Η δέσμευση του Προέδρου Τζόζεφ Μπάιντεν να θέσει τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο επίκεντρο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής αντιμετωπίζει μια πρόωρη δοκιμασία την Παρασκευή στην Τουρκία, σύμμαχο του ΝΑΤΟ που έχει γίνει όλο και πιο αυταρχικό την τελευταία δεκαετία. Η επιτυχία αυτής της δοκιμασίας είναι ζωτικής σημασίας δεδομένου ότι ο κατασταλτικός κανόνας του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποτελεί κίνδυνο όχι μόνο για τα αμερικανικά συμφέροντα, αλλά και για τους Αμερικανούς πολίτες.
Θα ήταν λάθος να πιστέψουμε ότι η υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών και των Αμερικανών πολιτών θα υπονομεύσει τη μόχλευση των ΗΠΑ.
Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αγκάλιασε διάσημα τις αυταρχικές καταχρήσεις του Ερντογάν, ενώ ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα τις αγνόησε ως επί το πλείστον. Δυστυχώς, και οι δύο προσεγγίσεις άφησαν ένα ανεκτικό διεθνές περιβάλλον για τον Ερντογάν να διαλύσει την τουρκική δημοκρατία και να μετατρέψει την Τουρκία σε μια πιο καταπιεστική, επιθετική και αντιδυτική χώρα.
Ο Μπάιντεν έχει μια άμεση ευκαιρία να αλλάξει πορεία και να δείξει υποστήριξη για δημοκρατικές αξίες στην Τουρκία. Την Παρασκευή, ένα δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης συνεχίζει τη δίκη του για το υψηλό προφίλ που στοχεύει στον εξέχοντα τουρκικό Αμερικανό ακαδημαϊκό Henri Barkey και την κορυφαία τουρκική φιλανθρωπική και φιγούρα της κοινωνίας των πολιτών Osman Kavala. Οι άνδρες δικάζονται με την κατηγορία της διάπραξης κατασκοπείας και βοήθειας στην απόπειρα πραξικοπήματος του 2016 στην Άγκυρα. Εάν καταδικαστεί, αντιμετωπίζουν ποινές ισόβιας κάθειρξης.
Η σοβαρότητα των κατηγοριών αρνείται την πλήρη έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων. Με το αβάσιμο κατηγορητήριο και την άρνηση της δέουσας διαδικασίας για τους κατηγορούμενους, ολόκληρη η δίωξη είναι ένας χαρακτήρας, που διεξάγεται από δικαστικό σώμα που βρίσκεται υπό τον έλεγχο της προεδρίας. Είναι επίσης η πιο πρόσφατη αναταραχή ποινικών διαδικασιών με πολιτικά κίνητρα εναντίον πολιτών και εργαζομένων των ΗΠΑ στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Ο Μπάιντεν πρέπει να εγείρει την υπόθεση απευθείας με τον Ερντογάν και να δηλώσει ότι η συνέχιση αυτής της άδικης δίωξης που στοχεύει έναν Αμερικανό πολίτη θα βλάψει τους δεσμούς ΗΠΑ-Τουρκίας.
Αμερικανοί αξιωματούχοι μπορεί να προτιμούν να αποφεύγουν να δίνουν προτεραιότητα σε αυτήν την υπόθεση στην ατζέντα τους με την Άγκυρα. Μπορεί να ανησυχούν ότι η αύξηση αυτού του ζητήματος στα υψηλότερα επίπεδα θα ανταγωνιστεί την Τουρκία μόνο, εξασθενίζοντας την επιρροή των ΗΠΑ με έναν μακροχρόνιο στρατηγικό εταίρο που απομακρύνεται όλο και περισσότερο από το ΝΑΤΟ και προς την τροχιά των αμερικανικών αντιπάλων όπως η Ρωσία και η Κίνα. Άλλοι θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι η αντιμετώπιση της αποδιοργανωτικής περιφερειακής συμπεριφοράς της Τουρκίας, όπως η απειλή της Ελλάδας και της Κύπρου με το ναυτικό της στην Ανατολική Μεσόγειο, πρέπει να έχει προτεραιότητα.
Αλλά θα ήταν λάθος να πιστέψουμε ότι η υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών και των Αμερικανών πολιτών θα υπονομεύσει την αμερικανική μόχλευση ή ότι η εγχώρια καταστολή του Ερντογάν δεν συνδέεται με την επιθετικότητα του στο εξωτερικό. Η Τουρκία θα ενεργήσει ως αποτελεσματικό μέλος της διατλαντικής συμμαχίας μόνο όταν σέβεται τις αξίες για τις οποίες υπερισχύει η συμμαχία. Ο Μπάιντεν θα πρέπει να καταστήσει σαφές στον Ερντογάν ότι ο σεβασμός του κράτους δικαίου και ο τερματισμός του ενισχυμένου από το κράτος αντι-αμερικανισμού αποτελούν αναπόσπαστες προϋποθέσεις για μια καλύτερη σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας.
Ο κατάλογος των αδικιών στη σημερινή Τουρκία είναι μακρύς και η διοίκηση του Μπάιντεν έχει μια γεμάτη ατζέντα στρατηγικών ζητημάτων και διαφορών για την αντιμετώπισή της. Αλλά η υπόθεση Kavala-Barkey αξίζει τη δέσμευση του Μπάιντεν για διάφορους λόγους.
