Οι αγορές ενέργειας έχουν δει πολλές σημαντικές αναταραχές κατά τη διάρκεια του 21αγ αιώνα όμως κάποιος μπορεί να δηλώσει με μεγάλη αυτοπεποίθηση ότι η κάμψη της αγοράς 2020-2021 έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη ζημιά από όλα αυτά. Αυτό ισχύει επίσης για τις διεθνείς άδειες, όπου δεκάδες γύροι καθυστέρησαν, είτε έως το 2021 είτε αόριστα, λόγω του φόβου ότι δεν θα δημιουργήσει αρκετό ενδιαφέρον εν μέσω δραστικών περικοπών CAPEX και μαζικών προγραμμάτων εκποίησης. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι το 2020 ήταν το πιο αδύναμο έτος όσον αφορά τη συνολική έκταση που απονεμήθηκε σε εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου από το 2002 (0,35 εκατομμύρια χλμ2), περίπου το ένα τρίτο αυτού που ήταν το 2019. Η ανάκαμψη των τιμών του Φεβρουαρίου-Μαρτίου 2021 θα αποτελέσει την κατάλληλη αφετηρία για έναν νέο γύρο αδειοδότησης – είναι αυτή η δυναμική στην οποία η Αίγυπτος θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει τον τελευταίο γύρο αδειοδότησης. Ο τελευταίος γύρος αδειοδότησης της Αιγύπτου πραγματοποιήθηκε το 2019, και στη συνέχεια ο πλειστηριασμός της Ερυθράς Θάλασσας έβλεπε 3 τεμάχια μεταξύ Chevron (Block 1), Royal Dutch Shell (Blocks 3 και 4) και Mubadala Petroleum (Block 4). Παρόλο που ένα πολύ απαραίτητο βήμα για να εισέλθουν σε μια πρόσφατα ανοιχτή περιοχή – η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία οριοθέτησαν τα εδάφη της Ερυθράς Θάλασσας μόνο το 2017 – το Κάιρο απέτυχε να διαθέσει και τα 10 μπλοκ που προσφέρθηκαν. Στη συνέχεια ήρθε ένας άλλος γύρος αδειοδότησης που επικεντρώθηκε στη Δυτική Μεσόγειο στις αρχές του 2020, η κρατική αιγυπτιακή εταιρεία φυσικού αερίου (EGAS) έπρεπε να προσφέρει 11 τετράγωνα. Αυτή η προσπάθεια δεν υλοποιήθηκε ποτέ, αντίθετα, το Υπουργείο Πετρελαίου και Ορυκτών Πόρων της Αιγύπτου απέδωσε 7 τεμάχια μέσω απευθείας διαπραγματεύσεων σε Δυτικές μεγάλες εταιρείες που υποτίθεται ότι ήταν έτοιμα οικονομικά, τεχνολογικά και οργανωτικά να αναπτύξουν υπεράκτια έργα στη Μεσόγειο.
Σχετικά: Το μέλλον του LNG των ΗΠΑ κρέμεται στο ισοζύγιο
Ο νέος γύρος αδειοδότησης περιλαμβάνει 9 υπεράκτια μπλοκ στη Μεσόγειο και 3 μπλοκ στον Κόλπο του Σουέ, καθώς και 12 χερσαία μπλοκ που διαχειρίζεται η Αιγυπτιακή Γενική Πετρελαϊκή Εταιρεία (EGPC) στην κύρια πετρελαϊκή περιοχή της Αιγύπτου, τη Δυτική Έρημο, με υποβολή προσφορών. πρόκειται να ολοκληρωθεί την 1η Αυγούστου 2021. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ενθουσιαστείτε με την προσφορά νέων εκτάσεων της Ανατολικής Μεσογείου, ειδικά μπλοκ που βρίσκονται τόσο κοντά στο υπεράντιο πεδίο Zohr και ενδέχεται να χρησιμοποιήσουν πιθανώς την ήδη υπάρχουσα υποδομή, ωστόσο, πρέπει να να ειπωθεί ότι οι αιγυπτιακές αρχές έχουν καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να προωθήσουν τις επενδύσεις σε μέχρι σήμερα ανεκμετάλλευτα σύνορα. Έχοντας οριοθετήσει τα θαλάσσια σύνορα Σαουδαραβίας-Αιγύπτου, η Αίγυπτος υπέγραψε σύμβαση οριοθέτησης με την Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2020 και τακτοποίησε τις περισσότερες θαλάσσιες διαφορές με το Ισραήλ.
Εξίσου ελκυστική με την προοπτική μιας νέας μεσογειακής έκτασης, υπάρχει μια γεωπολιτική σύλληψη στον τρέχοντα γύρο αδειοδότησης της Αιγύπτου, δηλαδή η επικάλυψη πολλών υπεράκτιων τετραγώνων με αμφισβητούμενα θαλάσσια σύνορα:
- Το μπλοκ MED-W11 επικαλύπτεται με τα υποτιθέμενα θαλάσσια σύνορα της Λιβύης
- Τα μπλοκ MED-E4, MED-E5 και MED-E6 αλληλεπικαλύπτονται με υποτιθέμενα θαλάσσια σύνορα της Γάζας (πιθανώς Ισραήλ)
Ενώ το Κάιρο έχει την πολιτική επιρροή για την επίλυση τυχόν μελλοντικών ζητημάτων με τη Γάζα, δηλαδή τη δημιουργία ενός κοινού σχεδίου ανάπτυξης οποιωνδήποτε υποψήφιων τομέων συνδέοντας την υπεράκτια παραγωγή στο αιγυπτιακό σύστημα ΥΦΑ, δεν μπορεί να κάνει τίποτα με τη Λιβύη. Πρώτα απ ‘όλα, δεν υπάρχει τρόπος σύναψης συνολικής συμφωνίας με τη Λιβύη, ενώ έχει δύο ανταγωνιστικές κυβερνήσεις. Δεύτερον, ακόμη και αν υπήρχε μια ενοποιημένη Λιβύη, δεν υπάρχει εγγύηση ότι η Τρίπολη θα ήθελε να συνάψει μια συμφωνία που θα μπορούσε να θεωρήσει ότι είναι επιβλαβής για τα εθνικά της συμφέροντα.
