“Πες μου, Zeki Abi, γιατί σε σταμάτησε η Zeki Müren, γιατί δεν έγινε τόσο διάσημη;”
Έθεσα αυτήν την ερώτηση όχι μόνο μία φορά, αλλά δεκάδες φορές στον Zeki Çetin.
Ήμουν 15 όταν μπήκα για πρώτη φορά στην πόρτα του τόπου, 49 όταν πήρα το τελευταίο βήμα.
Οι ερωτήσεις μου εξαπλώθηκαν κατά τη διάρκεια των ετών, ο Zeki Çetin δεν έδωσε ποτέ ικανοποιητική απάντηση.
Ένα βιβλίο βγήκε το 2018, μιλούσε επίσης για αυτόν τον ισχυρισμό, στην αρχή του κοροναϊού, τον ρώτησα για τελευταία φορά κατά τη διάρκεια των διαφημίσεων στο τηλεοπτικό πρόγραμμα που κάλεσα να μιλήσω για τις συνθήκες των τόπων, το πέρασε πάλι.
Ο Zeki Çetin ήταν τέτοιος άνθρωπος. Ένας λάτρης της τουρκικής τέχνης, ο άνθρωπος που δεν λέει κακή λέξη για το άτομο που καίει με αυτήν την αγάπη.
Το πιο διάσημο θύμα της Τουρκίας ήταν η ισοτιμία του δολαρίου την ίδια στιγμή.
Στο Maltepe, όπου μετακόμισε δάνειο από την τράπεζα, σχεδίασε το ισόγειο ως καφετέρια, τον μεσαίο όροφο ως ένα υπέροχο εστιατόριο με ψάρια και τον τελευταίο όροφο ως δική του σκηνή.
Η κρίση ξέσπασε, το χρέος του τετραπλασιάστηκε σε μια νύχτα, και κάλεσε τους φίλους του, τους οποίους είχε συσσωρεύσει όλα αυτά τα χρόνια, να βοηθήσουν.
Υποσχέθηκε να φιλοξενήσει τους φίλους του που θα πληρώσουν σήμερα 70 λίρες δωρεάν όποτε το επιθυμούν, και μόνο εννέα από τους φίλους του τον βοήθησαν την πρώτη μέρα. Δεν κατέρρευσε, στάθηκε, ο Abi Zeki ήξερε ότι σε μια χώρα όπου τελείωσε η παράδοση του καζίνο, η τελευταία θέση που πήρε στο όνομα της τουρκικής μουσικής τέχνης ήταν ο χώρος του.
Ενώ έπαιζε ένα κομμάτι, ήταν αρκετά μεγάλος για να παρατηρήσει και να γεμίσει το άδειο ποτήρι του πελάτη του.
Την Παρασκευή, ειπώθηκε ότι ελπίζω να επιστρέψει ανάμεσά μας και υπάρχει ένα άρθρο σε αυτήν τη γωνία, νέα για το θάνατο το μεσημέρι.
Ο Zeki Abi δεν ήταν ποτέ γέρος. Στα 80α γενέθλιά του, τραγούδησε τα τραγούδια του με τους φίλους του, ειδικά τον İnci Çayırlı, και δεν είπε ποτέ αντίο στη σκηνή της 53χρονης καριέρας του.
Η Τουρκία είναι ένας όμορφος άντρας, έχει χάσει έναν σημαντικό καλλιτέχνη έτσι …
Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, ο οποίος είπε να μην έρθει στον αξιωματικό του οποίου η οικογένεια δολοφονήθηκε
Η σκηνή “Σφαγή μπάνιου” στο επεισόδιο του “Once Upon a Time in Cyprus”, που προβλήθηκε στο TRT 1, συζητήθηκε πολύ.
Δεδομένου ότι οι περισσότεροι από εκείνους που πηγαίνουν στη Βόρεια Κύπρο δεν μπορούν να φύγουν από τα καζίνο, δεν ξέρουν εκείνο το σπίτι όπου έγινε η σφαγή του μπάνιου, το οποίο σήμερα είναι το Μουσείο Βαρβαρότητας στο İrfan Bey Sokak, Νο: 2 στη Λευκωσία.
Η Χριστουγεννιάτικη Νύχτα του 1963, όταν δολοφονήθηκε η σύζυγος και το παιδί του Ταγματάρχη Nihat İlhan, έπεσε στην ιστορία ως η καταστροφή στην παραλία.
Υπήρξαν άλλες σφαγές εκείνο το βράδυ στην περιοχή Kumsal.
Ο Ταγματάρχης Nihat İlhan δεν έλαβε αμέσως την είδηση ότι δολοφονήθηκε η γυναίκα και τα παιδιά του, αλλά το άκουσαν τρεις ημέρες μετά το περιστατικό.
Τι πόνος, τότε ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Cevdet Sunay είπε στον Ταγματάρχη Nihat wholhan, ο οποίος έμαθε ότι η οικογένειά του δολοφονήθηκε στο τηλέφωνο, “Ο καιρός στην Άγκυρα είναι πολύ τεταμένος, αν έρθετε εδώ τώρα, κάτι παρόμοιο με τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου 6-7 μπορεί να είναι έμπειρος “.
Ο Ταγματάρχης Nihat İlhan, ο οποίος έχασε την οικογένειά του σε αυτήν τη σφαγή, διορίστηκε στο στρατιωτικό νοσοκομείο Elazig της πατρίδας του το 1964.
Εργάστηκε στο νοσοκομείο για 14 χρόνια, αποσύρθηκε ως Ταξιαρχικός Στρατηγός το 1982, και εργάστηκε ως Γενικός Διευθυντής της Υπηρεσίας Προστασίας των Παιδιών μεταξύ 1984-89. Πέθανε το 2016.
Ας δούμε ποιος είναι ο χαρακτήρας από την Άγκυρα.
Φυσικά, έχει διαφορετικό ρόλο στη σειρά, αλλά ο χαρακτήρας του από την Άγκυρα θυμίζει στην πραγματικότητα τον υπολοχαγό του πεζικού, συνταγματάρχη Ali Rıza Vuruşkan.
Ο Επιθεωρητής της İşbank Ali Conan εισήλθε στην Κύπρο, ο υπολοχαγός Αλί Ρίζα Βουρούσαν, έγινε ο πρώτος Bayraktar του τουρκικού οργανισμού αντίστασης, με το όνομα Bozkurt.
Επιτρέψτε μου να γράψω ένα άλλο άγνωστο γεγονός, θυμάσαι την κοιλάδα Zir, όπου τα όπλα θάφτηκαν κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων του Ergenekon;
Στρατιωτική εκπαίδευση δόθηκε στους μουτζαχεντίν από την Κύπρο στο αγρόκτημα του Υπουργείου Γεωργίας στις 12 Σεπτεμβρίου 1958.
Η πρώτη ομάδα ήταν 30 άτομα, τα οποία εκπαιδεύτηκαν εκεί, στη συνέχεια επέστρεψαν στην Κύπρο και εκπαίδευσαν τα άλλα μέλη της TMT.
Το γραπτό κείμενο δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε αυτές τις μελέτες, οι οποίες διεξήχθησαν ως δραστηριότητα του Τμήματος Ειδικού Πολέμου, εντελώς ανεξάρτητο από το Γενικό Επιτελείο, και μάλλον δεν διαθέτουν αρχείο.
Στην πραγματικότητα συνέβη στην Κύπρο ενώ μαθαίνει να μαθαίνει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στην Τουρκία.
Σημείωση: Το άτομο στα δεξιά της φωτογραφίας είναι ο Ali Rıza Çalışkan.
Κανένα μέρος για να είσαι ευγενικός στις γυναίκες
Το να είσαι ευγενικός στις γυναίκες έχει επίσης τις δικές του συνθήκες.
Για παράδειγμα, ένας κύριος δεν δίνει προτεραιότητα στις γυναίκες όταν ανεβαίνουν τις σκάλες.
Είναι αλήθεια, και αυτό που δεν θα ενοχλήσει τη γυναίκα, είναι ότι ο άντρας βγαίνει μπροστά.
Από την άλλη πλευρά, όταν κατεβαίνετε τις σκάλες, οι γυναίκες πρέπει να είναι η προτεραιότητα.
Υπάρχουν άλλοι κανόνες που πρέπει να τηρεί ένας κύριος. Για παράδειγμα, μπορούμε να μιλήσουμε για το περπάτημα δίπλα-δίπλα στο πεζοδρόμιο, τον άνθρωπο που περπατά από τον σχετικά πιο επικίνδυνο δρόμο.
Ας πούμε ότι είναι πράγματα του παρελθόντος, αλλά όταν ένας κύριος κάθεται για δείπνο για δύο με τουλάχιστον μία γυναίκα, βάζει το τηλέφωνό του σε σιωπή, δεν ελέγχει τα ακατάστατα μηνύματά του …
Ανούσια αντίδραση στον Serdar Ortaç
Όταν έφευγε από ένα μέρος στο Μπέμπεκ, απαντώντας στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, ένας πολίτης φώναξε στον Σερντάρ Ορτάτ, “Κάνατε αυτή την κίνηση στον Αχμέτ Κάγια, δεν είστε άντρας”.
Το να φωνάζεις “Δεν είσαι άντρας” σε κάποιον που έχει τραγουδήσει “Δεν είμαι άντρας” είναι μια άνευ σημασίας αντίδραση.
“Η συνείδησή σου πονάει;” Υποθέτω ότι θα ήταν πιο σωστό να ρωτήσω …