Αυτό είναι το μήνυμα του 26χρονου δημοσιογράφου Ραφαέλ Στυλιανού από τη Λεμεσό, ο οποίος διαγνώστηκε για οξεία λεμφοπλαστική αναιμία για δεύτερη φορά τον περασμένο Νοέμβριο και περιμένει να βρει έναν συμβατό δότη για να πάει στη Γερμανία για μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Όταν ακούτε τον Ραφαήλ, συνειδητοποιείτε ότι η ψυχική του δύναμη είναι τεράστια και η δίψα του για ζωή είναι αδιάσπαστη. Δεν τα παρατάει, δεν είναι απογοητευμένος, είναι πεισματάρης κάθε μέρα ή περισσότερο για να βγει ξανά νικητής.
Μιλώντας για: ΚΑΝΩ ΑΝΑΦΟΡΑ:Ο Ραφαήλ επέστρεψε στο χρόνο μέχρι το 2013, όταν διαγνώστηκε για πρώτη φορά με την ασθένεια, ο πρώτος τον συγκρίνει με τη δεύτερη περιπέτεια υγείας του, ενώ γύρισε στον κόσμο για δείγμα για να βρει έναν συμβατό δότη μυελού. τόσο για τον εαυτό του όσο και για την ίδια την ανθρωπότητά μας, η οποία πάσχει από την ίδια ασθένεια.
“Για πρώτη φορά έλαβα θεραπεία για αυτήν την ασθένεια στις αρχές Οκτωβρίου 2013, όταν διαγνώστηκα με οξεία λεμφοπλαστική αναιμία στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού. Από εκεί, ο Golgotha ξεκίνησε: «Έκανα χημειοθεραπεία κάθε μέρα μέχρι το τέλος του καλοκαιριού του 2014». Όταν σταμάτησα τη θεραπεία στο νοσοκομείο, επέστρεψα στη συνέχεια στη σταθεροποίηση για τρία χρόνια, όπου υπέστη και πάλι χημειοθεραπεία, αλλά πιο λεπτή. Στη συνέχεια, καθάρισα εντελώς το σώμα μου και συνέχισα να ζω τη ζωή μου κανονικά.
“Το 2020 έχω λευχαιμία, αλλά αυτή τη φορά δεν μπορώ να το ξεπεράσω μόνο με χημειοθεραπεία, αλλά πρέπει να βρω έναν συμβατό δότη μυελού των οστών, να με πάει στη Γερμανία για χειρουργική επέμβαση”.
“Μου ήρθε σαν κεραμίδι στο κεφάλι μου”
Συγκρίνοντας τις δύο περιπέτειες, ο Ραφαήλ παραδέχεται ότι όταν διαγνώστηκε για πρώτη φορά με οξεία λεμφοπλαστική αναιμία, έζησε σε πιο δύσκολες στιγμές, από τότε όλα ήταν άγνωστα σε αυτόν. Δεν ήξερε τι πρόκειται να αντιμετωπίσει, αλλά δεν ήξερε πώς να ξεπεράσει την ασθένεια.
«Για πρώτη φορά μόλις ξεκίνησα τη φοιτητική μου ζωή, η διάγνωση της λευχαιμίας μου ήρθε σαν κεραμίδι. Νόμιζα ότι οι φίλοι μου διασκεδάζουν, όλοι ζούσαν μια φυσιολογική ζωή και ήμουν στο νοσοκομείο παλεύοντας για την υγεία μου. Ήταν πολύ δύσκολο τότε, αλλά οι φίλοι και η οικογένειά μου ήταν τόσο κοντά μου όπως είναι τώρα, κατάφερα να το κάνω σε δύσκολες συνθήκες.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, δεν το περίμενα καθόλου, γιατί ο χρόνος που μας δίνουν υποτροπή είναι πέντε ή έξι χρόνια. Όταν πέρασε αυτός ο χρόνος, είπα ότι δεν θα επιστρέψει καλά, αλλά ήρθε στην ηλικία των επτά. “Τώρα ξέρω τη χημειοθεραπεία, ξέρω τι πρόκειται να αντιμετωπίσω, το γνωρίζω.”
Ωστόσο, πιστεύει ότι το πιο δύσκολο θα είναι όταν μεταφέρεται στη Γερμανία, γιατί εκεί, λόγω της κατάστασης με τον κοροναϊό, θα είναι μόνος.
