Όπως είναι γνωστό. Στη χώρα μας, η ίδια κωμωδία επαναλαμβάνεται συνεχώς στον καθορισμό του κατώτατου μισθού που μπορεί να θεωρηθεί déjà vu. Σύμφωνα με τον νόμο περί ελάχιστων μισθών 22/1975, ο οποίος εξακολουθεί να ισχύει στην ΤΔΒΚ, ο ελάχιστος μισθός μπορεί να καθοριστεί τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, το πολύ τρεις φορές. Ο κατώτατος μισθός καθορίζεται από προμήθεια 15 ατόμων που σχηματίζεται από την εκπροσώπηση των πέντε ατόμων του υπαλλήλου, του εργοδότη και της κυβέρνησης μετά από πρόσκληση του αρμόδιου υπουργού. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία παρατείνεται με την πρόσκληση του Υπουργού και περιττών συνεδριάσεων της επιτροπής, οι οποίες ενδέχεται να καθυστερήσουν σύμφωνα με την πολιτική συγκυρία, και ως εκ τούτου, ο ελάχιστος μισθός καθορίζεται από τις ψήφους του εργοδότη και των κυβερνητικών εκπροσώπων, εξαιρουμένων των εξαιρέσεων. Στη συνέχεια, ένα συνδικάτο γενικά αντιτίθεται στον καθορισμένο ελάχιστο μισθό, η ένσταση απορρίπτεται και ο ελάχιστος μισθός τίθεται σε ισχύ με καθυστέρηση. Ως αποτέλεσμα αυτής της καθυστερημένης και αμφιλεγόμενης διαδικασίας, ο ελάχιστος μισθός γενικά αυξάνεται στο ποσοστό πληθωρισμού. Φυσικά, αυτή η ασήμαντη καθυστέρηση προκαλεί συχνά το μειονέκτημα ενός εργαζομένου και την απώλεια ευημερίας.
Προκειμένου να τερματιστεί το κακό παιχνίδι που παίζεται στην ΤΔΒΚ για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού και για να αποφευχθούν καθυστερήσεις στην αύξηση του κατώτατου μισθού του υπαλλήλου, μπορεί να υιοθετηθεί μια αυτόματη φόρμουλα ελάχιστου μισθού που εφαρμόζεται σε ορισμένες χώρες σε όλο τον κόσμο.
Ποιες χώρες συνδέουν τον κατώτατο μισθό με τον αυτόματο τύπο;
Ορισμένες χώρες έχουν υιοθετήσει έναν μαθηματικό τύπο για την περιοδική προσαρμογή των κατώτατων μισθών τους. Αυτό μπορεί να αυξήσει την προβλεψιμότητα, να αποφύγει συζητήσεις για προσαρμογές κάθε χρόνο ή να εξαλείψει την πιθανότητα ξαφνικών ή έκτακτων αιχμών που προκαλούνται από πολιτικούς παρά τεχνικούς παράγοντες (https://www.ilo.org/global/topics/wages/minimum-wages/setting- προσαρμογή / WCMS_439264 / lang – en / index.htm).
Εάν οι κατώτατοι μισθοί αυξάνονται αυτόματα για την αντιστάθμιση όλων των προηγούμενων πληθωρισμών, αυτό κατ ‘αρχήν εγγυάται το πραγματικό επίπεδο των κατώτατων μισθών (αγοραστική δύναμη). Πρέπει να τονιστεί ότι ένας ελάχιστος μισθός που προσαρμόζεται αποκλειστικά με βάση μια αλλαγή στο κόστος ζωής θα έχει ως αποτέλεσμα έναν καθορισμένο ελάχιστο μισθό σε πραγματικούς όρους, και οι εργαζόμενοι με ελάχιστους μισθούς δεν θα βλέπουν αύξηση των πραγματικών μισθών τους ακόμη και υπό συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης. Επομένως, οι περισσότερες χώρες που χρησιμοποιούν τον τύπο λαμβάνουν επίσης υπόψη παράγοντες όπως η οικονομική ανάπτυξη ή / και η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η Βραζιλία, η Κόστα Ρίκα, η Μαλαισία, η Γαλλία και οι Κάτω Χώρες είναι παραδείγματα χωρών που χρησιμοποιούν διαφορετικά κριτήρια για τη διαμόρφωση του ελάχιστου μισθού.
Στη Βραζιλία, ο σχετικός νόμος όριζε ότι οι προσαρμογές ελάχιστων μισθών πρέπει να καθορίζονται από έναν τύπο που θα λαμβάνει υπόψη τον προηγούμενο πληθωρισμό και την αύξηση του ΑΕΠ (https://www.ilo.org/global/topics/wages/minimum-wages/setting-adjusting/WCMS_463095/lang– en / index.htm).
Ένας νέος τύπος συμφωνήθηκε μεταξύ της κυβέρνησης και των κοινωνικών εταίρων στην Κόστα Ρίκα το 2012. Ο τύπος περιλαμβάνει ένα στοιχείο πληθωρισμού καθώς και ένα συστατικό που σχετίζεται με την ανάπτυξη. Ωστόσο, εάν η ανεργία, ο πληθωρισμός και η οικονομική ανάπτυξη σημειώνονται εντός ορισμένων ορίων, ο τύπος χάνει την αυτόματη εφαρμογή του. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι κοινωνικοί εταίροι καλούνται να προτείνουν την τελική προσαρμογή, λαμβάνοντας υπόψη ορισμένες προϋποθέσεις (https://www.ilo.org/global/topics/wages/minimum-wages/setting-adjusting/WCMS_461283/lang–en/index. htm) ..
Στην περίπτωση της Μαλαισίας, ο ελάχιστος μισθός καθορίζεται χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό διαφόρων κοινωνικοοικονομικών δεικτών ομαδοποιημένων ως βασικά κριτήρια ή κριτήρια προσαρμογής. Τα βασικά κριτήρια είναι το εισόδημα γραμμής φτώχειας (PLI) ανά εργαζόμενο και ο μέσος μισθός. Το δεύτερο σύνολο κριτηρίων περιλαμβάνει: αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, ποσοστιαία μεταβολή στον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (CPI) και πραγματικό ποσοστό ανεργίας (https://www.ilo.org/global/topics/wages/minimum-wages/setting-adjusting/WCMS_461284/ lang – el / index.htm).
Στη Γαλλία, οι ετήσιες προσαρμογές ελάχιστων μισθών συνδέονται με την αλλαγή του ΔΤΚ, καθώς και με την αύξηση της αγοραστικής δύναμης των βασικών ωριαίων μισθών για εργαζόμενους σε μπλε-κολάρο (https://www.ilo.org/global/topics/wages/minimum-wages/setting-adjusting /WCMS_461287/lang–en/index.htm).
Οι Κάτω Χώρες ορίζουν τον ελάχιστο μισθό δύο φορές το χρόνο (1 Ιανουαρίου και 1 Ιουλίου) σύμφωνα με τις αλλαγές στον σταθμισμένο μέσο όρο των συλλογικά συμφωνημένων μισθών (https://www.ilo.org/global/topics/wages/minimum-wages/setting-adjusting/WCMS_461288/ lang – el / index.htm).
Σαν άποτέλεσμα; Στο TRNC, είναι δυνατόν να καθοριστεί ένας ελάχιστος μισθός με έναν αυτόματο τύπο αντί για την τρέχουσα διαδικασία που είναι αστεία και χρονοβόρα. Αυτός ο τύπος πρέπει φυσικά να περιλαμβάνει τις μεταβλητές που ταιριάζουν καλύτερα στις συνθήκες της χώρας. Δεδομένου ότι είναι σχεδόν αδύνατο για αυτόν τον τύπο να περιέχει όλες τις σχετικές παραμέτρους, είναι αποδεκτό να ανοίξουμε την πόρτα για κοινωνικό διάλογο για την αντιμετώπιση πολιτικών προβληματισμών υπό συγκεκριμένα όρια και προϋποθέσεις, χωρίς να διακόπτεται η έναρξη ισχύος του τύπου.