Ο βουλευτής του Κόμματος Κοινωνικής Δημοκρατίας (TDP), Zeki Çeler, τόνισε ότι δεν είναι νόμιμο να καθοριστεί ο νέος ελάχιστος μισθός που ανακοινώθηκε χθες από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Ο Çeler σημείωσε ότι κατά τον καθορισμό του ελάχιστου μισθού, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να μένουν χωρίς επίβλεψη.
Δηλώνοντας ότι η κυβέρνηση έπρεπε να συμφωνήσει με τουλάχιστον έναν από τους εργαζόμενους ή τους εργοδότες για τον καθορισμό του ελάχιστου μισθού, ο Çeler δήλωσε ότι ο ελάχιστος μισθός ανακοινώθηκε χθες από το Υπουργείο πριν από την υλοποίησή του, «Η πλευρά του εργοδότη δεν παρευρέθηκε χθες στη συνεδρίαση η πλευρά των εργαζομένων δεν υπέγραψε το αρχείο παρακολούθησης και ανακοίνωσε ότι δεν είδαν τη συνάντηση επίσημα. Επομένως, ο νέος ελάχιστος μισθός που ανακοινώθηκε ως 4.000 400 TL με αυτή τη μέθοδο δεν είναι νόμιμος », είπε.
Ο Çeler δήλωσε ότι η πλευρά του εργαζομένου δεν θα κάνει την εργασία επίσημη εκτός εάν μπορούσαν να συμφωνήσουν σχετικά με τον αριθμό και ότι ο αριθμός που καθορίστηκε από το υπουργείο δεν θα μπορούσε να γίνει επίσημα επεξεργασμένο αρχείο, οπότε θα μπορούσε να μεταφερθεί στο Συμβούλιο Υπουργών ή όχι. Σημειώνοντας ότι η δήλωση του Υπουργείου είναι ανεπίσημη, ο Σέλερ είπε: «Στη χειρότερη περίπτωση, περνούν τον ελάχιστο μισθό μέσω του Συμβουλίου Υπουργών. Το ζήτημα γίνεται δικαστήριο ή μια ένωση εμφανίζεται και κάνει ένσταση κατά της απόφασης. Το Υπουργείο κάθεται και πάλι στο τραπέζι, αλλά αν ο εργοδότης και οι εργαζόμενοι δεν έρθουν στο τραπέζι, ο ελάχιστος μισθός δεν μπορεί να καθοριστεί καθόλου. Αυτό που συνέβη είναι λυπηρό », είπε.
Δηλώνοντας ότι με την πανδημία που επηρέασε τη χώρα μας και τον κόσμο, ο Çeler έχει περάσει μια κακή περίοδο για περίπου ένα χρόνο, πολλοί χώροι εργασίας έκλεισαν, χιλιάδες άνθρωποι είναι άνεργοι και ότι οι χώροι εργασίας τους δεν μπορούν να αποφέρουν εισόδημα, δήλωσε ο Çeler. Προκειμένου να εξαλειφθεί αυτό το παράπονο, οι κυβερνήσεις πρέπει να κάνουν τα κίνητρα δίκαια και σωστά, αλλά την τελευταία περίοδο μου θύμισε ότι δυστυχώς δεν μπορούσε να επιτευχθεί. Δηλώνοντας ότι 350 εκατομμύρια TL στο Ταμείο του Κέντρου Υποστήριξης Απασχόλησης του Ταμείου Προνοίας δαπανήθηκαν και συνδυάστηκαν και δεν διανεμήθηκαν δίκαια, είπε ο Çeler, «Τώρα που δεν μπορεί να παρασχεθεί υποστήριξη. Όλα θα γίνουν με το δανεισμό χρημάτων. Η εκδήλωση μετατρέπεται σε χάος », είπε.
Σημειώνοντας ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να αισθάνονται ότι είναι η κυβέρνηση που υποστηρίζει και λαμβάνει υπόψη, ο Çeler είπε, “Εάν οι κυβερνητικοί άνθρωποι είναι δίκαιοι και μεσοπρόθεσμοι, εάν μπορούν να εισπράξουν το σωστό φόρο, οι εργαζόμενοι θα δείξουν την απαραίτητη κατανόηση.” Υπενθυμίζοντας ότι ο κατώτατος μισθός καθορίστηκε τρεις φορές σε 15 μήνες κατά την περίοδο του Υπουργείου του, δύο από αυτούς έγιναν σε συμφωνία με τους εργαζόμενους, σημειώνοντας ότι προσπάθησε να συμβάλει καλύτερα στην περίοδο αυτή, και σημείωσε ότι δεν πρέπει να φύγει άνθρωποι χωρίς παρακολούθηση σε αυτήν την κακή περίοδο.
Δηλώνοντας ότι ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας χρειάζονται ο ένας τον άλλον για να γυρίσουν τους τροχούς της οικονομίας, εάν ο ιδιωτικός τομέας δεν πληρώνεται, το κοινό δεν μπορεί να εισπράξει φόρους, και εάν το κοινό δεν πληρώνεται, δεν θα υπάρξουν χρήματα για να δαπανηθούν ιδιωτικός τομέας, ο Çeler είπε ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να εισπράττει σωστά τους φόρους και να συνεισφέρει δίκαια στον εργαζόμενο και τον εργοδότη, αλλιώς δήλωσε ότι και τα δύο τμήματα θα συνεχίσουν να τσακώνονται μεταξύ τους, θα δημιουργηθεί διαίρεση και αυτό δεν θα ωφελήσει κανέναν.
Αναφέροντας ότι παρόλο που υπάρχουν εξαιρέσεις, οι εργοδότες φοβούνται την ένωση, ορισμένοι από αυτούς πληρώνουν τους υπαλλήλους τους λιγότερο από τον ελάχιστο μισθό, ο Çeler σημείωσε ότι το εμπόδισαν όσο το δυνατόν περισσότερο με την αυστηρή εποπτεία που έγινε κατά την περίοδο του υπουργείου τους, αλλά τώρα είναι πίσω στο παρελθόν. Ο Σέλερ σημείωσε ότι αυτές οι συζητήσεις δεν θα τελειώσουν, εκτός εάν αυτοί που εκμεταλλεύονται την εργασία προσεγγίζονται με θάρρος. Ο αναπληρωτής TDP Zeki Çeler δήλωσε επίσης ότι ο νέος ελάχιστος μισθός θα πρέπει να καθοριστεί το συντομότερο δυνατό προτού ηττηθεί το δικαίωμα των εργαζομένων.