Οι διευθυντές της Μάλτας είναι μεταξύ των πιο πιθανών στην Ευρωπαϊκή Ένωση να θεωρήσουν σημαντικό να εργάζονται περισσότερες ώρες ως σημαντικό και δυσκολεύονται να βρουν εξειδικευμένο προσωπικό σύμφωνα με μια πανευρωπαϊκή έρευνα.
Τα δεδομένα από το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας πήραν συνέντευξη από 145 διευθυντές της Μάλτας τον Οκτώβριο και τον Δεκέμβριο του 2020, διαπιστώνοντας ότι οι ερωτηθέντες από τη Μάλτα πιθανότατα να εργάζονται σε εταιρείες με τέσσερα επίπεδα δομών διαχείρισης.
Ο αριθμός των ιεραρχικών επιπέδων στο χώρο εργασίας αντιπροσωπεύει την ισορροπία μεταξύ της ανάγκης των εργαζομένων για αυτονομία και των «διαχειριστικών αναγκών για τον έλεγχο της παραγωγικής διαδικασίας και της οργάνωσης του εργατικού δυναμικού».
Αυτό υποδηλώνει ότι στη Μάλτα ο έλεγχος θεωρείται πιο σημαντικός από την αυτονομία.
Η συχνότητα των επιχειρήσεων με τέσσερα ή περισσότερα ιεραρχικά επίπεδα είναι υψηλότερη στη Μάλτα (36%) και στην Κύπρο (28%), ενώ η συχνότητα εμφάνισης ενός ή δύο ιεραρχικών επιπέδων είναι υψηλότερη στη Δανία (44%) και στη Σουηδία (36%). Στη Σλοβακία (67%), στην Κροατία και στην Τσεχία (65%), είναι πιο συνηθισμένη μια οργανωτική δομή που περιλαμβάνει τρία επίπεδα.
Το 60% των εγκαταστάσεων στην Ευρώπη οργανώνονται σε τρία ιεραρχικά επίπεδα, 24% σε ένα ή δύο επίπεδα και το υπόλοιπο 16% έχει τέσσερα ή περισσότερα επίπεδα.
Η μελέτη δείχνει επίσης ότι οι διευθυντές της Μάλτας ήταν πιο πιθανό να θεωρήσουν τη διαμονή τους στην εργασία πιο σημαντική από εκείνες σε άλλες χώρες. Το ποσοστό των εγκαταστάσεων όπου η προθυμία να παραμείνει περισσότερο όταν οι εργασιακές απαιτήσεις ήταν σημαντική είναι το υψηλότερο στην Κύπρο (90%) και στη Μάλτα (89%) και χαμηλότερο στις Κάτω Χώρες (42%) και στην Εσθονία (48%).
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, το να εργάζεται περισσότερο για να καλύψει τις απαιτήσεις της εργασίας θεωρείται πιθανότατα σημαντικό στις κατασκευές (76%) και λιγότερο πιθανό στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες (68%) Οι διευθυντές σε μικρές εγκαταστάσεις είναι ελαφρώς πιο πιθανό να θεωρήσουν ότι παραμένουν πιο σημαντικοί για μια θετική αξιολόγηση (73%) από τους διευθυντές σε μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους ιδρύματα (και τα δύο 70%).
Οι διευθυντές της Μάλτας ήταν μεταξύ εκείνων που πιθανότατα δυσκολεύονται να βρουν εργαζόμενους με τις απαραίτητες δεξιότητες. Το ποσοστό των ιδρυμάτων που δυσκολεύονται να βρουν υποψηφίους με τις επιθυμητές δεξιότητες ήταν υψηλότερο στη Σλοβακία (92%), στη Ρουμανία (90%) και στη Μάλτα (88%). Η συχνότητα των ιδρυμάτων που αναφέρουν ότι δεν είναι καθόλου ή καθόλου δύσκολο να βρεθούν υποψήφιοι είναι υψηλότερη στη Δανία (44%), στην Ελλάδα (43%) και στη Σλοβενία (36%).
Οι διευθυντές στη Μάλτα (100%) και στην Κύπρο (96%) ήταν επίσης πιο πιθανό να αναφέρουν ότι το επιχειρηματικό τους περιβάλλον ήταν ανταγωνιστικό, ενώ εκείνοι στην Κροατία (22%) και το Λουξεμβούργο (23%) ήταν πιθανότερο να αναφέρουν ένα μη ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Η Μάλτα αναφέρει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά εγκατάστασης με εκπροσώπηση των εργαζομένων σε δομές διαχείρισης. Το ποσοστό των μεγάλων ιδρυμάτων με εκπροσώπηση των εργαζομένων είναι υψηλότερο στο Βέλγιο (98%), στη Φινλανδία και στη Γαλλία (και τα 96%) και στο χαμηλότερο στη Μάλτα (24%) και στην Ελλάδα (25%).
Το Λουξεμβούργο (87%) και η Γαλλία (86%) έχουν το υψηλότερο ποσοστό μεσαίων εγκαταστάσεων με εκπροσώπηση εργαζομένων, και η Ελλάδα (7%), η Λετονία και η Μάλτα (και οι δύο 9%) έχουν τη χαμηλότερη.