Του Τζον Σολωμού Αντιμέτωποι με κυρώσεις τόσο από την ΕΕ (Ευρωπαϊκή Ένωση) όσο και από τις ΗΠΑ για μια σειρά ενεργειών που προκάλεσαν θυμό και ερεθισμό στους δυτικούς συμμάχους της Άγκυρας, ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν αλλάζει σταδιακά τον προσανατολισμό της Τουρκίας και απομακρύνεται από τη Δύση και προς Ρωσία και Κίνα.
Ωστόσο, πιστεύεται ότι, παρά την αυξανόμενη γεωπολιτική αποξένωση μεταξύ Τουρκίας και Δύσης και το γεγονός ότι η Άγκυρα έχει συνάψει μεγάλο αριθμό συμφωνιών με την Κίνα και τη Ρωσία, ο Ερντογάν δεν επιθυμεί να διακόψει τους δεσμούς με την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες. Ο Ερντογάν, μετά την εκπληκτική επιτυχία του στην αποδυνάμωση του ρόλου του στρατού της Τουρκίας, ο οποίος επί δεκαετίες ήταν ο διαιτητής όλων των πολιτικών θεμάτων στην Τουρκία, απομακρύνθηκε από την φιλοδυτική ιδεολογία του Κεμαλισμού σε έναν αυταρχικό νεο-οθωμανικό επεκτατικό εθνικισμό. Ακολουθώντας μια φιλόδοξη αλλά επικίνδυνη εξωτερική πολιτική, ο Ερντογάν συμμετείχε στις συγκρούσεις της Συρίας, της Λιβύης και του Αζερμπαϊτζάν και αναβίωσε τις διαφορές της Τουρκίας με την Ελλάδα και την Κύπρο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν κυρώσεις στην Τουρκία λόγω της αγοράς των ρωσικών πυραύλων S-400, όπλων που οι ΗΠΑ επιμένουν ότι βλάπτουν τη διαλειτουργικότητα του αμυντικού συστήματος του ΝΑΤΟ και παραβιάζουν τον «ιερό κανόνα» της Συμμαχίας, ότι τα μέλη δεν πρέπει ποτέ να αγοράζουν στρατιωτικό υλικό ένα μη ΝΑΤΟ κράτος. Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε κλείσει τα μάτια σε πολλές παραβάσεις του Ερντογάν, αλλά στο τέλος της θητείας του δεν έκανε βέτο στην επιβολή κυρώσεων στην Άγκυρα, κάτι που αναμφίβολα θα πλήξει τις αμυντικές βιομηχανίες της Τουρκίας.
Από την πλευρά του, ο Μπάιντεν είχε ανοιχτά επικρίνει τον Ερντογάν και, σε αντίθεση με τον Τραμπ, είναι σίγουρα υπέρ του ΝΑΤΟ, και έτσι η στρατιωτική συμμετοχή της Τουρκίας σε πολλά μέρη του κόσμου δεν θα αντιμετωπίζεται με απάθεια από την Ουάσινγκτον, όπως συνέβη στο παρελθόν. Από την άλλη πλευρά, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αρκετά δυσαρεστημένη με την πολεμική στάση του Ερντογάν στο Αιγαίο Πέλαγος και στα χωρικά ύδατα της Κύπρου, όπου τα τουρκικά πλοία πραγματοποιούν παράνομες εξερευνήσεις. Η ΕΕ εκνευρίζεται επίσης με τις συνεχείς απειλές του Ερντογάν ότι θα ανοίξει τις πύλες πλημμύρας και θα αφήσει τους πρόσφυγες να φύγουν στην Ευρώπη, καθώς και με τη συμμετοχή και τις ενέργειές του στη Λιβύη, τη Συρία, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και αλλού. Η ΕΕ έδωσε στην Τουρκία λίγο χρόνο για να επιδιορθώσει τη συμπεριφορά της και απειλεί να επιβάλει πολύ αυστηρότερες κυρώσεις από αυτές που ισχύουν σήμερα. Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ χαρακτήρισε τις πρόσφατες ενέργειες της Τουρκίας ως «πολύ επιθετικό χαρακτήρα, ή θα έλεγα προκλητικό χαρακτήρα».
