Σε μικρή ηλικία στην πισίνα, ο Rikako Aiki κλήθηκε στην ηλικία των 18 ετών για να πολεμήσει τη μεγαλύτερη μάχη του κατά της λευχαιμίας. Δύο χρόνια αργότερα, προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Εξαντλημένος αλλά ενθουσιασμένος, βγήκε από το νερό. Της έδωσε λίγο χρόνο, το έκανε με δάκρυα στα μάτια της. Τα σημάδια της λευχαιμίας ήταν ακόμα ορατά σε αυτόν. Είναι πιθανό ότι η ασθένεια πήρε το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης και των μαλλιών του, αλλά δεν έχασε το χαμόγελο και την επιμονή του.
Αυτό τον οδήγησε να προκριθεί στους Ολυμπιακούς του Τόκιο, δύο χρόνια μετά τη διάγνωσή του και οκτώ μήνες μετά την επιστροφή του στον αγώνα. Και να σκεφτεί ότι στόχευε στους Ολυμπιακούς του Παρισιού Το Τόκιο φαινόταν τόσο μακριά την ίδια στιγμή.
“Δεν έχει σημασία πόσο ανασφαλής νιώθεις ή πόσο περίπλοκα είναι. Εάν εργάζεστε σκληρά, θα ανταμειφθείτε. Νομίζω ότι πήγα στον αγώνα. «Είμαι στο σπίτι, είμαι εδώ», είπε στις πρώτες ανακοινώσεις του μετά την επιτυχία του.
Ο Ricaco Ikee θα καταγραφεί ως ένας από τους ανθρώπους που κατάφεραν να κερδίσουν εναντίον ενός από τους πιο σκληρούς αντιπάλους. Αυτή η καταραμένη ασθένεια δεν μπορούσε να την λυγίσει. Αντίθετα, το έκανε πιο δυνατό.
Ο Ιάπωνας κολυμβητής ξεκίνησε τη σάρωση από την Aponia σε νεαρή ηλικία. Γεννημένη στις 4 Ιουλίου 2000, η Ike έκανε το μεγάλο της ντεμπούτο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Junior 2015 στη Σιγκαπούρη. Στο πρωτάθλημα. Εκεί κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο στην πεταλούδα των 50m և 100m, δημιουργώντας ένα ρεκόρ αγώνα. Κέρδισε ένα ασημένιο μετάλλιο στο freestyle των 50 μέτρων, ενώ τερμάτισε 4ο στο freestyle των 100 μέτρων.
https://www.youtube.com/watch?v=KPSZROFM8i0:
Την ίδια χρονιά συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Καζάν, όπου τερμάτισε 19ος στην πεταλούδα των 50 μέτρων. Ήταν μέλος της ομάδας των 4×200 μέτρων, η οποία ήταν επίσης η 7η στον κόσμο.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2015, έβαλε το ιαπωνικό ρεκόρ Aponia στην πεταλούδα των 100 μέτρων των γυναικών με χρόνο 57,56 δευτερόλεπτα. Στην ίδια περίπτωση, ξεπέρασε το παγκόσμιο ρεκόρ πεταλούδας 50 μέτρων σε 26,17 δευτερόλεπτα. Κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο και στους δύο διαγωνισμούς και στα 100m freestyle.
Το 2016, κέρδισε ένα εισιτήριο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο σε τέσσερα ατομικά και τρία ομαδικά γεγονότα. Στο προκριματικό τουρνουά πεταλούδας των 100 μέτρων, ξεπέρασε το ιαπωνικό ρεκόρ κατά 57,27 δευτερόλεπτα. Στους ημιτελικούς, βελτίωσε τον χρόνο του στα 57,05 δευτερόλεπτα, και στον τελικό έπεσε στα 56,86 δευτερόλεπτα, τερματίζοντας έκτος.
Το 2018 ήταν η χρονιά του. Η Αίκη έγινε ο πρώτος αθλητής που κέρδισε έξι χρυσά μετάλλια στους Ασιατικούς Αγώνες. Κέρδισε δύο ασημένια μετάλλια, τα οποία του απένειμαν τον πιο πολύτιμο αθλητή της διοργάνωσης.
