“Ένα παπούτσι που ταιριάζει το ένα είναι κοντά στο άλλο. “Δεν υπάρχει συνταγή για τη ζωή που να ταιριάζει σε όλες τις καταστάσεις”, δήλωσε ο Carl Jung, Ελβετός ψυχίατρος.
Πόσες φορές πέφτουμε ο ένας στον άλλον από την άποψη του να βλέπουμε τον κόσμο; Ή μάλλον, πόσες φορές κρίνουμε κάποιον από την εμφάνισή του, τη συμπεριφορά του, φορώντας τα «παπούτσια» μας;
Το ένα είναι μαύρο, το άλλο είναι γκέι, το άλλο είναι μουσουλμάνο, το άλλο είναι βρώμικο, το άλλο είναι κοντό, το άλλο ψηλό, το άλλο … Στην πραγματικότητα, όλοι που περιγράφουμε με διαφορετικά επίθετα είναι ακριβώς διαφορετικοί. Είναι διαφορετικό από αυτό που είμαστε. Στην πραγματικότητα, είμαστε όλοι διαφορετικοί και πρέπει να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον …
“Λοιπόν, με μαύρο χρώμα, χα χα χα, δεν μπορεί να φανεί εκείνο το βράδυ.” “Γεια, αυτός ο τύπος, χα χα χα.” “Λοιπόν, αυτό είναι στη μουλά, πες του πού να πάει, χα χα χα.” Αυτές οι εκφράσεις είναι πολύ γνωστές στην κυπριακή κοινωνία. Μια κοινωνία που, δυστυχώς, παρά το ότι βρίσκεται σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια για 17 χρόνια, δεν κατάφερε ακόμη να σπάσει τα ταμπού και τις προκαταλήψεις της.
Ο σεβασμός ακολουθείται από τη στόχευση և εκφοβισμού, επειδή, όπως πάντα, η δύναμη πολλών πάνω από ένα είναι ανίκητη.
Τα τελευταία χρόνια, τελικά, δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στην ιδέα που ονομάζεται εκφοβισμός. Μια ιδέα που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα լավ είχε νόημα από την αρχή, καθώς προέρχεται από το “Boel”, που σημαίνει “αδελφός” στα ολλανδικά.
Ωστόσο, με την πάροδο των ετών, αυτή η ιδέα έχει ξεθωριάσει, και τα τελευταία χρόνια, όταν έχει διαδοθεί, έχει πάρει μια αρνητική χροιά. Ο εκφοβισμός, ειδικά στα σχολεία, μπορεί να είναι τόσο καταστροφικός για τους ανηλίκους όσο και για το χώρο εργασίας.
16χρονο αγόρι, “σκουπίδια” և “Σκόπια”
Ένα 16χρονο αγόρι που κακοποιήθηκε συστηματικά στο σχολείο του στην Κύπρο έκλεισε τη ζωή του σε πάρτι γενεθλίων. Όταν ο ατυχής μαθητής πέθανε, εμφανίστηκαν συγκλονιστικά στοιχεία ότι οι συμμαθητές του τον κακοποίησαν. Στην πραγματικότητα, τέσσερις από αυτούς καταδικάστηκαν και η υπόθεση απεστάλη στο δικαστήριο.
Πολλοί άνθρωποι έχουν βιώσει αυτήν την κατάσταση στη ζωή τους, συμπεριλαμβανομένου ενός 22χρονου άνδρα με εγκεφαλικό επεισόδιο που μίλησε τον περασμένο Ιούνιο. ΚΑΝΩ ΑΝΑΦΟΡΑ:,
Μεταξύ άλλων, δήλωσε, «με εκφοβισμό, ειδικά κατά την παιδική μου ηλικία. Από το δημοτικό έως το γυμνάσιο. Κυρίως ήταν κακά σχόλια, προσβολές, σχόλια σχετικά με την αναπηρία μου, τα οποία ήταν ασέβεια. “Είσαι ανάπηρος”, “δεν θέλουμε εσύ, νύφη”, “δεν είσαι φυσιολογικός”, “δεν θα μπορέσεις ποτέ να είσαι σαν εμάς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ. «Πήγαινα σπίτι, έκλαιγα … έκλεψαν ένα μέρος της παιδικής μου ηλικίας»
Ένα άλλο μεγάλο παράδειγμα εκφοβισμού և λεκτική κακοποίηση ήταν ένας νεαρός άνδρας με τον οποίο μίλησε επίσης ΚΑΝΩ ΑΝΑΦΟΡΑ:, για την τραγική εμπειρία που είχε στα φοιτητικά του χρόνια.
