ντοΤο ornwall, στο νοτιοδυτικό τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι γνωστό για τα μεταλλεία κασσίτερου, πολλά από τα οποία χρονολογούνται εκατοντάδες, ακόμη και χιλιάδες χρόνια. Τα ορυχεία δείχνουν τη διαδικασία της εξόρυξης κασσίτερου από τον 12ο αιώνα bce Νωρίτερα πέρυσι, είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ μερικά από αυτά τα ορυχεία.
Κατά τη δεκαετία του 1970 και του ’80, οι αρχαιολόγοι βρήκαν πλινθώματα κασσίτερου σε όλη τη Μέση Ανατολή. Αλλά μόνο τώρα – με τη νέα τεχνολογία – μπόρεσαν να μάθουν ακριβώς πού προήλθε ο κασσίτερος. Υπάρχουν αρχαία μεταλλεία κασσίτερου σε όλη την περιοχή, από το Αφγανιστάν έως την Τουρκία – εκτός από εκείνα που βρίσκονται πιο μακριά, συμπεριλαμβανομένης της Ισπανίας και της νοτιοδυτικής Αγγλίας. Υποτίθεται γενικά ότι ο κασσίτερος που βρέθηκε στην εποχή του σιδήρου στο Ισραήλ προήλθε από περισσότερες τοπικές πηγές.
XrysD
Προς έκπληξη των ερευνητών, αυτό αποδείχθηκε ότι δεν ισχύει. Μια μελέτη στο παρακαλώ Ενας περιοδικό, το οποίο κυκλοφόρησε το 2019, ανέλυσε πλινθώματα κασσίτερου που βρέθηκαν σε ναυάγιο στα ανοικτά των ακτών του λιμένα της Χάιφα του Ισραήλ και τα ανίχνευσαν στην πηγή τους για πρώτη φορά.
Αυτά τα πλινθώματα και τα σχετικά υπολείμματα χρονολογούνται γύρω στα 1200 bce Μέσω της ισοτοπικής ανάλυσης και άλλων αναλύσεων ιχνοστοιχείων, οι διεπιστημονικοί Γερμανοί, Ιταλοί, Αμερικανοί και Ισραηλινοί ερευνητές μπόρεσαν να συμπεράνουν την προέλευση του κασσίτερου. Ανέλυσαν 27 τεμάχια κασσίτερου από διάφορες τοποθεσίες στη Μεσόγειο και διαπίστωσαν ότι αυτά από την περιοχή της Χάιφα προέρχονταν από διαφορετική τοποθεσία από τις άλλες που βρέθηκαν γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου. Αυτός ο κασσίτερος προήλθε από νάρκες στην Κορνουάλη της Αγγλίας!
Ποιος ζούσε στην ακτή του Ισραήλ;
Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Σιδήρου, οι άνθρωποι που ζούσαν σε μεγάλο μέρος της βόρειας ακτής του Λεβάντ ήταν γνωστοί ως «Φοίνικες». Αυτοί οι θαλάσσιοι άνθρωποι προφανώς έφτασαν στο Levant περίπου την ίδια στιγμή που έφτασαν οι Ισραηλίτες. Οι Φοίνικες κατέληξαν να εγκαθιστούν διαφορετικές αποικίες σε όλη τη Μεσόγειο, εξαπλωμένες σε περιοχές όπως η Κύπρος, η Κρήτη, η Βόρεια Αφρική, η Ισπανία και ορισμένα μέρη της Γαλλίας. Ο Ηρόδοτος, ο πέμπτος αιώνας bce ιστορικός, έγραψε για το πώς ταξίδεψαν οι Φοίνικες στα νησιά στο δυτικό τμήμα της Ευρώπης – τα «νησιά κασσίτερου», όπως τα ονόμασε. Οι Φοίνικες προφανώς έφτασαν μέχρι τις Βρετανικές Νήσους όπου έκαναν εμπόριο, ίσως ακόμη και εξορύσσονται, και έφεραν κασσίτερο πίσω στις ακτές του Λεβάντου.
Αυτοί οι Φοίνικες είναι ένας αινιγματικός λαός, γνωστός ως «χαμένος πολιτισμός». Η εθνικότητά τους είναι αβέβαιη και παρόλο που θεωρείται γενικά ότι έχουν σημαντική θέση σε όλη την εποχή του Σιδήρου (περίπου 1200-600 bce), οι μόνες πραγματικές πληροφορίες για αυτούς προέρχονται από τους μετέπειτα αιώνες αυτής της περιόδου. Η πρώτη βιβλική αναφορά είναι ένας σύνδεσμος με τον πατριάρχη Canaan (ο γιος του Zidon, γύρω στο 2000 bce– Γένεση 10: 15 – μετά το οποίο θα ονομάζονταν η περίφημη Φοινικική πόλη), αλλά το ρεκόρ κατά τη δεύτερη χιλιετία bce είναι αραιή.