“Δεν θα έχω τους δικούς μου ανθρώπους στο πλευρό μου. Εκεί πιστεύω ότι θα μου κοστίσει ψυχολογικά – είναι κάτι που πρέπει να διαχειριστώ. Ψυχολογικά, τώρα συνειδητοποίησα ότι νοσηλεύτηκα στη Λεμεσό, όπου επίσης δεν έλαβα επισκέψεις. Είναι ένα πράγμα να βλέπεις κάποιον να σου μιλάει, είναι άλλο να τον βλέπεις πίσω από την κάμερα. Όταν δεν έχετε κάποιον να μιλήσετε, θα περάσετε το χρόνο σας, οι στιγμές είναι δύσκολες. ”
Η διαδικασία εύρεσης ενός συμβατού δότη
Πριν φύγει για τη Γερμανία, ο Ραφαέλ θα πρέπει να υποβληθεί σε τρεις κύκλους θεραπείας στην Κύπρο, ένας από τους οποίους έχει ήδη ολοκληρωθεί. Τώρα ελπίζει να βρει έναν συμβατό δωρητή και θα μπορέσει να ταξιδέψει σε μια χώρα της Κεντρικής Ευρώπης για μεταμόσχευση στο εγγύς μέλλον.
“Όταν πηγαίνουμε στη Γερμανία, εξαρτάται από το πότε θα υπάρξει ένας συμβατός δωρητής. Εάν είναι δυνατό να βρούμε έναν συμβατό δότη, θα έχουμε το πράσινο φως τον Φεβρουάριο. Έτσι, όσο πιο γρήγορα βρεθεί, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσω να μετακομίσω στη Γερμανία για μεταμόσχευση. Εάν δεν υπάρχει συμβατός δωρητής στο τέλος του έτους, ο πατέρας μου είναι συμβατός με 50%, αλλά στη Γερμανία ο γιατρός μας είπε ότι είναι καλύτερο να είμαστε 100% συμβατοί δότες.
Σε αυτήν την περίπτωση, κάνω μια δημόσια έκκληση στον κόσμο, ζητώντας ένα λεπτό από τη ζωή του տալ για να δώσει ένα δείγμα, γιατί σε αυτά τα εξήντα δευτερόλεπτα της ζωής του, μπορεί να σώσει εμένα ή άλλο παιδί που ψάχνει έναν συμβατό δωρητή. Χάνοντας ένα λεπτό από την καθημερινή τους ζωή, μπορούν να γίνουν ήρωες για ένα άλλο άτομο. Πολλοί λένε ότι καλά, θα πάμε, δεν θα πάμε ποτέ. Συνεχίζω να λέω ότι είναι μόνο ένα λεπτό στην καθημερινή μας ζωή. ”
Τοποθεσίες και ώρες δειγματοληψίας
Ίδρυμα Λευκωσίας Καραϊσκάγια. Δευτέρα έως Παρασκευή 9 μ.μ. Από 00 έως 16:00.
Νέο τμήμα Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας. Τις καθημερινές 8:30 – 15:00
Royal Clinic իկա Ευαγγελισμός Κλινική στην Πάφο. Τις ίδιες ώρες και ημέρες
Η αυλή της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου Χαβούσα στη Λεμεσό. Πέμπτη 14:00 – 20:00 το μεσημέρι Παρασκευή 7: 30-14: 00:
Πρόταση γάμου և μήνυμα στον κόσμο
Εν τω μεταξύ, ο Ραφαήλ, μόλις ήρθε η Πρωτοχρονιά, πρότεινε να παντρευτεί τον εραστή του Σαλώμ, φυσικά, λαμβάνοντας θετική απάντηση. Μια προσφορά με την οποία ήθελε να στείλει ένα μήνυμα ότι ό, τι κι αν αντιμετωπίζουμε, οι ζωές μας δεν σταματούν, πρέπει να συνεχίσουμε.
“Αυτό είπα στη γυναίκα μου ότι το 2020 ξεκίνησε με τον κοροναϊό, οι τελευταίοι δύο μήνες ήταν πολύ δύσκολοι, αφού επέστρεψε η λευχαιμία, τώρα θα πρέπει να χωριστούμε για λίγο, αλλά αφού μπείτε στον χορό θα χορέψουμε, θα είμαστε μαζί σε όλα : Η ζωή συνεχίζεται, συνειδητοποιήσαμε ότι η ζωή είναι το μεγαλύτερο καλό. Ήθελα να βρω χρόνο για να βρεθούμε ευτυχισμένοι, για να συνεχίσουμε έτσι όλο το χρόνο. Να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες գտ να βρούμε τον δρόμο μας
Ταυτόχρονα, θέλω να στείλω ένα μήνυμα στον κόσμο ότι κάθε στιγμή της ζωής τους φαίνεται να είναι η τελευταία. Η ζωή είναι το πιο ισχυρό πλεονέκτημα που έχουμε. Δόξα τω Θεώ έχουμε την υγεία μας γιατί δεν ξέρουμε τι θα φέρει αύριο. Όχι εάν είστε 5 ετών, όχι εάν είστε 20 ετών, όχι εάν είστε 40 ετών. Σήμερα περνάω από μια περιπέτεια, αύριο μπορεί να είναι εσύ, την επόμενη μέρα μπορεί να είναι άλλη. “
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ.