Το μερίδιο του συνολικού εθνικού πλούτου που ανήκει στο πλουσιότερο 5% του πληθυσμού της Μάλτας αυξήθηκε από 33% σε 40% μεταξύ 2010 και 2017, σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound) αυτήν την εβδομάδα.
Το μερίδιο του συνολικού εθνικού πλούτου μειώθηκε για το κάτω 50% από 14% σε 10% σε ένδειξη αυξανόμενης ανισότητας.
Και το ποσοστό των ατόμων ακριβώς κάτω από τον μέσο καθαρό πλούτο της Μάλτας επίσης αυξήθηκε, από περίπου 72% το 2014 σε σχεδόν 77% το 2017.
Η πανευρωπαϊκή μελέτη δείχνει ότι η Μάλτα ήταν μια από τις πέντε χώρες με «μια σαφή τάση αύξησης της ανισότητας του πλούτου» τα τελευταία επτά χρόνια, μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από επιταχυνόμενη οικονομική ανάπτυξη και μια έκρηξη περιουσίας που ηγείται της διοίκησης των Μουσκάτ μετά την εκλογή της το 2013.
Επιπλέον, το 2017, ο μέσος καθαρός πλούτος του πλουσιότερου 1% ανήλθε σε 3,35 εκατομμύρια ευρώ – ενώ το φτωχότερο 20% διέθετε μέσο καθαρό πλούτο 10.000 ευρώ.
Κατά τη μέτρηση του πλούτου, η μελέτη του Eurofound χρησιμοποίησε τον κατά κεφαλήν πλούτο του νοικοκυριού (συνολικός πλούτος νοικοκυριού διαιρούμενος με τον αριθμό των ατόμων που ζουν στο νοικοκυριό), με την υπόθεση ότι τα οφέλη, όχι καθαρά οικονομικά, μοιράζονται, τόσο με τους συντρόφους όσο και με τα εξαρτώμενα άτομα.
Τα δεδομένα βασίστηκαν στην εθνική έρευνα για τα νοικοκυριά και την κατανάλωση των νοικοκυριών, μια έρευνα ιδιωτικών νοικοκυριών που συντονίστηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το 2010, το 2014 και το 2017.
Η ανάλυση του Eurofound δείχνει σαφή τάση προς αύξηση της ανισότητας στην Κύπρο, την Ελλάδα, τη Μάλτα, τις Κάτω Χώρες και τη Σλοβακία, ενώ παρατηρήθηκε μικρότερη αύξηση στην Εσθονία, τη Φινλανδία, την Ουγγαρία, την Πορτογαλία και την Ισπανία. Αντίθετα, η ανισότητα του πλούτου μειώθηκε στην Αυστρία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία, τη Λετονία και την Πολωνία.
Η ανάλυση δείχνει ότι η ανισότητα του πλούτου έχει αυξηθεί περισσότερο στις χώρες που αρχικά είχαν χαμηλή ανισότητα. Ωστόσο, παρά την αύξηση της ανισότητας του πλούτου, η Μάλτα παραμένει μέλος μιας ομάδας κρατών μελών της Ανατολικής και Νότιας ΕΕ που εξακολουθούν να καταγράφουν τα χαμηλότερα επίπεδα ανισότητας όπως η Πολωνία, η Σλοβακία, η Σλοβενία, η Λιθουανία, η Ελλάδα, η Ιταλία και η Κροατία.
Αντίθετα, η ανισότητα του πλούτου είναι η υψηλότερη σε ορισμένα κράτη μέλη της Δυτικής Ευρώπης: τις Κάτω Χώρες, τη Γερμανία και την Αυστρία.
Η Κύπρος, έχοντας την τρίτη υψηλότερη ανισότητα πλούτου, ήταν μια εξαίρεση από το χάσμα νοτιοανατολικού-δυτικού στην ανισότητα πλούτου.
Η μελέτη δείχνει ότι ο μέσος καθαρός πλούτος στο Λουξεμβούργο (375.288 ευρώ) είναι σχεδόν 20 φορές υψηλότερος από τον μέσο πλούτο στη Λετονία (19.249 ευρώ). Η δεύτερη πλουσιότερη χώρα από άποψη μέσου καθαρού πλούτου είναι η Κύπρος (182.741 ευρώ), ακολουθούμενη από το Βέλγιο (164.573 ευρώ), τη Μάλτα (158.468 ευρώ) και την Ιρλανδία (137.553 ευρώ). Οι φτωχότερες χώρες από άποψη μέσου καθαρού πλούτου μετά τη Λετονία περιλαμβάνουν την Ουγγαρία (30.227 ευρώ), την Πολωνία (33.933 ευρώ), τη Σλοβακία (36.593 ευρώ), την Ελλάδα (37.388 ευρώ), την Κροατία (38.915 ευρώ) και τη Λιθουανία (40.847 ευρώ).
Η μελέτη δείχνει επίσης ότι η Μάλτα έχει τον μικρότερο αριθμό ατόμων με αρνητικό καθαρό πλούτο, δηλαδή όταν η αξία των περιουσιακών στοιχείων και της περιουσίας τους είναι χαμηλότερη από την αξία των υποχρεώσεών τους. Το ποσοστό αυτών των ατόμων το 2017 ήταν το χαμηλότερο στη Μάλτα (0,3%) και το υψηλότερο στις Κάτω Χώρες (10%).
Στη Μάλτα, οι αλλοδαποί ήταν λιγότερο πιθανό να βρίσκονται στο 50% του πληθυσμού κάτω από ό, τι σε άλλες χώρες. Ενώ σε ολόκληρη την ΕΕ, το 66% των ατόμων που γεννήθηκαν σε άλλη χώρα ήταν στο κάτω μέρος του 50%, λιγότερο από τους μισούς αλλοδαπούς που ζούσαν στη Μάλτα ανήκαν στο φτωχό μισό του πληθυσμού.
Και ενώ σχεδόν το 50% των αλλοδαπών που δεν ανήκουν στην ΕΕ που ζουν στη Μάλτα ήταν στο κάτω μισό του πληθυσμού, το 42% αυτών που γεννήθηκαν σε άλλες χώρες της ΕΕ ανήκαν σε αυτήν την κατηγορία.
Η έκθεση του Eurofound κατήγγειλε ένα τεράστιο χάσμα στον πλούτο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου τα ακαθάριστα περιουσιακά στοιχεία αυτών που ανήκουν στο κορυφαίο πλούτο των 21 κρατών μελών της ΕΕ ήταν 60 φορές μεγαλύτερα σε σύγκριση με αυτά του κατώτατου πεμπτημορίου πλούτου.
Η έκθεση προτείνει ότι η τακτοποίηση της δήλωσης πλούτου στην ΕΕ θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος προώθησης της κοινωνικής δικαιοσύνης ελαχιστοποιώντας τον κρυμμένο πλούτο και καταπολεμώντας τη φοροδιαφυγή.