μειονότητα, αλλά η ίδια η πλειοψηφία. Με άλλα λόγια, είναι ένα τουρκικό, κουρδικό και οκνηρό έθνος. Είναι τα στοιχεία του τουρκικού έθνους. Σε όλη την ιστορία, έχουμε ζήσει με αυτόν τον τρόπο.
Σήμερα, ένας άλλος αδελφός ή μητέρα και πατέρας αυτών των αδελφών, οι οποίοι βρίσκονται στο Elazig, στο Tunceli, στο Diyarbakır, στη Νοτιοανατολική και Ανατολική Περιφέρεια, βρίσκονται επίσης σε άλλη επαρχία. Για παράδειγμα, στη Μαύρη Θάλασσα. Για παράδειγμα, γνωρίζω πολλούς από τους Τούρκους κουρδούς αδελφούς μας στη Μαύρη Θάλασσα. Δεν είναι δυνατό για μένα να τα βλέπω με μια αυτονομιστική άποψη ως «κουρδικά». Αυτός είναι ο αδελφός μου.
Ήδη οι αρχικοί εθνοτικοί αυτονομιστές που διαιρούν τη Δημοκρατία της Τουρκίας με το όνομα Δυτικών μελετητών και αυτοκρατίας έχουν το ζήλο να δείξουν ότι οι Τούρκοι αδελφοί μας, όχι απαραίτητα ως ξεχωριστή φυλή. Πρέπει να το δούμε πολύ καλά. Αυτό είναι το παιχνίδι που προορίζεται να παιχτεί με τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. «Ήταν τα πολιτικά δικαιώματα των μειονοτήτων! Αύριο ο Λαζ θα ονομάζεται μειονότητα, και οι αδελφοί μας από την Τσίρκα θα ονομάζονται μειονότητα.
Ωστόσο, κανένας από τους πολίτες μας που ζουν στην πατρίδα, εντός των συνόρων του Εθνικού Συμφώνου, δεν έχει τέτοιο πρόβλημα ή ισχυρισμό. Η ουσία και η ουσία των ζητημάτων ενότητας και αλληλεγγύης που έχω τονίσει είναι το γεγονός ότι ο λαός μας πρέπει να είναι νηφάλιος και να λαμβάνει υπόψη ότι τα κακά στοιχεία προσπαθούν να διαιρέσουν το έθνος μας.
Τι? «Ο Έλληνας Πατριάρχης του Φενέρ θα λάβει τον τίτλο της οικουμενικής. Τι σημαίνει αυτό όταν ο Έλληνας Πατριάρχης του Φενέρ έχει τον τίτλο της οικουμενικής;» Ο Έλληνας Πατριάρχης του Φενέρ θα έχει το δικαίωμα να δημιουργήσει μια ξεχωριστή πολιτειακή τοποθεσία όπως το Βατικανό.
Στην Ιταλία, το Βατικανό αποδέχεται αυτό το έθιμο, αυτό το έθιμο, αυτή η παράδοση είναι με τους δικούς του όρους. Είναι οι δικές μας φυσικές συνθήκες που δεν τις αποδεχόμαστε. Με άλλα λόγια, όπως η αποδοχή αυτού είναι απαίτηση αυτής της κοινωνίας, η μη αποδοχή εδώ είναι απαίτηση αυτής της κοινωνίας.
Ένα άλλο ζήτημα? “Η αποδοχή της ελληνικής ύπαρξης του Πόντου στον Εύξεινο Πόντο. Υπάρχει ένας Έλληνας Πόντος στη Μαύρη Θάλασσα και θα το αποδεχτούμε. Η ΕΕ το λέει αυτό. Αυτό αναφέρεται στα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Θα ήθελε ένας πολίτης της Μαύρης Θάλασσας που το γνωρίζει να πει” ναι “Σε αυτό; Τότε θα ήθελα να ζητήσω πολιτική βούληση. Σίγουρα δεν λέει” ναι “σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Έχουμε πλήρη εμπιστοσύνη σε αυτό. Αλλά πρέπει να εξηγήσουμε και να εξηγήσουμε ότι αυτός είναι ο σκοπός και ο σκοπός τους.
Πρέπει να ζητήσουμε την απόφαση της Κύπρου στους μάρτυρες που βρίσκονται εκεί. Εάν μιλάμε για ένα ζήτημα εκ μέρους του έθνους, εάν συζητάμε. Θα το βάλουμε μπροστά στο έθνος.
Οι φίλοι το λένε αυτό. Θα ρωτήσουμε τι λες; Χύσαμε όσους το είπαν στη θάλασσα. Ο αείμνηστος Ατατούρκ και οι φίλοι του χύθηκαν στη θάλασσα. Το τουρκικό έθνος πολέμησε με αυτήν την κατανόηση στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας.
Ένα άλλο ζήτημα είναι, “Το Κυπριακό θα γίνει αποδεκτό σύμφωνα με τους κανόνες του ΟΗΕ και της ΕΕ”. Εάν αυτά τα ζητήματα γίνουν αποδεκτά σύμφωνα με τα πρότυπα του ΟΗΕ και της ΕΕ, δεν θα είναι δυνατό για εμάς να έχουμε μια υπόθεση που ονομάζεται Κύπρος. Αυτός είναι ο Τούρκος της δουλειάς.
Με αυτήν τη λογική, η Κύπρος θα ληφθεί από τους Τούρκους. Λοιπόν, στον άντρα: “Αυτό το έθνος έδωσε πέντε χιλιάδες μάρτυρες στην προσγείωση του 1974 για αυτό το νησί, το οποίο έχει στην κατοχή αυτού του έθνους για αιώνες. Καταρατάς αυτό το έθνος με την κίνηση σου, κύριε;” δεν λένε Φυσικά λένε.
Έχουν μια άλλη επιθυμία: Το τουρκικό έθνος έχει ορισμένα δικαιώματα στο Αιγαίο. Λέγεται, “Θα παραιτηθείτε από αυτά τα δικαιώματα”. Υπάρχουν πολλά άλλα οικονομικά ζητήματα στα κριτήρια της Κοπεγχάγης.
Εάν εξετάσουμε αυτά τα ζητήματα, το ζήτημα θα είναι πολύ μεγάλο. Όμως, από αυτή την άποψη, αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να βλάψει την ύπαρξη της Τουρκικής Δημοκρατίας, να δηλώσω το γεγονός ότι θα μπορούσε να εξαλείψει την ύπαρξή της, θα ήθελε επίσης να εκφράσει για άλλη μια φορά. “(Γιατί είναι το έργο της Τουρκίας) H; aknaydn