Παρακολουθήστε τον αγώνα των Ελληνοκυπρίων να κλονίσουν τον αγγλικό ζυγό Union Μεγαλόνη με την Ελλάδα
Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1938, στο χωριό Τσάδα στην πολιτεία της Πάφου. Άρχισε να αγωνίζεται νωρίς στα μαθητικά του χρόνια. Το 1953, σε ηλικία 15 ετών, κατέβασε την αγγλική σημαία στο Κολλέγιο Πάφου την ημέρα της στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ στο Λονδίνο. Δύο χρόνια αργότερα, συνελήφθη ως μέλος της νεολαίας της ΕΟΚΑ για συμμετοχή σε παράνομη εκπαίδευση.
Σύμφωνα με το sansimera.gr, στις 18 Δεκεμβρίου 1956 συνελήφθη και πάλι, κατηγορούμενος για παράνομη κατοχή όπλων και παράνομη διακίνηση. Η δίκη του είχε προγραμματιστεί για το 1957. Τον Μάρτιο. Δεν αφήνει περιθώριο για τους υπερασπιστές του να τον υπερασπιστούν κατά τη διάρκεια της ακρόασης. Παραδέχεται την ενοχή του θαυμαστά. “Ξέρω ότι θα με κρεμάσεις. Ό, τι έκανα, έκανα ως Ελληνοκύπριος, ζητώντας την Ελευθερία του. “Τίποτα άλλο.”
Μια μέρα μετά την καταδίκη του Palikaridis σε θάνατο, οι άνθρωποι σηκώθηκαν για να σώσουν τον νεαρό μαθητή. Οι προσφυγές από την Ελλάδα, τη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες απορρίφθηκαν από τον Βρετανό κυβερνήτη John von Harding: βρετανική διπλωματία.
Ο Βαγόρης, όπως το χάδι του, δεν φοβάται. Στην τελευταία του επιστολή λέει: “Θα ακολουθήσω τολμηρά το πεπρωμένο μου. Ίσως αυτή είναι η τελευταία μου επιστολή. Αλλά και πάλι, αυτό δεν έχει σημασία. Δεν μετανιώνω τίποτα. Επιτρέψτε μου να χάσω τα πάντα. Κάποιος πεθαίνει. Θα περπατήσω ευτυχώς στο τελευταίο σπίτι μου. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό να πεθάνει κάποιος για την Ελλάδα. 7:30 Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μην ρωτάς γιατί. “
Στα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957, απαγχονίστηκε. Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο. Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) ανοίγει η πόρτα, և Ο Ευαγόρας Παλικαρίδης πηγαίνει στην αιωνιότητα.