Κατερίνα Ιωάννου
“Για να ζήσω στη δουλεία για τόσους μήνες που μπορώ να φέρω καταγγελία στη ζωή μου. Δεν μπορώ να το πω αυτό, γιατί θα κλαίω και θα μαραθώ. “
40 χρόνια στο ίδιο κτίριο, τον οικισμό προσφύγων του Αη Γιάννη. 40 χρόνια στο έλεος των υπευθύνων να πάρουν ανελκυστήρα για την πολυκατοικία του.
Συνήθιζε να περπατά, να ανεβαίνει τις σκάλες με τη γυναίκα του, κάτω από τον δεύτερο όροφο, που είναι το διαμέρισμά του. Ζει σε απόλυτο βασανισμό εδώ και 3 μήνες.
Πώς μπορεί κανείς να εξηγήσει στον κ. Χριστάκη Νικολάου, 84, γιατί κανείς δεν μπόρεσε να εκπληρώσει τις υποσχέσεις που αφορούσαν απλά το ασανσέρ;
“Προσπάθησα να κατέβω τις σκάλες στην εκκλησία, σκοτώθηκα. Έσπασα τα χέρια μου και εγχείρησα. Και ήμουν παγιδευμένος, μας λένε ότι πεθαίνετε ενώ το κάνουμε σε εσάς. “
Μια στενή και εξαιρετικά επικίνδυνη σκάλα από την οποία καλείται … να τον φυλακίσει στο σπίτι του.
Ο κ. Χριστάκης μας αποκαλύπτει ότι έχασε τη γυναίκα του ή ότι αυτός που έπεσε κάτω από τις σκάλες έπρεπε να νοσηλευτεί έως ότου τελικά πέθανε.
«Πώς μπορώ να πάω στην εκκλησία μου; Είμαι μεγάλος, θέλω να πάω στην εκκλησία. Η γυναίκα πέθανε εξαιτίας αυτής της δυστυχίας. “
Κλειδωμένος στο σπίτι του επειδή δυσκολεύεται ακόμη και με τον απλούστερο της καθημερινής ζωής, εξαρτάται πλήρως από τα παιδιά του. Χρόνια απάνθρωπης ταλαιπωρίας που δεν έχει τέλος. Και υποσχέσεις σε υποσχέσεις.
“Ενημερώθηκα χθες ότι αποφάσισαν να υποβάλουν προτάσεις τον Μάιο. Υπάρχει ένα ρητό που κάθεται και τρώει μέχρι να κερδίσετε τα προς το ζην ή να πεθάνετε ή να πεθάνετε. Και τώρα μας λένε το ίδιο πράγμα. Μείνετε μέχρι τον Μάιο, αν πεθάνετε δεν θα το κάνουμε για εσάς. Καλώ τα εγγόνια μου ή οποιονδήποτε γείτονα να με απογοητεύσουν, ώστε ο άνεμος να μπορεί να με φυσήσει. Με πιάνουν και φωνάζουν όπως το κάνουμε, κύριε Χριστάκη. Αλλά όταν? Πού να πεθάνεις;“Μας χλευάζουν 100%.”
Όταν υπάρχουν άνθρωποι που ζουν σε ασθενοφόρα, ζουν σε αυτές τις πολυκατοικίες.
“Ζητάμε επανειλημμένα από τον Υπουργό και τον Πρόεδρο να αναλάβουν τις ευθύνες τους”.