Ο Κωνσταντίνος Μελαγίες γράφει για το τι άλλαξε ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο, για τις κοινές προσπάθειες που θέλουν να δουν στα άλλα οκτώ παιχνίδια.
Ο Ολυμπιακός μου θυμίζει μια χιονοστιβάδα που άρχισε να πέφτει σε μια πλαγιά και ανέβηκε μέχρι να γίνει χιονοστιβάδα. Και, δυστυχώς, οι χιονοστιβάδες συνήθως οδηγούν σε κακά αποτελέσματα.
Ο Ολυμπιακός έχασε από τον Κάουνας, χάνοντας το δικό του παιχνίδι και έκτοτε απολύθηκε. Αυτή η ήττα από τον Al Algiris ήταν μια κακή αρχή για τη χρονιά και τώρα μετρά έξι συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα.
Οι συνεχείς ήττες έφεραν δυσαρέσκεια, διαφωνίες, κακή ψυχολογία, έφεραν στοιχεία λανθασμένου εγωισμού. Αλλά πάνω απ ‘όλα, απέφυγαν να αναλάβουν την ευθύνη.
“Ποιός φταίει?”
“Αυτή. Αυτό άλλο; Όχι, είναι όλα τα ίδια, το κάνω “
Όταν δεν ξεκινάτε με τα δικά σας λάθη, δύσκολα θα βρείτε λύση.
Κλείστε το ζήτημα εδώ, καθώς δεν είναι η ώρα για τέτοιες συνομιλίες.
Απομένουν οκτώ παιχνίδια. Εάν δεν παίζουν μαζί, με προσπάθειες όπως στο δεύτερο μισό της ΤΣΣΚΑ, θα έρθει ένα δύσκολο καλοκαίρι.
Και όπως το έκαναν, το καλοκαίρι θα είναι υπέροχο, γιατί φέτος θα ξεκινήσει για αυτούς στις 10 Απριλίου.
Αν τώρα όλοι πάνε μόνοι τους և προσπαθήστε να το παίξετε λίγο, άσχημα στο κεφάλι.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΑΘΟΣ ,, ΤΟ ΕΣΑΣ
Η ομάδα με κόκκινο φόρεμα που έπαιξε στο SEF στο πρώτο ημίχρονο δεν έπαιξε μπάσκετ. Μπορεί να έχει παίξει άλλο άθλημα, αλλά σίγουρα δεν ήταν μπάσκετ.
Η ομάδα του πρώτου ημιχρόνου έμοιαζε με την ομάδα του Euro Cup, ή μάλλον δεν μπορούσα να βρω καλύτερη αναλογία. Υπενθυμίζει τον Khimki. Η ομάδα που κερδίζει μόνο τρεις πόντους, που ο καθένας κάνει ό, τι θέλει, δεν ενδιαφέρεται για την άμυνα, η οποία “γιορτάζει” κάθε αντίπαλο για τρεις μήνες.
“Το Red and Whites μπήκε στο παιχνίδι με εντελώς λάθος προσανατολισμό”, εξηγώ
Ο Costas Slucas ξεκίνησε με τρία σφάλματα που προσέφεραν εύκολα καλάθια στην CSKA από την άλλη πλευρά.
Ο Οκτάβιος Αλίκη ξάπλωσε με επιτυχία και μετά καρφώθηκε.
Ο Ian Namlis Larantakis, με τη δεύτερη συνεχόμενη πολύ δίκαιη παρουσία του στα πρώτα πέντε, τον «είδε» ως επιθετικό · έκανε πέντε σουτ σε οκτώ λεπτά, αποτυγχάνοντας σε όλα. Αντί να κάνει αυτό που τον έφερε στην πρώτη πεντάδα, μπήκε στη συνάντηση λίγο «μπερδεμένη».
Φυσικά, ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν είναι ακίνδυνος, είναι υπεύθυνος, αλλά δεν ευθύνεται για τα χαμένα καρφιά των Αμερικανών, ούτε για τη «θολότητα» του Λάρεντζακη, ούτε για τις μεταφορές στον αέρα της Σλούκας.
Διότι χάρη σε αυτούς, η CSKA ήταν στο +15 και ο Ολυμπιακός “κυνηγούσε”.
Τι άλλο είδαμε στο πρώτο ημίχρονο;
Η ΤΣΣΚΑ σημείωσε απροσδόκητα 17 πόντους, στην πραγματικότητα 6 από αυτούς έμειναν χωρίς κανένας να επιστρέψει στην άμυνα. Όχι “3on1” ή “2on1”.
Και είδαμε τους πειρατές να παίζουν το ρολόι. Παίξαμε αυτό το παιχνίδι ως παιδιά.
Όλοι είναι γύρω և “Έλα μαμά, γιατί όλοι ρίχνουν τρία σημεία, επιτρέψτε μου να ρίξω κι εγώ”.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