Για αρχάριους, στοχεύει έναν πολίτη των ΗΠΑ και οπλίζει τις αντι-αμερικανικές θεωρίες συνωμοσίας. Το κατηγορητήριο κατηγορεί τον Barkey, καθηγητή του Πανεπιστημίου Lehigh, για συνεργασία με συνωμοτιστές πραξικοπήματος και για κατασκοπεία. Αντί για αποδεικτικά στοιχεία, προσφέρει επανειλημμένες αναφορές στους δεσμούς του Μπάρκι – ως ακαδημαϊκός, δεξαμενόπλοιο και πρώην κυβερνητικός αξιωματούχος – στην κοινότητα εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ για να τον συνδέσει με τη θεωρία συνωμοσίας που διαδίδεται συστηματικά από φιλο-Erdoğan κύκλους ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πίσω από το πραξικόπημα του 2016.
Σε αντίθεση με τον εναγόμενο εναντίον του, την Καβάλα, ο Μπάρκι δεν βρίσκεται σε τουρκική φυλακή και δικάζεται ερήμην. Αλλά δεν είναι απαλλαγμένος από κίνδυνο. Η Τουρκία έχει ένα ιστορικό κατάχρησης των ειδοποιήσεων της Ιντερπόλ και δεδομένης της σοβαρότητας των κατηγοριών, ο Μπάρκι μπορεί να αντιμετωπίσει σύλληψη εάν ταξιδεύει σε ορισμένες χώρες. Πέρα από αυτό, η πεποίθησή του θα έδινε στην Τουρκία το νομικό πρόστιμο στην ψευδή αφήγηση σχετικά με τη συμμετοχή των ΗΠΑ στην απόπειρα πραξικοπήματος και θα έκανε άλλους Αμερικανούς ευάλωτους σε μια τέτοια πολιτικοποιημένη στόχευση.
Η Ουάσινγκτον πολύ συχνά κοιτάζει μακριά όταν ο Ερντογάν αποδιοπομπαίωσε τις Ηνωμένες Πολιτείες για να εκτρέψει την ευθύνη για τις πολιτικές, οικονομικές και διπλωματικές κρίσεις της Τουρκίας. Χθες, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έκανε ένα σημαντικό βήμα για να αντιμετωπίσει τέτοιες πολεμικές καταστάσεις και καταδίκασε δημοσίως τους ισχυρισμούς της Τουρκίας σχετικά με τη συμμετοχή των ΗΠΑ στην απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Οι ΗΠΑ πρέπει επίσης να μιλήσουν ξεκάθαρα για υποθέσεις όπως αυτές του Μπάρκι και της Καβάλας, οι οποίες χρησιμοποιούν τέτοιες θεωρίες ως βάση για τη δίωξη Τούρκων και Αμερικανών πολιτών.
Γενικότερα, η υπόθεση είναι μια άμεση επίθεση εναντίον της φιλελεύθερης κοινωνίας των πολιτών στην Τουρκία, η οποία είναι μεταξύ των λίγων υπολοίπων προμαχώνων υπέρ του δημοκρατικού ακτιβισμού υπό τον Ερντογάν. Η Καβάλα είναι ένας από τους πιο σεβαστούς υπέρμαχους της Τουρκίας του πλουραλισμού, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ειρήνης – αξίες που αντισταθμίζουν άμεσα τον μισαλλόδοξο, καταπιεστικό και επιθετικό κανόνα του Ερντογάν. Πράγματι, οι παρατηρητές υποστηρίζουν ότι ο Ερντογάν στοχεύει στην Καβάλα ακριβώς για να εκφοβίσει άλλους ακτιβιστές που μοιράζονται τις αξίες του. Μια ελεύθερη κοινωνία των πολιτών είναι απαραίτητη για να επιστρέψει η Τουρκία σε μια πορεία εκδημοκρατισμού.
Η δυστυχία της Καβάλας είναι επίσης εμβληματική της ολοένα και πιο άγριας παραβίασης της εσωτερικής και διεθνούς νομοθεσίας της Τουρκίας – μια τάση που πρέπει να ανησυχεί τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Παρόλο που δεν υπάρχουν ενδείξεις αδικοπραξίας, η σταθερά ειρηνική Καβάλα κρατήθηκε σε απομόνωση σε φυλακή μέγιστης ασφάλειας που έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενεί τους πιο φαύλους εγκληματίες της Τουρκίας. Το 2019, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι οι κατηγορίες εναντίον της Καβάλας δεν είχαν κανένα αποδεικτικό στοιχείο και διέταξαν την άμεση απελευθέρωσή του. Ωστόσο, η Τουρκία, η οποία είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει τις αποφάσεις του δικαστηρίου, εξακολουθεί να αψηφά την τάξη, μέρος μιας τάσης ανοιχτής αμφισβήτησης ή αγνόησης των διεθνών δεσμεύσεών της.
Η Ουάσιγκτον θα πρέπει να προωθήσει τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου σε ολόκληρο τον κόσμο, όχι μόνο για την προώθηση των συμφερόντων των ΗΠΑ και των καθολικών αξιών, αλλά και για την προστασία των πολιτών των ΗΠΑ από την αδικαιολόγητη μεταχείριση των αυταρχών. Η μεγαλύτερη προσοχή σε αυτά τα θέματα στην Τουρκία έχει καθυστερήσει πολύ, αλλά ο Μπάιντεν έχει την ευκαιρία να το αλλάξει. Η υπόθεση Kavala-Barkey είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε.