Το όνομα του Eric Lindell μπορεί να μην σας πει πολλά. Ίσως μόνο λόγω ορισμένων Ολυμπιακών Αγώνων ή οπαδών ταινιών, η ταινία Roads of Fire του 1981, η οποία κέρδισε τέσσερα Όσκαρ για τη μουσική του κορυφαίου Έλληνα συνθέτη Βαγγέλη Παπανανασίου.
Η ιστορία του Σκωτσέζου Ολυμπίου, που πέθανε πριν από 76 χρόνια σήμερα, έχει πολλές πλευρές. Αλλά δύο πράγματα ξεχωρίζουν περισσότερο: η αγάπη του Θεού και η αθλητική ικανότητα. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στη ζωή του Flying Scotsman.
Από τη Βρετανική Κίνα
Γεννημένος στις 16 Ιανουαρίου 1902, στην Τιαντζίν της Κίνας, ο Λίντελ ήταν τόσο μακριά από την πατρίδα του που οι γονείς του ήταν ιεραπόστολοι από την Ιεραποστολική Εταιρεία του Λονδίνου. Σε ηλικία έξι ετών, βρέθηκε για πρώτη φορά στο βρετανικό έδαφος με τον 8χρονο αδερφό του, πήγε στο σχολείο στο Έλθαμ και οι γονείς και η αδερφή του, Τζεν, έμειναν στην Κίνα. Τα επόμενα χρόνια, η οικογένεια ενώνεται μερικές φορές, συνήθως ζει στο Εδιμβούργο.
Το πάθος του Λίντελ για τον αθλητισμό έγινε εμφανές ως έφηβος όταν έγινε ο ηγέτης των ομάδων σχολών κρίκετ ράγκμπι. Ταυτόχρονα, ξεχώρισε με την τεράστια ταχύτητά του.
Το 1920 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και από το 1922 έως το 1923 έπαιξε για την εθνική ομάδα ράγκμπι της Σκωτίας. Ωστόσο, ο έπαινος έπρεπε να ληφθεί όταν έφυγε, όταν έβαλε ένα βρετανικό ρεκόρ στα 100 μέτρα (91 μέτρα) με 9,7 δευτερόλεπτα.
https://www.youtube.com/watch?v=IYNUxdoIacA:
Ποτέ Κυριακή …
Ο Λίντελ ήταν παιδί ιεραποστόλων αφιερωμένο στη θρησκεία և Θεός. Έτσι, τράβηξε την προσοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 στο Παρίσι. Φυσικά, με δικαιοσύνη, πιθανότατα θα το έβγαζε από την απόδοσή του.
Ο 21χρονος αθλητής κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο στα 400 μέτρα και ένα χάλκινο στα 200 μέτρα, αλλά δεν συμμετείχε στον καλύτερο αγώνα του, στα 100 μέτρα. Λόγος; Ο τελικός θα γινόταν την Κυριακή και ο Σκωτσέζος αρνήθηκε να αγωνιστεί λόγω θρησκείας. Το πρόγραμμα των παιχνιδιών έγινε γνωστό πριν από μήνες. Ο Λίντελ ήξερε ότι δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί, οπότε εκπαιδεύτηκε περισσότερο στις άλλες δύο αποστάσεις.
Η βρετανική αντιπροσωπεία αποτελούνταν από τον Εβραίο Harold Ebrahms, του οποίου η ιστορία (μαζί με τον Lindell) ενέπνευσε τον David Putnam, Colin Wellland να πυροβολήσει τον Hugh Hudson το 1981.
Επιστροφή στην Κίνα
Λίγο μετά τους Αγώνες του Παρισιού, ο Lindell αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου με πτυχίο φυσικών επιστημών και αποφάσισε να επιστρέψει στην Κίνα για να συνεχίσει το ιεραποστολικό έργο των γονιών του. Εγκαταστάθηκε αρχικά στην Τιαντζίν, μετά στη Σιαοζάνγκ, όπου σπάνια αγωνίστηκε σε αγώνες δρόμου.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του στην Κίνα, επέστρεψε στη Σκωτία δύο φορές, το 1932 և 1939, όταν ρωτήθηκε αν είχε τη γοητεία ενός Ολυμπίου. «Μερικές φορές είναι φυσιολογικό να σκέφτομαι το παρελθόν, αλλά είμαι ικανοποιημένος με τη δουλειά μου.
Στην Κίνα, ο Λίντελ αρχικά εργάστηκε ως δάσκαλος σε αγγλο-κινεζικό κολέγιο για γενιές πλούσιων οικογενειών, πιστεύοντας ότι με τη διδασκαλία τους, θα μεγάλωναν ως επιδραστικοί άνθρωποι που θα μιλούσαν για τις αξίες του χριστιανισμού.
Το 1934, παντρεύτηκε τη Φλωρεντία Μακένζι, Καναδική, με την οποία είχε τρεις κόρες. Δυστυχώς, δεν κατάφερε να γνωρίσει τους νεότερους. Καθώς ο Β ‘Παγκόσμιος Πόλεμος εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο το 1941, η ιαπωνική επιθετικότητα έγινε εμφανής στην Κίνα. Η έγκυος γυναίκα του τρίτου παιδιού επέστρεψε στον Καναδά με τις δύο μεγαλύτερες κόρες της και η Lindell μεταφέρθηκε στο χωριό Xiaozhang, όπου ο αδερφός της εργαζόταν ως γιατρός.
Το τέλος άρχισε το 1943. Επιστρέφοντας στην Τιαντζίν, ο Σκωτσέζος βρέθηκε στη φυλακή Weizen στην Ιαπωνία, όπου ήταν επικεφαλής κρατουμένων, σε πολύ δύσκολες συνθήκες.
Εκεί υπέμεινε για δύο χρόνια. Κακή διατροφή, κακές συνθήκες διαβίωσης tumor ο όγκος του εγκεφάλου οδήγησε στο θάνατο του Lindell στις 21 Φεβρουαρίου 1945, πέντε μήνες πριν από την απελευθέρωση των κρατουμένων. Ήταν μόλις 43 ετών
Πηγή: sport-fm.gr