Φυσικά, αναφέρομαι στην αντίδραση του Λευκού Οίκου στην έκθεση της CIA σχετικά με τη δολοφονία του Τζαμάλ Κασόγκι. Οφείλω να ομολογήσω ότι οι Δημοκρατικοί είναι εξειδικευμένοι στο να κάνουν τα πράγματα αισθητικά και ανοιχτά σε πολύπλευρη χρήση. Εφευρέθηκε μια νέα κατηγορία για άτομα “που πιστεύεται ότι εμπλέκονται σε σοβαρές δραστηριότητες εναντίον αντιφρονούντων απευθείας έξω από τα σύνορα της χώρας” και το όνομά του “Απαγόρευση κουταλιών” έβαλαν Αυτό συνεπάγεται τη δολοφονία 76 στους Σαουδάραβες πολίτες περιορισμός θεώρησης Πρόσθεσαν την στενή ομάδα προστασίας του Πρίγκιπα Σαλμάν Σαλμάν στη λίστα κυρώσεων. Ωστόσο, δεν επέβαλαν καν κυρώσεις στο πραγματικό κρίσιμο ζήτημα, τον πρίγκιπα του Σουλμάν, τον οποίο θεωρούσαν υπεύθυνοι για τη δολοφονία. Μια επιπλέον σημείωση μπορεί τώρα να γίνει, όπως θα εξεταστεί σε επίπεδο υπουργού Άμυνας.
Στην πραγματικότητα, κανείς δεν εξέπληξε το αποτέλεσμα
Όσοι πίστευαν ότι ο λόγος για τα «ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία» της κυβέρνησης Μπάιντεν δεν θα έβλαπτε τα γεωπολιτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά θα τα χρησιμοποιούσε για να τα ενοποιήσει, δεν εξέπληξαν το αποτέλεσμα αυτό. Η κλίμακα των σχέσεων «αναδιάταξης» αναμενόταν να είναι αρκετά μικρή. Ο εξτρεμισμός της εποχής του Τραμπ έχει ανακατασκευαστεί.
Η συνεργασία του υπουργού Εξωτερικών Blinken για τις δύο χώρες “Αντικατοπτρίζοντας τις αξίες των ΗΠΑ” Και η έμφαση ότι η Σαουδική Αραβία πρέπει να «τερματίσει τέτοιες επιθέσεις» παρέμεινε απλώς προειδοποιητικές προοπτικές. Ορισμένοι σχολιαστές που είναι κοντά στον Saud διαβάζουν την απουσία κυρώσεων ως «αθώωση». Επιπλέον, ο Πρίγκιπας είχε ήδη αποδεχτεί τη «συμβολική του ευθύνη» ως de facto κυβερνήτης της χώρας του. Με άλλα λόγια, ο Μπάιντεν δεν μετέτρεψε το στέμμα Σαλμάν σε «παριά», σε αντίθεση με αυτό που είχε προηγουμένως ισχυριστεί. Έριξε την μπάλα στο στέμμα με τη διάθεση ότι θα δούμε τους επόμενους αγώνες.
Τα γεωπολιτικά ενδιαφέροντα είναι τα κύρια, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες
Η Ουάσιγκτον δεν έκανε μια επιλογή που θα διαταράσσει τη «στρατηγική της συνεργασία» με το Ριάντ μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το γεγονός ότι ο Πρίγκιπας, που ήταν ήδη στην εξουσία, θα ήταν βασιλιάς για δεκαετίες αφότου επικράτησε ο πατέρας του, Σαλμάν. Ο Πρίγκιπας, που έλαβε προνομιακή μεταχείριση υπό τον Τραμπ, είχε ήδη καθαρίσει τους αντιπάλους και τους αντιπάλους του. Τώρα δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Εάν η κυβέρνηση του Μπάιντεν στόχευε άμεσα στον Πρίγκιπα, θα μπορούσε να αλλάξει την ισορροπία ολόκληρης της Μέσης Ανατολής. Οι περιφερειακές δυνάμεις Ιράν και Ισραήλ θα ξεκινήσουν μια νέα ιστορία μεταξύ Τουρκίας και Σαουδικής Αραβίας Σε ένα περιβάλλον όπου εκφράζεται η επιθυμία να επιστρέψει σε μια πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, η αποξένωση του Ριάντ είναι επίσης αντίθετη με τα συμφέροντα του Ισραήλ και των χωρών του Κόλπου.
Το Ριάντ πρέπει να σταθεί δίπλα στην Ουάσιγκτον στις περιπτώσεις Υεμένης, Ιράν και ακόμη και Ιράκ. Επίσης, Αν είχε μετατραπεί σε “παριά”, ο Πρίγκιπας του Κορώνα ΗΠΑ πλησιάζοντας την Κίνα και τη Ρωσία να εγκαταλείψει την κλασική στρατηγική συνεργασία με θα μπορούσε να ειπωθεί. Γνωρίζουμε από προηγούμενες παραστάσεις ότι η Ουάσιγκτον δεν θα φέρει τόσο υψηλό κόστος στο όνομα της «δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Ο λόγος «αξιών» είναι το ξίφος των Δομοκλή
Μην το κάνετε λάθος. Αυτό δεν σημαίνει ότι η διοίκηση του Μπάιντεν εγκατέλειψε τους ισχυρισμούς της ότι ρίχνει την μπάλα στο στέμμα στη δολοφονία του Khashoggi. “Πραγματικά ενδιαφέροντα σε αξίες επικρατεί ” μια αμερικανική πραγματικότητα τόσο για τους Ρεπουμπλικάνους όσο και για τους Δημοκρατικούς. Πιστεύω ότι η διοίκηση του Μπάιντεν, ειδικά το Μπλέκεν, θα συνεχίσει να δίνει έμφαση στις αξίες. Στην πραγματικότητα, η “απαγόρευση του Khashoggi” μπορεί να επιδεινωθεί στο βαθμό που δεν εφαρμόζεται στον πρίγκιπα Salman, και μπορεί να απευθυνθεί σε άλλες χώρες, ειδικά στην Κίνα και τη Ρωσία. Φυσικά, με τρόπο που δεν βλάπτει τα αμερικανικά συμφέροντα ούτε καν τα προστατεύει. Με επιλογή και διπλά πρότυπα …