Εκτός από όλους τους προαναφερθέντες παράγοντες, υπάρχει επίσης μία χώρα, η οποία συμμετέχει ενεργά στη σύγκρουση στη Λιβύη και γενικά επιδιώκει να ασκήσει την επιρροή της στη Μεσόγειο, μια χώρα που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αντιδρά στην υπεράκτια αδειοδότηση της Αιγύπτου, Τουρκία . Και τα τρία τετράγωνα που είναι έτοιμα για αρπαγή στο δυτικότερο τμήμα των χωρικών υδάτων της Αιγύπτου (MED-W11 / W17 / W18) οριοθετούνται σύμφωνα με τη διμερή συμφωνία μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας, μια συμφωνία της οποίας η νομιμότητα της Τουρκίας απορρίπτει πλήρως ως «άχρηστη» ( με τα λόγια του Προέδρου Ερντογάν) με την αιτιολογία ότι δεν πρέπει να υπάρχουν θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δύο χωρών. Τέτοιοι ισχυρισμοί αποτελούν μέρος μιας μακροχρόνιας αντιπαράθεσης με την οποία η Άγκυρα υποστήριξε ότι τα νησιά της Ελλάδας δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν οριοθετούνται τα μεσογειακά σύνορα της Λιβύης. Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρήθηκε μια αναταραχή αναφορών των τουρκικών μέσων ενημέρωσης που αναφέρουν ότι η Άγκυρα βρίσκεται στο χείλος της διευθέτησης των θαλάσσιων συνόρων Τουρκίας-Αιγύπτου, υποδεικνύοντας ότι οι τουρκικές αρχές θα επιδιώξουν μια διπλωματική λύση για να παγιώσουν τους περαιτέρω ισχυρισμούς τους.
Σχετικά: Το ExxonMobil έχει ως αποτέλεσμα να ξεπεράσει τις τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου
Μπλοκάρει τα MED-E1 / MED-E2 / MED-E3, στα βόρεια του Zohr, τηρώντας την οριοθέτηση του 2003 Συμφωνία μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου. Η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, ωστόσο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα διεκδικήσει σχεδόν όλη την αποκλειστική οικονομική ζώνη της Κύπρου. Εκτός αν τα μελλοντικά παιχνίδια εκτείνονται κατά μήκος των θαλάσσιων συνόρων, η πρώτη γραμμή της Αιγυπτιακής ΑΟΖ οριοθετείται αρκετά καλά, ώστε να μην προκαλέσει άμεση αντίδραση, αν και ακόμη και εδώ οι μελλοντικοί τρυπάνι μπορούν να επιλέξουν το «Συνολικό σενάριο», δηλαδή διάτρηση σε διπλωματικά πυρίμαχα μέρη του αδειοδοτημένη επικράτεια (όπως συνέβη με τον Γάλλο μεγαλοπρεπή στα ύδατα του Λιβάνου). Ίσως ειρωνικά, η ισραηλινο-αιγυπτιακή θαλάσσια συνεργασία είναι η πιο ισχυρή μεταξύ όλων των μελών του κουιντέτου γεωτρήσεων της Ανατολικής Μεσογείου.
Ταυτόχρονα, το μακροπρόθεσμο μέλλον της χερσαίας παραγωγής στη Δυτική Έρημο παραμένει ανοιχτό ζήτημα. Το θέμα είναι ότι, ενώ η υπεράκτια έκταση στη Μεσόγειο αναμένεται να δημιουργήσει μεγάλο ενδιαφέρον, οι δυτικές μεγάλες εταιρείες φαίνεται να προτίθενται να εκχωρήσουν περιουσιακά στοιχεία της Δυτικής Ερήμου. Για παράδειγμα, η Shell πούλησε τα ανάντη περιουσιακά στοιχεία της (συνολικά 29 τετράγωνα) στη Δυτική Έρημο στην Cairn Energy και την Cheiron Petroleum για 646 εκατομμύρια δολάρια στις αρχές Μαρτίου 2021. Πριν το COVID, ο αγγλο-ολλανδικός μεγάλος αναμένεται να αποφέρει 1 δισεκατομμύριο δολάρια από αυτήν τη συναλλαγή, υποδεικνύοντας ότι ήταν έτοιμο να διευθετηθεί με λιγότερες δεδομένες τις περιστάσεις. Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, ο Apache που εδρεύει στις ΗΠΑ σχεδιάζει να εκτοξεύσει σχεδόν δύο δεκάδες αγριόγατες στη Δυτική Έρημο, επομένως παραμένει η ελπίδα να διατηρηθεί η παραγωγή της Δυτικής Ερήμου μακροπρόθεσμα.
Από τον Βίκτορ Κατόνα για το Oilprice.com
Περισσότερες κορυφαίες διαβάσεις από το Oilprice.com: