ΟΧΙ πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι ο Χρυσόστομος είναι ένα από τα πολλά ονόματα του Μότσαρτ. Το πλήρες όνομά του είναι Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart.
Ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Κύπρου είναι επίσης Χρυσόστομος, αλλά δεν είναι μόνο ένα κοινό όνομα. Με τον δικό τους τρόπο και οι δύο παρήγαγαν μουσική στα τουρκικά αυτιά.
Οι Τούρκοι λατρεύουν τη Rondo Alla Turca του Μότσαρτ, η οποία εμπνεύστηκε από την τουρκική μουσική μπάντα που ήταν μοντέρνα στη Βιέννη της εποχής του. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, από την πλευρά του, δήλωσε το 2017 ότι προτιμούσε μια λύση δύο κρατών από μια ομοσπονδιακή λύση για τον Κύπριο, που ήταν τόσο μουσική από τα τουρκικά αυτιά όσο ο Ρόντο Άλλα Τούρκα του Μότσαρτ.
Σε αντίθεση με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, ο οποίος χρησιμοποίησε προσεκτικά και καλά λόγια, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος δεν είναι τόσο προσεκτικός. Τόσο ο Αρχιεπίσκοπος όσο και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν σημαίνουν πραγματικά αυτά που λένε όταν ισχυρίζονται ότι προτιμούν μια λύση δύο κρατών. Είναι μια ρητορική συσκευή που δεν πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, έχοντας υπόψη ότι στο εθνικό ερώτημα ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος βρίσκεται κοντά στη θέση της απάντησης της Elam – Κύπρου στο φασιστικό κόμμα στην Ελλάδα, γνωστή ως Χρυσή Αυγή.
Δεν έχω καμία ιδέα για την ελληνοκυπριακή υπόθεση ούτε είμαι υπέρ Ελληνοκυπριακός, είναι απλώς ότι η κατανόηση των ελληνοκυπρίων ανησυχιών δίνει προσοχή. Η μητέρα μου ήταν Ελληνοκύπριος και είμαι σε θέση να φορέσω ένα ελληνοκυπριακό καπέλο και να δω τις αποχρώσεις του τι πραγματικά εννοούν παρά την κυριολεκτική έννοια των λέξεων που χρησιμοποιούν.
Όταν χρησιμοποιείτε δύο πολιτείες ως ρητορική συσκευή για να αποκρυπτογραφήσετε μια ομοσπονδιακή λύση, μια μειονότητα Ελληνοκυπρίων είναι στην πραγματικότητα παθητική επιθετική. Αυτό που πραγματικά εννοούν είναι ότι οι Τουρκοκύπριοι ισχυρισμοί για κοινή κυριαρχία και ισότητα υπό ομοσπονδιακή ομπρέλα είναι απαράδεκτες. άσε τους λοιπόν να χτίσουν ένα τείχος δύο κρατών και να μείνουν στην άλλη πλευρά.
Εάν η τουρκική πολιτική βασίζεται τώρα στην ιδέα ότι τόσο η Εκκλησία όσο και το κράτος στο RoC προτιμούν μια λύση δύο κρατών, βασίζεται σε ένα λανθασμένο ενημερωτικό δελτίο, δεδομένου ότι η RoC δεν έχει απολύτως καμία πρόθεση αυτοκαταστροφής και καμία πρόθεση να συμφωνήσει την απόσχιση του βόρεια Κύπρος.
Την περασμένη εβδομάδα ένας Τουρκοκύπριος συνεργάτης που ήταν πολύ καλός για το έργο μου ρώτησε τι νόμιζα ότι ήταν μια λογική λύση και για τις δύο πλευρές με βάση την πραγματικότητα και την αλήθεια – νομίζω ότι εννοούσε στη θέση δύο κρατών. Η ερώτηση είναι δίκαιη, διότι δεν είναι καλός αγώνας χωρίς να έχουμε ιδέα για μια λύση.
Η καλύτερη προσέγγιση είναι πρώτα η διάγνωση του προβλήματος και, στη συνέχεια, η σωστή συνταγή. Αρχίζω με την πρόταση ότι οι ιστορικές συνθήκες που διευθετούν μακροχρόνιες διαφορές μεταξύ λαών και κρατών που χρονολογούνται από αιώνες, πρέπει να γίνονται σεβαστές και να αλλάξουν μόνο με συμφωνία μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο εσωτερικό και με αλλαγή της συνθήκης διεθνώς.
Η διάγνωσή μου για το πρόβλημα στην Κύπρο είναι ότι και οι δύο πλευρές προτιμούν να επιλέξουν το Σύνταγμα του 1960 και τις συνθήκες στις οποίες βασίζεται όταν θα έπρεπε να συμμορφώνονται με τους όρους του ή να συμφωνούν αλλαγές μέσω διαπραγματεύσεων.
Το Σύνταγμα επινοήθηκε στη Ζυρίχη το 1959 από την Ελλάδα υπό την πρωθυπουργία του Κωνσταντίνου Καραμανλή – του καλύτερου πρωθυπουργού της σύγχρονης Ελλάδας το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα – και της Τουρκίας, υπό τον πρωθυπουργό Αντνάν Μεντερές. Και οι δύο ήξεραν τι έκαναν όταν συμφώνησαν τα βασικά του συντάγματος της Κύπρου – προφανώς το πρωτότυπο ήταν στα γαλλικά, πράγμα που υποδηλώνει ότι οι Βρετανοί δεν είχαν κανένα ρόλο στη σύνταξη των βασικών συντάξεων του 1960 της Κύπρου.
Οι συνθήκες εγκατάστασης και εγγύησης του 1960 προβλέπουν ότι η αυτονομιστική αυτονομία και η ένωση με μια άλλη χώρα αποκλείονται από το σύνταγμα της Κύπρου. Αυτό είναι θεμελιώδες επειδή ήταν η βάση επί της οποίας το RoC πέτυχε την κρατική υπόσταση. Γνωρίζω ότι χτυπάει με πολλούς Κύπριους και από τις δύο πλευρές, αλλά βρωμίζεις με τέτοιες διευθετήσεις σε κίνδυνο.
Είναι ενδιαφέρον ότι το έδαφος της RoC που λέγεται ότι είναι ένα και αδιαίρετο, θα μπορούσε να τροποποιηθεί χωρίς αλλαγή συνθήκης και χωρίς δημοψήφισμα. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με την απλή σκοπιά μιας ψηφοφορίας που ψηφίστηκε από τα δύο τρίτα των εκπροσώπων κάθε κοινότητας.
Ο Κύπριος θα μπορούσε να είχε λυθεί με μία απροσδόκητη αίσθηση αφού έγινε σαφές ότι η RoC δεν μπορούσε να παράσχει κρατική προστασία σε όλους τους πολίτες της το 1974 αντικαθιστώντας τη διάταξη που κηρύσσει την RoC αδιαίρετη με μια ρήτρα ότι η επικράτειά της θα αναδιαρθρωθεί σε δύο ομοσπονδιακά κράτη λάβετε υπόψη τις δημογραφικές αλλαγές του 1974-75.
Πέρα από αυτό, δεν γνωρίζω αρκετά για τη λεπτομέρεια για να κάνω προτάσεις εκτός από το ότι, κατά τη γνώμη μου, η Τουρκία έχει υποχρέωση βάσει της συνθήκης εγγύησης του 1960 να αποκαταστήσει την κατάσταση που δημιουργήθηκε από αυτήν τη συνθήκη εάν, όπως ισχυρίζεται, ανέλαβε δράση για να υποστηρίξει την ανεξαρτησία της Κύπρου και το σύνταγμα του 1960 – ένα κλασικό παράδειγμα μάζεμα κερασιών, δεδομένου ότι προωθεί τώρα δύο κράτη κατά παράβαση της δέσμευσής της να προστατεύσει την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Κύπρου που περιέχεται στο άρθρο II της Συνθήκης.
Η RoC εφαρμόζει το σύνταγμα του 1960, αν και σύμφωνα με την αρχή της συνταγματικής αναγκαιότητας λόγω της απουσίας των Τουρκοκυπρίων από τις τάξεις της. Ειλικρινά δεν θυμάμαι αν τα Τουρκοκύπρια μέλη της κυβέρνησης της RoC αποσύρθηκαν ή αποκλείστηκαν μετά το 1964 – σίγουρα δεν ήταν ασφαλές για αυτούς να συνεχίσουν στις θέσεις τους.
Γνωρίζω ότι οι Τουρκοκύπριοι δικαστές παρέμειναν για λίγο, αλλά έπρεπε έπειτα να αφήσουν τις θέσεις τους. Κάποιοι έπρεπε να αναζητήσουν εργασία στη Βρετανία και την Κοινοπολιτεία. Θυμάμαι τον δικαστή Vedat Dervish που είχε μεγάλη αίσθηση του χιούμορ που έστειλε στον πατέρα μου μια εικόνα ενός τεράστιου κουνουπιού που τραβήχτηκε στα Cameroons, όπου έγινε δικαστής αφού άφησε τη θέση του ως πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Κατ ‘αρχήν, ο πιο πρακτικός τρόπος εξεύρεσης μιας εφαρμόσιμης λύσης είναι να οικοδομήσουμε το Σύνταγμα της Κύπρου του 1960 και όχι να καθαρίσουμε την πλάκα.
Το σύνταγμα της Κύπρου έχει ήδη τροποποιηθεί για να δώσει υπερηφάνεια στο δίκαιο της ΕΕ όταν προσχώρησε η Κύπρος το 2004. Έτσι, όταν οι Κύπριοι συμφωνήσουν δύο ομοσπονδιακά κράτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να εργαστεί βάσει του Πρωτοκόλλου 10, για να παράσχει ένα σχέδιο για το πώς Η έννομη τάξη της ΕΕ θα επεκταθεί στη βόρεια Κύπρο με την τουρκοκυπριακή συμβολή, ώστε να μπορέσει να αναλάβει την ευθύνη της επιβολής του νόμου της ΕΕ στο τουρκικό ομοσπονδιακό κράτος στη βόρεια Κύπρο.
Ο δρόμος προς τα εμπρός είναι να ξεκινήσουμε αργά, σταδιακά, επανενεργοποιώντας σταδιακά τις αδρανοποιημένες διατάξεις του συντάγματος του 1960 της Κύπρου, και οι άνθρωποι ελπίζουμε να αρχίσουν να βλέπουν φως στο τέλος της σήραγγας και να συμφωνήσουν τροποποιήσεις όπου είναι απαραίτητο, καθώς η συνεργασία συγκεντρώνει δυναμική.
Ο Alper Ali Riza είναι σύμβουλος βασίλισσας στο Ηνωμένο Βασίλειο και κριτής μερικής απασχόλησης