Εθνική αναθεώρηση
Αδέλφια, αλλά όχι δικαίωση
Η δίκη κατηγορίας καταλήγει σε ένα συμπέρασμα, μετά από ένα σύντομο δράμα σχετικά με τους δυνητικά καλώντας μάρτυρες. Ο πρώην πρόεδρος Τραμπ είναι σχεδόν βέβαιος ότι θα απαλλαγεί, αλλά δεν θα ήταν πολύ δικαίωση. Η συμπεριφορά του στην περίοδο μετά την εκλογή και στις 6 Ιανουαρίου θα πλήξει τη φήμη του για πάντα. Διεξήγαγε μια ανέντιμη και δηλητηριώδη εκστρατεία για να ανατρέψει τις εκλογές που κατέληξαν σε ένα όχλο που διέκοψε την καταμέτρηση των εκλογικών ψήφων στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ στις 6 Ιανουαρίου. Τα νέα βίντεο που έπαιξαν οι διευθυντές του Σώματος στη δίκη έφεραν ξανά την εθνική αμηχανία εκείνης της ημέρας , με κορυφαίους εκλεγμένους αξιωματούχους να ψάχνουν για ασφάλεια καθώς κατέρρευσε η ράμπα. Οι διευθυντές του Σώματος περιγράφουν την ισχυρότερη προσπάθεια του Trump να αντιστρέψει το αποτέλεσμα των εκλογών, τον μακρύ κατάλογο των φλεγμονωδών σχολίων του και την εγκατάλειψη του καθήκοντός του να μην παροτρύνει τους ταραχές να σταματήσουν και να σταματήσουν όσο το δυνατόν νωρίτερα και δυναμικά. Όλα αυτά είναι καταδικαστέα, αναμφισβήτητα. Η αδυναμία στην περίπτωσή τους πηγάζει από τα ελαττώματα του ίδιου του άρθρου της κατηγορίας, το οποίο και οι δύο πηγαίνουν πολύ μακριά και όχι αρκετά. Στον πυρήνα του άρθρου βρίσκεται ο ισχυρισμός ότι ο Τραμπ υποκίνησε το πλήθος να επιτεθεί στο Καπιτώλιο, ότι «έκανε σκόπιμα δηλώσεις που, στο πλαίσιο, ενθάρρυναν – και προέβλεψαν ως αποτέλεσμα – παράνομη δράση στο Καπιτώλιο.” Αυτό υποδηλώνει ένα στοιχείο πρόθεσης που οι διαχειριστές δεν μπορούσαν να αποδείξουν. Από την άλλη πλευρά, απίστευτα αρκετά, το άρθρο δεν αναφέρει καν τη συμπεριφορά του Τραμπ κατά τη διάρκεια των ταραχών, όταν συνέχισε να ασκεί κριτική στον Mike Pence καθώς στόχευε ο όχλος και ότι πήγε AWOL καθώς οι σύμμαχοι τον παρακάλεσαν να πει στους ταραχές να σταθεί κάτω. Η αμυντική ομάδα του Trump δεν είχε καλές απαντήσεις – ή πραγματικά καμία απάντηση – όταν ρωτήθηκε στο Q&A για το τι έκανε ο Trump αυτές τις ώρες. Εάν οι Δημοκρατικοί του Σώματος δεν είχαν βιαστεί να κατηγορήσουν τον Τραμπ ένα απόγευμα, θα μπορούσαν να έχουν γράψει ένα πιο αεροστεγές άρθρο. Όπως είναι, ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι θα καταλήξουν στο συμπέρασμα, ότι ο Τραμπ εξακολουθεί να είναι ένοχος. Εάν δεν είχε επιμείνει ψευδώς ότι θα είχε κερδίσει πραγματικά τις εκλογές με τους πιο εμπρηστικούς όρους και θα προωθούσε μια διαμαρτυρία στις 6 Ιανουαρίου, δεν θα υπήρχε καμιά πρώτη φορά να ξεφύγει από τον έλεγχο. Εκτός αυτού, η εκστρατεία πίεσης του για να κάνει τους Ρεπουμπλικάνους αξιωματούχους να του εκθέσουν εκλογές σε βασικά κράτη ήταν απαράδεκτη από μόνη της. Ελπίζουμε ότι οι Ρεπουμπλικάνοι που ψηφίζουν για να αθωωθούν σε μεγάλο βαθμό για λόγους διαδικασίας – μια δίκη μετά την προεδρία είναι αντισυνταγματική, ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε, κ.λπ. – τουλάχιστον θα μιλήσουν εντελώς για το παράπτωμα του προέδρου. Αυτή ήταν μια γρήγορη προσήλωση, που διαρκεί περίπου ένα μήνα από την αρχή έως το τέλος. Όμως τα υποκείμενα γεγονότα, και η ασυγχώρητη συμπεριφορά του Τραμπ, θα αντηχήσουν από καιρό.