Το «δεύτερο κύμα» της πανδημίας του κορανοϊού έδωσε μεγάλη ευθύνη στην έλλειψη κατάλληλων μέτρων ασφαλείας. Ωστόσο, λόγω των επιπτώσεων του καιρού, η έρευνα δείχνει ότι είναι αναπόφευκτες δύο εστίες ετησίως κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας.
Αν και οι μάσκες προσώπου, οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί και οι οδηγίες κοινωνικής απόστασης συμβάλλουν στην επιβράδυνση του αριθμού των νέων μολύνσεων βραχυπρόθεσμα, η έλλειψη κλιματικών επιπτώσεων που ενσωματώνονται σε επιδημιολογικά μοντέλα παρουσιάζει μια λαμπερή τρύπα που μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Στη Φυσική των Ρευστών, από το AIP Publishing, οι Talib Dbouk και Dimitris Drikakis, από το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας στην Κύπρο, συζητούν τις επιπτώσεις αυτών των παραμέτρων.
Τυπικά μοντέλα για την πρόβλεψη της συμπεριφοράς μιας επιδημίας περιέχουν μόνο δύο βασικές παραμέτρους, το ρυθμό μετάδοσης και το ρυθμό ανάκτησης. Αυτά τα ποσοστά τείνουν να αντιμετωπίζονται ως σταθερές, αλλά οι Dbouk και Drikakis δήλωσαν ότι αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα.
Η θερμοκρασία, η σχετική υγρασία και η ταχύτητα του ανέμου παίζουν σημαντικό ρόλο, οπότε οι ερευνητές στοχεύουν να τροποποιήσουν τα τυπικά μοντέλα για να λάβουν υπόψη αυτές τις κλιματικές συνθήκες. Καλούν τη νέα τους μεταβλητή που εξαρτάται από τον καιρό, το δείκτη Airborne Infection Rate
Όταν εφάρμοσαν τον δείκτη AIR σε μοντέλα του Παρισιού, της Νέας Υόρκης και του Ρίο ντε Τζανέιρο, διαπίστωσαν ότι προέβλεψε με ακρίβεια το χρονοδιάγραμμα της δεύτερης επιδημίας σε κάθε πόλη, υποδηλώνοντας ότι δύο εστίες ανά έτος είναι ένα φυσικό, εξαρτώμενο από τον καιρό φαινόμενο. Επιπλέον, η συμπεριφορά του ιού στο Ρίο ντε Τζανέιρο ήταν σημαντικά διαφορετική από τη συμπεριφορά του ιού στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, λόγω εποχιακών διαφορών στο βόρειο και νότιο ημισφαίριο, σύμφωνα με τα πραγματικά δεδομένα.
Οι συγγραφείς υπογραμμίζουν τη σημασία της λογιστικής για αυτές τις εποχιακές παραλλαγές κατά το σχεδιασμό μέτρων ασφαλείας.
Προτείνουμε ότι τα επιδημιολογικά μοντέλα πρέπει να ενσωματώνουν τις κλιματικές επιπτώσεις μέσω του δείκτη AIR. Τα εθνικά κλειδώματα ή οι κλειδαριές μεγάλης κλίμακας δεν πρέπει να βασίζονται σε μοντέλα βραχυπρόθεσμων προβλέψεων που αποκλείουν τις επιπτώσεις της εποχικότητας του καιρού. “
Δημήτρης Δρράκης, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Κύπρος
“Σε πανδημίες, όπου ο μαζικός και αποτελεσματικός εμβολιασμός δεν είναι διαθέσιμος, ο κυβερνητικός προγραμματισμός θα πρέπει να είναι πιο μακροπρόθεσμος λαμβάνοντας υπόψη τις καιρικές επιπτώσεις και να σχεδιάσει τις οδηγίες δημόσιας υγείας και ασφάλειας”, δήλωσε ο Ντουμπ. “Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποφυγή αντιδραστικών απαντήσεων όσον αφορά τις αυστηρές κλειδαριές που επηρεάζουν αρνητικά όλες τις πτυχές της ζωής και της παγκόσμιας οικονομίας”.
Καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται και η υγρασία πέφτει, οι Drikakis και Dbouk αναμένουν μια άλλη βελτίωση στους αριθμούς λοίμωξης, αν και σημειώνουν ότι οι οδηγίες για τις μάσκες και τις αποστάσεις πρέπει να συνεχίσουν να ακολουθούνται με τις κατάλληλες τροποποιήσεις βάσει καιρού.
Η προηγούμενη εργασία αυτής της ερευνητικής ομάδας έδειξε ότι τα σταγονίδια του σάλιου μπορούν να ταξιδέψουν 18 πόδια σε πέντε δευτερόλεπτα όταν ένα μη καλυμμένο άτομο βήχει και επέκτεινε τις μελέτες του για να εξετάσει τις επιπτώσεις των μασκών προσώπου και των καιρικών συνθηκών. Οι συγγραφείς ενσωματώνουν τα προηγούμενα ευρήματα στα επιδημιολογικά τους μοντέλα.
Πηγή:
Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής
Αναφορά περιοδικού:
Dbouk, T & Drikakis, D., (2021) Δυναμική ρευστών και επιδημιολογία: Εποχικότητα και δυναμική μετάδοσης. Φυσική των υγρών. doi.org/10.1063/5.0037640.