Έχοντας μείνει με πολύ λίγους φίλους και αντιμετωπίζοντας αυξανόμενα εσωτερικά προβλήματα – τον αντίκτυπο του κοροναϊού στον σημαντικό τουρισμό της Τουρκίας, την υποτίμηση της λίρας κατά σχεδόν 40% πέρυσι, τα συρρικνωμένα αποθέματα χρήματος και την εξαφάνιση ξένων επενδυτών, ο Ερντογάν έστρεψε την προσοχή του στη Ρωσία και την Κίνα. Η Ρωσία υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εμπορικούς εταίρους της Τουρκίας. Ο όγκος των συναλλαγών μεταξύ των δύο κρατών έφτασε τα 26.309 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2019, με 3.854 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ της Τουρκίας και 22,454 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών είναι η ενέργεια. Η Ρωσία κατασκευάζει τον πυρηνικό σταθμό Akkuyu κοντά στις ακτές της Μεσογείου, ενώ ο αγωγός φυσικού αερίου TurkStream εγκαινιάστηκε τον Ιανουάριο του 2020.
Η Κίνα, από την πλευρά της, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η τουρκική οικονομία, εν μέρει λόγω της κακής διαχείρισης της οικονομίας του Ερντογάν. Το Πεκίνο έριξε μια σωτηρία για τον αυταρχικό ισλαμικό ηγέτη, που έγινε ο δεύτερος εταίρος εισαγωγών της Τουρκίας μετά τη Ρωσία. Παρείχε δάνεια ύψους περίπου 4,6 δισεκατομμυρίων, βοηθώντας τον να αποφύγει τη λήψη δανείων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και πραγματοποίησε επενδύσεις στην Τουρκία ύψους 3 δισεκατομμυρίων. Όπως έγραψαν οι AycaAlemdaroglu και Sultan Tepe στο περιοδικό «Εξωτερική Πολιτική», «η Ζώνη και η Πρωτοβουλία Ζώνης της Κίνας (BRI) προσφέρει στην Τουρκία μια πηγή φρέσκων μετρητών και το Πεκίνο μια στρατηγική βάση στη Μεσόγειο Θάλασσα. Ως μέρος της πρωτοβουλίας για την κατασκευή υποδομών, η Τουρκία ολοκλήρωσε ένα σιδηρόδρομο από το Kars στην ανατολική Τουρκία μέσω της Τιφλίδας, της Γεωργίας, προς το Μπακού, το Αζερμπαϊτζάν, στην Κασπία Θάλασσα, από όπου συνδέεται με δίκτυα μεταφορών προς την Κίνα. Το 2015, μια κινεζική κοινοπραξία αγόρασε το 65% του τρίτου μεγαλύτερου τερματικού σταθμού εμπορευματοκιβωτίων της Τουρκίας, Kumport , στην Κωνσταντινούπολη, αποκτώντας κεντρική θέση στη μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων. Οι Κινέζοι επενδυτές βοήθησαν επίσης στη διάσωση των κακώς διαχειριζόμενων μεγάλα έργα του Ερντογάν. Τον Ιανουάριο του 2020, μια κινεζική κοινοπραξία αγόρασε το 51% της γέφυρας Yavuz Sultan Selim που συνδέει την Ευρώπη και την Ασία μέσω του Βοσπόρου, μετά από προβλέψεις εσόδων απέτυχε και η ιταλική-τουρκική κοινοπραξία που ελέγχει τη γέφυρα ήθελε. “
Στις 29 Ιανουαρίου η Τουρκία απέστειλε δύο τρένα εξαγωγής, το ένα κατευθύνθηκε προς τη Ρωσία και το άλλο στην Κίνα, χρησιμοποιώντας το σιδηρόδρομο Μπακού-Τιφλίδα-Καρ (BTK) από την πρωτεύουσα Άγκυρα. Το τρένο προς τη Ρωσία είναι το πρώτο τετράγωνο τρένο που χρησιμοποίησε τη διαδρομή, ενώ το δεύτερο, το οποίο μεταφέρει εμπορευματοκιβώτια βορίου (ένα ορυκτό που χρησιμοποιείται σε χημικές ενώσεις), είναι το τρίτο φορτηγό τρένο με προορισμό την Κίνα. Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι εάν η κυβέρνηση Μπάιντεν θα επιβάλει αυστηρότερες κυρώσεις στην Τουρκία, κάτι που μπορεί να ωθήσει την Άγκυρα στα χέρια της Ρωσίας ή να προσπαθήσει να την κερδίσει πίσω για τη δυτική συμμαχία.
Όπως λέει ο Timothy Ash, ανώτερος στρατηγικός αγορών της Bluebay Asset Management, «η Τουρκία είναι mega στρατηγική» για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη και έτσι η «νίκη» της Τουρκίας από τη Ρωσία θα ήταν τεράστια νίκη για τον Μπάιντεν, και νομίζω ότι θα επικεντρωθούν σε αυτό. ” (ΕΝΑ I)
(Αυτή η ιστορία δεν έχει επεξεργαστεί από το προσωπικό του Devdiscourse και δημιουργείται αυτόματα από μια κοινοποιημένη ροή.)