Τον Φεβρουάριο του 2019, ήρθαν τα σκαμπανεβάσματα. Ένιωσε άσχημα μετά την επιστροφή του από ένα εκπαιδευτικό στρατόπεδο στην Αυστραλία. Οι δοκιμές του έδειξαν ότι πάσχει από λευχαιμία. Εκείνη τη στιγμή, ξεκίνησε ένας άλλος, πιο δύσκολος αγώνας.
“Ο γιατρός στο νοσοκομείο μου είπε αμέσως ότι είχα λευχαιμία. “Άκουσα για τη λευχαιμία, αλλά δεν ήξερα τι ήταν”, θυμάται ο Ike. “Οι γιατροί μου είπαν ότι έπρεπε να κάνω χημειοθεραπεία και θα χάσω τα μαλλιά μου. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο σοκ για μένα. “Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα εντελώς χαμένη.”
Ο ιαπωνικός κολυμβητής ποδιών ανέφερε τις πρώτες στιγμές μετά τη διάγνωση. «Αφού επέστρεψα στο δωμάτιό μου, η διάθεσή μου άλλαξε. Ήμουν πιο αισιόδοξος. Εκείνη τη στιγμή, νόμιζα ότι ήμουν απλά άρρωστος, και αυτό ήταν. Ήμουν σε θέση να προχωρήσω μπροστά. Δεν το λέω μόνο για να πω. Ένιωσα πολύ θετική εκείνη τη στιγμή. “
Τον Μάρτιο του 2019, έγραψε στο Twitter μετά την πρώτη του χημειοθεραπεία πόσο κακό ήταν. “Δημοσίευσα αυτό το tweet τρεις ημέρες μετά την πρώτη μου χημειοθεραπεία, αφού άρχισα να αισθάνομαι ναυτία. Η κατάστασή μου χειροτέρευε. Δεν μπορούσα να σηκώσω το τηλέφωνό μου, να παρακολουθήσω τηλεόραση ή να φάω. Αυτό χρειάστηκε δύο εβδομάδες. Δεν μπορούσα καν να κινηθώ στο κρεβάτι. “
Τον Αύγουστο του 2019, απολύθηκε προσωρινά από το νοσοκομείο για πρώτη φορά, όπου πήγε στη Disneyland. Μιλώντας για τη θεραπεία εκείνη την εποχή, ο Ike ανέφερε πώς ένιωσε την πίεση από την πίεση στο πρόσωπο ενός από τα φαβορί για το χρυσό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο.
«Όταν μου επιτράπηκε να φύγω για πρώτη φορά από το νοσοκομείο για τέσσερις ημέρες, ήμουν τόσο χαρούμενος που μπορούσα να βγω έξω, να οδηγήσω και να φάω έξω», είπε. «Ένιωσα άσχημα που είχα αρνητικές σκέψεις που είχα, γιατί υπήρχαν τόσα πολλά που έπρεπε να είμαι αισιόδοξος.
Ειλικρινά, ως αθλητής δεν είχα την καλύτερη νοοτροπία. Όταν αρρώστησα, ήμουν κοντά σε παγκόσμιο ρεκόρ, ήμουν νούμερο ένα στον κόσμο favorite φαβορί χρυσού μεταλλίου του Τόκιο. Δεν το ήξερα τότε, αλλά υπήρχε ένα μεγάλο στο πρόσωπό μου, όταν συνειδητοποίησα ότι δεν έπρεπε να σκεφτώ τους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Τότε συνειδητοποίησα ότι έχω πιέσει», παραδέχθηκε ειλικρινά.
“Ολυμπιακοί Αγώνες, χρυσό μετάλλιο. «Μόλις ξεφορτώθηκα αυτά τα λόγια, ήμουν σε θέση να παραμείνω τόσο θετική».