Ναι
Οι Ισραηλίτες Περίπου 1200 bce
Η βιβλική αφήγηση είναι περιγραφική για τη γη που δόθηκε στους Ισραηλίτες και περιγράφει εάν και πότε κατέλαβαν ορισμένα τμήματα αυτής της γης. Σύμφωνα με τη βιβλική χρονολογία, το Ισραήλ έφτασε στην Υποσχεμένη Γη περίπου το 1400 bce, την ώρα που ο Joshua προχώρησε να κατακτήσει την περιοχή της Χαναάνης (μια εικόνα αυτής της ταραχώδους περιόδου μπορεί να αποκτηθεί από τις επιστολές Amarna του 14ου αιώνα, που γράφτηκαν από ηγέτες της Χαναναίας απελπισμένες για στρατιωτική βοήθεια κατά της εισβολής Habiru).
Όμως, όπως αναφέρεται στην Αγία Γραφή, πολύ λίγοι από τους Χαναναίους πόλεις πραγματικά καταστράφηκαν. Οι χερσαίες μάχες διεξήχθησαν, αντί να καταστραφούν σε ολόκληρη την πόλη – και η Βίβλος λέει ότι οι Ισραηλίτες θα κατοικούσαν στις πόλεις, τα σπίτια και τα χωράφια που είχαν κατασκευάσει οι Χαναναίοι, συνεχίζοντας να χρησιμοποιούν τα ίδια πηγάδια και να καθαρίσουν τους ίδιους αμπελώνες (Δευτερονόμιο 6: 11 – γι ‘αυτό και η αρχαιολογία μαρτυρεί στη συνέχεια της υλικής κουλτούρας).
Καθώς οι Ισραηλίτες μπήκαν στη Γη της Υποσχέσεως, οι φυλές του Ρούμπεν, του Γαντ και του μισού του Μανασσή εγκαταστάθηκαν σε περιοχές ανατολικά του ποταμού Ιορδάνη. Οι άλλες εννέα φυλές δημιουργήθηκαν στη δυτική πλευρά του ποταμού Ιορδάνη – μέχρι την ακτή.
Φυλετική κληρονομικότητα
Οι Κριτές 1 συζητούν τη γη που έμεινε για να αναλάβει μετά τις αρχικές κατακτήσεις του Joshua. Εναπόκειται στους ηγέτες των φυλών να έρθουν μαζί και να πάρουν τη φυλετική κληρονομιά τους.
Ωστόσο, απέτυχαν να ολοκληρώσουν την αποστολή τους. οι φυλές δεν κατέλαβαν πλήρως τη γη που τους δόθηκε.
Παρατηρήστε τη φυλή του Asher. Οι Κριτές 1:31 λένε: «Ο Άσερ δεν έδιωξε τους κατοίκους του Άκο, ούτε τους κατοίκους του Ζιντόν, ούτε του Αχλάμπ, ούτε του Αχζίμ…». Αυτές οι Φοινικικές πόλεις, οι οποίες βρίσκονταν κατά μήκος της ακτής από τη Χάιφα βόρεια, προορίζονταν για τη φυλετική κληρονομιά του Asher. «[B]Οι Ασεριίοι κατοικούσαν ανάμεσα στους Χαναναίους, τους κατοίκους της γης. γιατί δεν τους έδιωξαν »(στίχος 32).
Οι Δανοί προορίζονταν επίσης για την ακτή. Ωστόσο, ακόμη και απομακρύνθηκαν από αυτήν την περιοχή (στίχος 34).
Ως εκ τούτου, οι Δανοί αναζήτησαν μια εναλλακτική περιοχή (Κριτές 18: 1). Ένα στοιχείο της φυλής του Dan πήγε βόρεια της Hazor, μέχρι την πηγή του ποταμού Ιορδάνη. Όπως ήταν χαρακτηριστικό αυτής της φυλής, ονόμασαν το έδαφος με το οποίο ήρθαν σε επαφή προς τιμήν του πατριάρχη τους, Νταν. Όταν έφτασε στη βόρεια πόλη Laish, η φυλή του Dan την κατέλαβε, εγκαταστάθηκε και το ονόμασε «Dan» (στίχοι 29-31). Σήμερα, η περιοχή είναι γνωστή ως “Tel Dan”.
Μετά τη βιβλική χρονολογία, αυτό το γεγονός συνέβη κάπου περίπου τον 14ο αιώνα bce– Ακόμα ένας έως δύο αιώνες πριν από το ναυάγιο κασσίτερου μας.
