Αυτή την εβδομάδα, το επίκεντρο είναι και πάλι στην Ουάσινγκτον – τα εγκαίνια του νέου Προέδρου των ΗΠΑ. Ο Τζο Μπάιντεν αναλαμβάνει επίσημα το τιμόνι της χώρας του μετά από μια ταραχώδη διαδικασία. Αναλαμβάνει την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Από την τελευταία δεκαετία του 20ού αιώνα, όταν η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε και ο λεγόμενος Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν γίνει κυρίαρχη δύναμη. Ταυτόχρονα, όποτε υπήρχε αλλαγή θητείας στον Λευκό Οίκο, παρουσιάστηκαν κατάλληλες αναλύσεις ումներ θέσεις σχετικά με το πώς θα ενεργήσει ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ σε διεθνή ή περιφερειακά θέματα.
Αναλύουμε και συζητάμε με ένα τέτοιο άλογο εδώ στην Κύπρο. Αλλά πλησιάζουμε τον νέο μισθωτή του Λευκού Οίκου με τα δικά μας προβλήματα. Γι ‘αυτό το μεγαλύτερο μέρος της ανάλυσης βασίζεται στο “πώς θέλουμε να είμαστε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών”. Αποφεύγουμε, δεν ξέρω αν είναι τυχαίο ή σκόπιμο, να προσεγγίσουμε ολόκληρο το ζήτημα από την αμερικανική άποψη.
Ο Μπάιντεν θα αναλάβει την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών αυτήν την εβδομάδα. Δεν θα αναλάβει την προεδρία της Κύπρου, της Τουρκίας, της Ελλάδας, του Ισραήλ ή οποιασδήποτε άλλης χώρας. Γι ‘αυτό νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς για να μιλήσω για το πώς θα συμπεριφερθεί σε αυτό ή σε αυτό το ζήτημα προτού καν καθίσει στο οβάλ γραφείο για πάντα. Δεν πρέπει να αποδεχθούμε το γεγονός ότι ο Μπάιντεν θα υπηρετήσει ως Αντιπρόεδρος Διεθνών Υποθέσεων.
Αν επιστρέψουμε τέσσερα χρόνια, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ ανέλαβε την προεδρία των ΗΠΑ, θα δούμε ότι πολλές αναλύσεις των τοπικών και περιφερειακών μας θεμάτων καθοδηγούνται από το γεγονός ότι οι αντίστοιχες δημοκρατικές κυβερνήσεις ήταν φιλικές προς την Τουρκία. Ωστόσο, στα τέσσερα χρόνια που έληξαν με το χειρότερο αυγό, οι ίδιοι οι Αμερικανοί, τουλάχιστον στην περίπτωση της Κύπρου και της Ελλάδας, όλα μπορούν να είναι στις καλύτερες συνθήκες ποτέ.
Ωστόσο, οι περισσότεροι διεθνείς εμπειρογνώμονες στις αμερικανικές υποθέσεις, προφανώς επειδή το γενικό συναίσθημα κατά του Τραμπ δεν το έθεσε, απέφυγε επιμελώς να το προσεγγίσει από αυτήν την προοπτική. Και τόσες πολλές φορές κατέφυγαν σε εύκολες λύσεις σε γεγονότα, καταστάσεις που δεν είχαν καμία σχέση με την περιοχή μας ή πρότειναν τη διάσημη επίθεση του Τραμπ κατά της φιλίας με τον Ερντογάν.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, υπήρξαν σημαντικές διαφορές στις στάσεις των ΗΠΑ απέναντι στην Κύπρο και την Ελλάδα. Δύο σημαντικοί παράγοντες συνέβαλαν σε αυτό. Το πρώτο είναι η πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία σε ορισμένα ζητήματα και η δεύτερη είναι το κίνημα Ρωσίας-Κίνας προς την Ανατολική Μεσόγειο. Οποιαδήποτε αλλαγή στη συμπεριφορά των ΗΠΑ δεν είχε καμία σχέση με τον Ντόναλντ Τραμπ προσωπικά ή με υψηλόβαθμο αξιωματούχο στη διοίκησή του. Όχι, φυσικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μετανιώνουν για το τι συνέβη στα μέρη μια νύχτα λόγω της ανάγκης να διορθώσει τη δική της πολιτική.
Οποιαδήποτε αλλαγή στην προσέγγιση των Ηνωμένων Πολιτειών σε θέματα όπως η Αρκτική οφείλεται σε ανάλυση των δικών της συμφερόντων. Και αν αυτή τη στιγμή τα συμφέροντα και των δύο συμπίπτουν, τότε είναι μια φυσική συνέπεια ότι θα βρίσκονται στην ίδια πλευρά της ιστορίας. Είναι λοιπόν προς το συμφέρον τους οι Αμερικανοί να ακολουθήσουν μια ειδική πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό, φυσικά, προβλέπει ότι στο μέλλον, εάν τα ενδιαφέροντά τους διαφέρουν, μπορούμε να επιστρέψουμε στο status quo.
Επομένως, είναι σημαντικό να θυμόμαστε σε κάθε μία από τις αναλύσεις μας ότι ο Μπάιντεν θα αναλάβει την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Και όπως όλοι οι άλλοι, οι Αμερικανοί τον επέλεξαν να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι Αμερικανοί τον επέλεξαν για τα δικά τους συμφέροντα.
Οι Κύπριοι δεν εκλέγουν πρόεδρο, οι Έλληνες δεν εκλέγουν πρωθυπουργό για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα ούτε των Ηνωμένων Πολιτειών, της Τουρκίας ή της Γερμανίας. Επιλέγουν κάποιον με βάση τα δικά τους ενδιαφέροντα. Οι Αμερικανοί το έκαναν, επειδή οι ηγέτες μας ενεργούν προς το καλύτερο συμφέρον της χώρας τους, και θα πρέπει να περιμένουμε από τον νέο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών να ενεργήσει προς όφελος της χώρας του.