Όπως ομολόγησε, υπήρχαν στιγμές που ένιωθε ότι δεν μπορούσε να δει κανέναν, ούτε καν την οικογένειά του. “Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, υπήρχε μια περίοδος που ήμουν συνεχώς ναυτία και έμετος. Σχεδόν όλη την ώρα που ήμουν στο μπάνιο, είπα στον εαυτό μου ότι αυτό δεν θα διαρκούσε για πάντα, ի στο τέλος θα ήμουν καλά.
Έπρεπε να το πω στον εαυτό μου για να το πιστέψω και να μπορέσω να το ξεπεράσω. Ήμουν πολύ απαισιόδοξος εκείνη την εποχή, αλλά έπρεπε να πείσω τον εαυτό μου ότι θα το ξεπεράσω.
Δεν ήθελα κανένας να με δει σε αυτήν την κατάσταση. Καθ ‘όλη τη διάρκεια της καριέρας μου ήμουν πάντα στην πισίνα, ποτέ δεν έκλαψα για τίποτα, τότε δεν μπορούσα να πω σε κανέναν πόσο δύσκολο ήταν για μένα όταν ήμουν άρρωστος.
Ένιωσα ότι δεν μπορούσα να βασιστώ στην οικογένειά μου. «Ένιωσα σαν ένα βάρος για αυτούς».
Ο Ikee απολύθηκε από το νοσοκομείο τον Δεκέμβριο του 2019. Εκείνη την εποχή, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο έμοιαζαν με ψευδαίσθηση. Εκείνη την εποχή, τον Φεβρουάριο του 2020, όταν μίλησε στο Ολυμπιακό κανάλι, ο κοροναϊός δεν χτύπησε ανελέητα τον πλανήτη, οδηγώντας σε μεγάλα γεγονότα և Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο αναβλήθηκαν.
Όπως παραδέχτηκε τότε, ένας μεγάλος στόχος του ήταν να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024. Ακόμα κι αν δεν πέτυχε, το Λος Άντζελες ήταν ένας άλλος στόχος που μπορούσε να πετύχει.
“Ακόμα κι αν δεν μπορώ να είμαι στο Παρίσι, στην ηλικία των 28 θα έχω άλλη ευκαιρία (στο Λος Άντζελες). “Δεν είμαι 100% σίγουρος ότι θα πετύχω, αλλά πρέπει να παρακινήσω τον εαυτό μου”, είπε σχεδόν πριν από ένα χρόνο.
Δεν είχε μπει ακόμα στην πισίνα εκείνη τη στιγμή. Η επιστροφή του στον αγώνα πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι, όταν, σχεδόν 1,5 χρόνια αργότερα, έπεσε ξανά στο νερό. Το θαύμα συνέβη την Κυριακή, ο Ke Ikee έκανε κράτηση για τους Ολυμπιακούς του Τόκιο.
Ο Ikee πήρε την πρώτη θέση στην πεταλούδα των 100 μέτρων στη δοκιμασία του apony με 57,77. Ίσως ο χρόνος του δεν του έδωσε θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά το ντεμπούτο του ήταν αρκετό για να του δώσει μια θέση στη μικτή εθνική ομάδα 4×100, η οποία θα αγωνιστεί στο Τόκιο.
Στο τέλος του αγώνα, ο Ikee δέχτηκε την αγκαλιά του αντιπάλου μετά την επόμενη διαδρομή και άρχισε να κλαίει, ενώ βγαίνοντας από το νερό πήρε λίγο χρόνο λόγω των συναισθημάτων του επίτευξης. «Είμαι τόσο χαρούμενος τώρα», είπε ο 20χρονος κοντά στην πισίνα. “Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να κερδίσω τα 100 μέτρα. Ήμουν πολύ λιγότερο σίγουρος για να προκριθώ στους Ολυμπιακούς πριν από πέντε χρόνια. Νόμιζα ότι η νίκη ήταν κάτι που θα συνέβαινε μόνο στο μακρινό μέλλον. Δεν είχα καμία πρόθεση να κερδίσω. “Όποια θέση κι αν πάρω, χαίρομαι που βρίσκομαι εδώ.”
Το έκανε αυτό. Έχοντας αφήσει μια υπέροχη περιπέτεια, όχι μόνο δεν έσκυψε, αλλά κατάφερε να βγει πιο δυνατός.