Πελάτες στα πλοία
Οι κριτές 4 και 5 περιγράφουν λεπτομερώς μια μάχη που πραγματοποιήθηκε γύρω στο 1200 bce μεταξύ του Ισραήλ, με επικεφαλής τον Μπαράκ και τη Ντεμπόρα, και τον Ιαβίν, τον βασιλιά της Χαζόρ Εδώ αρχίζουμε να βλέπουμε μια μετασχηματισμένη και πιο λεπτομερή εικόνα των φυλών του Ισραήλ.
Δεν πολέμησαν όλες οι ισραηλινές φυλές με τη Ντέμπορα – μερικές ασχολήθηκαν με τη ζωή τους έξω από την ισραηλινή ομοσπονδία και δεν θα συμμετάσχουν στον αγώνα ενάντια σε αυτόν τον βασιλιά της Χαναάνης. Τέσσερις συγκεκριμένες φυλές αναφέρονται ότι δεν πολεμούν με τη Ντέμπορα. Ο Ρούμπεν ήταν αναποφάσιστος – η Βίβλος λέει ότι «υπήρχαν μεγάλες αναζητήσεις καρδιάς» και δεν συμμετείχαν (Κριτές 5: 15-16). Η φυλή του Gad δεν συμμετείχε επίσης.
Το εδάφιο 17 λέει, «Η Γαλαάδ διαμένει πέρα από την Ιορδανία: και γιατί ο Νταν παρέμεινε στα πλοία; Ο Asher συνέχισε στην ακτή της θάλασσας, και έμεινε στις παραβιάσεις του [ports]”(Έκδοση King James).
κακό παιδί
Ο Dan και ο Asher δεν πολεμούσαν με τη Deborah, παρόλο που η επικράτειά τους ήταν κοντά στη μάχη στο Hazor. Η Βίβλος λέει ότι η επιχείρησή τους ήταν στο λιμάνια και συνεχώς πλοία (η λέξη που δείχνει πλοία μεγάλων αποστάσεων) ακριβώς τη στιγμή που το δοχείο με κασσίτερο βυθίστηκε στον κόλπο της Χάιφα.
Ο Αμερικανός αρχαιολόγος Λόρενς Στάγκερ δίνει περισσότερες λεπτομέρειες για τους Δανίτες στο βορρά στην έκθεσή του με τίτλο «Το τραγούδι της Ντέμπορα.« Έγραψε: «Υπό το φως αυτού του υποβάθρου, θα μεταφράσω τον στίχο για τον Dan στο τραγούδι της Deborah ως εξής:« Και Dan, γιατί υπηρέτησε ως πελάτης σε πλοία; ” Σε αυτή τη μετάφραση, Γιαγούρ έχει την έννοια «να υπηρετείς ως πελάτης», ως γε, παρά την παραδοσιακή μετάφραση του Γιαγούρ ως «τήρηση» [or ‘remain’]. Με τον «πελάτη», εννοώ έναν οικονομικό εξαρτώμενο που συνδέεται με έναν προστάτη, ένα είδος οικονομικού θαλάμου ».
Όπως περιγράφει η Αγία Γραφή, αυτοί οι Δανοί μένουν, κατοικούν και εργάζονταν σε αυτά τα ταξίδια.
Πού ταξίδευαν; Λοιπόν, τα πλοία που βυθίστηκαν στον κόλπο της Χάιφα προήλθαν από την Κορνουάλη.
Μιλώντας για τους Ασερίτες που κατοικούσαν στους Χαναναίους, ο Stager συνέχισε: «Αυτά τα χωριά στους λόφους αγνοούν και έχουν εύκολη πρόσβαση στην πλούσια θαλάσσια πεδιάδα του Άκο. Για την εδαφική τους πατρίδα, οι φυλετές από το Άσερ μπορεί να έχουν μετακινήσει να εργάζονται ως γεωργικοί εργάτες στα Καναναϊκά κτήματα στην πεδιάδα ή ως ναυτικοί και λιμενεργάτες στο λιμάνι του Άκο. Όποια και αν είναι η περίπτωση, αυτές οι νέες ανακαλύψεις δίνουν έντονο νόημα στο ρητό στο Τραγούδι της Ντεμπόρα: «Ο Άσερ παρέμεινε στην παραλία και έμειναν οι κολπίσκοί του».