“Πιστεύω πραγματικά ότι αν υπήρχε επάγγελμα εκφοβισμού, θα το έπαιρνα. Επειδή θυμάμαι τον εαυτό μου, γιατί δεν ήμουν σαν άλλα αγόρια, είχα άλλα ενδιαφέροντα, με κορόιδεψαν. “Εδώ είναι το έτος της κόρης”, είπαν. Δεν ήθελαν μαζί μου. Μπορεί να μην έχω λάβει σωματική βία, αλλά και τα λόγια σας έβλαψαν επίσης. Ένα παιδί μπορεί να ακούσει αισχρολογίες και προσβολές από τους συμμαθητές του, συχνά χωρίς να γνωρίζει ακριβώς τι εννοούν. Ίσως να μην γνωρίζει σίγουρα κάποια πράγματα για τον εαυτό του. Είναι απίστευτα δύσκολο. “
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ. «Με κοροϊδεύουν», είπαν, «αυτή είναι η χρονιά της κόρης μου», είπαν.
Ένας άλλος άντρας με τον οποίο μιλά ΚΑΝΩ ΑΝΑΦΟΡΑ:, σε σχέση με την περιπέτεια που σχετίζεται με τα ναρκωτικά, είπε, μεταξύ άλλων: “Νόμιζα ότι κανείς δεν με αγάπησε γιατί με έκανε ανήθικο, με εξευτελίστηκαν. Ποτέ δεν γνώρισα τον σπυράκι μου, έφυγε. “
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ. Πήγε σε ένα κέντρο υγείας με πόνο στην καρδιά και κακοποιήθηκε λόγω του ιστορικού του
Τον Σεπτέμβριο του 2019, ο Επίτροπος Διοίκησης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έλαβε καταγγελία σχετικά με τον εκφοβισμό, την οποία δέχθηκε ως γυναίκα λόγω του ιστορικού του. Το θύμα πήγε στο Aglancia Health Center με πόνο στο στήθος για να κάνει καρδιακό έλεγχο.
Όταν μια νοσοκόμα τον ρώτησε από πού ήταν, είπε ότι η Βόρεια Μακεδονία. Τότε της είπε: “Δεν είσαι από την πΓΔΜ, είσαι από τα Σκόπια.” Λίγες μέρες αργότερα, αυτή και ο σύζυγός της πήγαν στο Κέντρο για να ζητήσουν συγγνώμη από τη νοσοκόμα, αλλά τους είπε με τόλμη ότι θα μπορούσε να πει ό, τι ήθελε στη δουλειά.
Στην Κύπρο, ο μαθητής, ο άνδρας, που κάποιοι θεωρούν «φυσιολογικό» αλλά έχουν σεξουαλική ζωή, που μερικοί θεωρούν «φυσιολογικό», το κορίτσι με εγκεφαλική παράλυση, ο πατέρας χωρίς ξένο άνδρα είναι οι τελευταίοι τροχοί του αυτοκινήτου.
Υπάρχουν περισσότερα παραδείγματα, ίσως αμέτρητα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα αφήσουν μια μέρα τη ζωή σας. Είτε φεύγουν για να ξεφύγουν, είτε όταν βαρεθείτε να τους εκφοβίζετε, απλά τους αγνοείτε.
Αλλά όλοι αυτοί οι άνθρωποι που τελικά εμφανίζονται; Πόσο επηρέασε ο εκφοβισμός τους στη ζωή τους; Κάποιοι μπορεί να είναι δυνατοί, έχουν πετύχει. Αλλά τα υπόλοιπα.
Πήραν ναρκωτικά ή τραύματα που δεν επουλώθηκαν, βασανίστηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής τους; Μετέτρεψαν από τα θύματα σε εγκληματίες; Ή αν ήταν νεκροί.
Η ώρα να αγκαλιάσουμε τα θύματα
Η 6η Μαρτίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας. Είναι μια μέρα που πρέπει να γιορτάζεται από όλους εκείνους που κατάφεραν να ξεφύγουν από τη βία και τον φόβο που βίωσαν.
Ας στείλουμε όλοι από σήμερα ένα μήνυμα ότι ο εκφοβισμός δεν είναι καταστροφή, αλλά μια ενέργεια, μπορεί να οδηγήσει ένα άτομο στην άκρη ενός γκρεμού ή ακόμα και στον εαυτό του.
Η δράση μπορεί να σκοτώσει τον ψυχικό κόσμο ενός ατόμου. Επειδή αυτός που είναι διαφορετικός είναι το άτομο που δεν ψάχνει τίποτα παρά την αγάπη.
Τώρα είναι η ώρα για το κοινό να δεχθεί θύματα που μιλούν για τις εμπειρίες τους. Υποστηρίξτε τους և να είστε μαζί τους, όχι εναντίον τους. Έχουν ήδη βρει το αντίθετο, είναι σύμμαχοι που αναζητούν εδώ και χρόνια …