Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Scientia Sinica Technologica, χρησιμοποίησε ηχητικά κύματα με συχνότητα 50 hertz που το ανθρώπινο αυτί μόλις αντιλαμβάνεται. Αλλά η στάθμη του ήχου των κυμάτων που αποστέλλονται είναι 160 ντεσιμπέλ, ισοδύναμη με έναν κινητήρα αεροσκάφους που λειτουργεί.
Από την άλλη πλευρά, όταν τα ηχητικά κύματα φτάνουν στα σύννεφα περίπου 1 χιλιόμετρο πάνω, η ισχύς τους μειώνεται στα 30 ντεσιμπέλ λόγω της μειωμένης πίεσης.
Οι επιστήμονες εξήγησαν ότι χάρη στα ηχητικά κύματα που έστειλαν, δημιούργησαν δονήσεις στα σύννεφα, τα μικρά σωματίδια στο σύννεφο σε συνδυασμό με τα μεγαλύτερα, δημιουργώντας έτσι πολύ περισσότερες σταγόνες βροχής.
Τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στο Οροπέδιο του Θιβέτ το 2020 κατέγραψαν 17% αύξηση της βροχόπτωσης.
Οι Κινέζοι επιστήμονες σημείωσαν ότι η ηχητική ενέργεια μεταβάλλει τις φυσικές ιδιότητες των νεφών και δεν παράγει χημικά απόβλητα σε σύγκριση με άλλες παρόμοιες τεχνολογίες, και δεν απαιτούνται οχήματα όπως αεροσκάφη ή πύραυλοι.
Ο καθηγητής Wang Guangqian, συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε ότι η τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί “με πολύ χαμηλότερο κόστος και με συστήματα τηλεχειρισμού” στο μέλλον.
Οι αρνητικές επιπτώσεις των συστημάτων ανταλλαγής αέρα μεγάλης κλίμακας στο περιβάλλον και το οικοσύστημα έχουν επίσης συζητηθεί εδώ και πολύ καιρό.
Οι επικριτές της χρήσης της τεχνολογίας υποστηρίζουν ότι ακόμη και αν είναι επιτυχής, η ηχορύπανση μπορεί να συμβεί μακροπρόθεσμα για κατοίκους και ζώα που ζουν στην περιοχή.