Κατέληξε στο συμπέρασμα: «Η απροθυμία του Νταν και του Άσερ να ενταχθούν στις ορεινές περιοχές σε αυτόν τον πόλεμο εναντίον των Χαναναίων φαίνεται πιο κατανοητή υπό το φως της οικονομικής τους εξάρτησης από μη ισραηλινές ομάδες στο θαλάσσιο εμπόριο. Όπως ο Ρούμπεν και ο Γιλαάδ / Γκαντ, ο Νταν και ο Άσερ είχαν δεσμούς με τους μη Ισραηλίτες που αποδείχθηκαν ισχυρότεροι από αυτούς που τους έδεσαν στη φυλετική τους ομοσπονδία. “
Γι ‘αυτό δεν πολεμούσαν με τη Ντέμπορα και τον Μπαράκ. ήταν απασχολημένοι με πλοία, εργάζονταν στις αποβάθρες, ταξίδευαν ως πελάτες σε πλοία.
Παρακολουθήστε την Ιερουσαλήμ
Παρόμοια άτομα
Η ιστορία της Κορνουάλης και του Ντέβον δείχνει ότι οι άνθρωποι ταξίδευαν στη Βρετανία που ήταν πολύ διαφορετικοί από εκείνους που ζούσαν ήδη στη χώρα. Η ιστορία της Νότιας Βρετανίας απεικονίζει μια ομάδα ανθρώπων με παρόμοια γλώσσα με εκείνους στην Ιρλανδία που θα δημιουργούσαν τη δική τους μοναδική θρησκευτική λατρεία. Αυτό δεν ήταν καθόλου η ιερή λατρεία του Σιλόχ και αργότερα της Ιερουσαλήμ, αλλά ήταν παρόμοια με τη λατρεία του Ισραήλ που επικεντρωνόταν στο Τελ Νταν.
Ένας Βρετανός ιστορικός του 16ου αιώνα, που περιγράφει την ιστορία αυτών των νότιων περιοχών, συζήτησε το θέμα Τότε οι Moiners που έζησε εκεί. Συνεργάτες σημαίνει “ανθρακωρύχοι” – έτσι, “Dan’s Miners.”
Συνδυάζοντας την πλούσια λαογραφία και το ιστορικό ρεκόρ με τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις, η φυλή του Dan θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται στην ακτή της Κορνουάλης σκάψιμο ορυχείων, ανασκαφή κασσίτερου και εξαγωγή του πίσω στο σπίτι του Levant, στα λιμάνια της Ασερίτης (η φυλή του Asher συνδέεται επίσης με τη μεταλλουργία, π.χ. Δευτερονόμιο 33: 24-25).
Εχούντ Γκαλίλι
Πού είναι σήμερα
Η Βίβλος είναι ένα βιβλίο κυρίως για το Ισραήλ. Οι Εβραίοι – η φυλή του Ιούδα – συνέχισαν να τηρούν τον νόμο του Σαββάτου του Θεού (εντολή αναγνώρισής Του, Έξοδος 31), που τους καθιστά τους Ισραηλίτες που είναι πιο εύκολο να εντοπιστούν σε όλη την ιστορία. Ακολουθήστε την τήρηση του Σαββάτου και ακολουθείτε τους Εβραίους. Αλλά υπάρχουν περισσότερες φυλές του Ισραήλ παρά μόνο οι Εβραίοι ή το νότιο βασίλειο του Ιούδα (αποτελούμενο κυρίως από τον Ιούδα, αλλά και ο Μπενιαμίν και ο Λευί — βλ. 1 Βασιλέων 12).
Τι γίνεται με τις άλλες φυλές; Τι γίνεται με τις «χαμένες 10 φυλές», το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ που κατακτήθηκε και απελάθηκε από τους Ασσύριους τον όγδοο αιώνα bce;
Μετά την απέλαση τους, οι Ισραηλίτες μετανάστευσαν αλλού από την αιχμαλωσία. Αλλά προφητεύθηκαν να είναι έθνη και λαοί σήμερα. Η βιβλική προφητεία αφορά αυτούς τους Ισραηλίτες, όχι μόνο το μικρό έθνος του Ισραήλ (Ιούδας) στη Μέση Ανατολή σήμερα, επομένως είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πού βρίσκονται.
Το βιβλίο του Herbert W. Armstrong Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία στην Προφητεία εξηγεί τη σύγχρονη ταυτότητα αυτών των «χαμένων» εθνών του Ισραήλ – και τη σύγχρονη σύνδεσή τους με μια χώρα που εξόρυξαν αρχαία. Εάν δεν το έχετε κάνει ήδη, ζητήστε ένα δωρεάν αντίγραφο αυτού του βιβλίου. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και οδυνηρό για την εποχή μας αυτή τη στιγμή. Εάν γνωρίζετε τις ταυτότητες των χαμένων φυλών του Ισραήλ, τότε μπορείτε να ξέρετε τι είναι όλες οι προφητείες.