Από τον Faisal J. Abbas
Υπήρξε διαδεδομένη αναταραχή σε αυτό που θεωρήθηκε ως μισογυνιστική και προσβλητική μεταχείριση που έθεσε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ουρσούλα φον ντερ Λέιν.
Σε μια συνεδρίαση στην Άγκυρα την περασμένη εβδομάδα, που φιλοξένησε ο Ερντογάν για τον von der Leyen και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Charles Michel, ο αρχηγός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έμεινε χωρίς προεδρία. Έμεινε ορατά όταν οι δύο άντρες κάθονταν στις δύο μόνο διαθέσιμες καρέκλες, μεταφέροντάς την σε έναν γειτονικό καναπέ. Βιντεοσκοπημένα βίντεο του περιστατικού προκάλεσαν χιλιάδες σχόλια αντι-Ερντογάν στα κοινωνικά μέσα, όπου ονομάστηκε «SofaGate».
Καμία γυναίκα, πόσο μάλλον η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν θα πρέπει να βρίσκεται στο τέλος αυτής της απρόσεκτης, ντροπιαστικής και επαίσχυντης συμπεριφοράς.
Η άμυνα της Τουρκίας; Ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Καβούσογλου υποστήριξε ότι οι ρυθμίσεις των θέσεων συζητήθηκαν και συμφωνήθηκαν με τον πρεσβευτή της ΕΕ στην Άγκυρα – ο οποίος, όπως ο von der Leyen, είναι Γερμανός. Ωστόσο, το περιστατικό είναι σύμπτωμα βαθιά ριζωμένου σεβασμού για τις γυναίκες στο τουρκικό κατεστημένο, ανεξάρτητα από το αν οι ισχυρισμοί του υπουργού Εξωτερικών είναι αληθινοί.
Ειλικρινά, αυτό που με συγκλόνισε είναι ότι κάποιος σοκαρίστηκε πρώτος. Με όλο τον σεβασμό προς τις φεμινίστριες και ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις Βρυξέλλες και σε ολόκληρη την Ευρώπη, τι περιμένατε από το καθεστώς του Ερντογάν;
Η απογοήτευση απέναντι στον von der Lyen ήρθε λιγότερο από ένα μήνα αφότου ο Ερντογάν έβγαλε την Τουρκία από μια βασική ευρωπαϊκή σύμβαση που αποσκοπεί στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών – μια σύμβαση που υπογράφηκε, όλων των ειρωνειών, στην Κωνσταντινούπολη, και την οποία η Τουρκία ήταν η πρώτη που επικύρωσε το 2012. Εάν αυτή η απόσυρση δεν ήταν υπαινιγμός για το τι να περιμένετε, τι θα ήταν;
Από την πλευρά του, ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι ήταν έντονος στη «κακομεταχείριση» του von der Leyen και προχώρησε στο να αποκαλέσει τον Ερντογάν δικτάτορα. «Με αυτούς τους δικτάτορες, ας τους ονομάσουμε αυτό που είναι…» είπε. «Δεν συμφωνώ απολύτως με τη συμπεριφορά του Ερντογάν απέναντι στον Πρόεδρο von der Leyen… Νομίζω ότι δεν ήταν κατάλληλη συμπεριφορά και λυπάμαι πολύ για την ταπείνωση που έπρεπε να υποφέρει ο von der Leyen.»
Το πρόβλημά μου με τη δήλωση του ιταλού πρωθυπουργού είναι, μόλις ανακάλυψε ότι το καθεστώς Ερντογάν μετέτρεψε την Τουρκία σε δικτατορία; Δεν ήταν αρκετή η σύλληψη ή αναστολή σχεδόν 45.000 στρατιωτικών αξιωματούχων, δικαστών, δημοσίων υπαλλήλων και δασκάλων το 2016;
Σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο Δικαιοσύνης, ξεκίνησαν συνολικά 128.872 έρευνες τα τελευταία έξι χρόνια για «προσβολή του προέδρου», εκ των οποίων 27.717 οδήγησαν σε ποινικές διώξεις και 9.556 σε ποινές φυλάκισης. Σε αυτήν την περίοδο, 903 νέοι ηλικίας 12 έως 17 ετών δικάστηκαν με την ίδια «κατηγορία».
Όσον αφορά τις προτάσεις ότι αυτό που συνέβη με τον von der Lyen ήταν «προσβλητικό για την Ευρώπη» – Αναρωτιέμαι αν οι κριτικοί έχουν παρατηρήσει τον συνεχιζόμενο εκφοβισμό της Τουρκίας για την Κύπρο και την Ελλάδα στην ανατολική Μεσόγειο.
Μόνο το Σάββατο, η Άγκυρα κατηγόρησε την Αθήνα για υποστήριξη τρομοκρατικών κυττάρων – μια άλλη ειρωνεία ειρωνείας. Αυτό προέρχεται από μια χώρα που συχνά κατηγορείται ότι φιλοξενεί, υποστηρίζει και χρησιμοποιεί εξτρεμιστές όλων των λωρίδων, έτοιμοι να χρησιμοποιηθούν σε θέατρα πολέμου από τη Λιβύη έως τη Σομαλία και τη Συρία έως το Ιράκ.
Στη συνέχεια, υπάρχει η τακτική του Ερντογάν να καταφεύγει σε εκβιασμό, την οποία έχει ακονίσει σχεδόν στην τελειότητα. Κάθε φορά που η Ευρώπη δεσμεύεται να τον φέρει σε μια άλλη αδιακριτική ευχέρεια, είτε εκστρατεύει παράνομα τους Τούρκους ομογενείς στη Γερμανία είτε καταπατά τα ελληνικά χωρικά ύδατα στο κυνήγι καταθέσεων πετρελαίου και φυσικού αερίου, ο Τούρκος πρόεδρος απειλεί να ανοίξει τις πύλες των προσφύγων στην Ευρώπη. Αυτή είναι ακόμη μεγαλύτερη αιτία για ανάληψη δράσης κατά της Τουρκίας. Τα κύματα των προσφύγων αποτελούν απειλή όχι μόνο για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και σταθερότητα, και όχι μόνο για τις ευρωπαϊκές οικονομίες, αλλά και για τις βασικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό που συνέβη στον Ursula von der Leyen δεν θα είναι το τέλος μιας τέτοιας ασεβούς συμπεριφοράς, και αυτό που συμβαίνει στην τουρκική αντιπολίτευση και σε όλους εκείνους που τολμούν να διαφέρουν από τον Ερντογάν είναι μόνο το λεπτό τέλος της σφήνας. Θα συνεχίσει να συμβαίνει έως ότου η Ευρώπη και ο κόσμος αποφασίσουν να τον καλέσουν για αυτό που είναι.
Όταν προσκαλείτε ένα τέρας στο τραπέζι, το λιγότερο από τα προβλήματά σας είναι μια καρέκλα που λείπει.
Ο Faisal J. Abbas είναι αρχισυντάκτης του Arab News και αυτό το άρθρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά εκεί