Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, απέστειλε επιστολή απάντησης στον Πρόεδρο της Ένωσης Συγγραφέων Κύπρου, Γιώργο Όργγκ Φράγκου, σχετικά με τους ισχυρισμούς που έγιναν εναντίον του Ανδρέα Παρασού, πρώην διευθυντή της Αικατερίνης Κύπρου.
Συγκεκριμένα, η επιστολή αναφέρει:
Αγαπητέ κύριε Frango!
Λυπάμαι γιατί οφείλω στον εαυτό μου να επιστρέψω σε ό, τι ήταν λυπηρό, απαράδεκτο χαλκό, μετά τη δημοσίευση μιας εντελώς ψευδούς φήμης.
Και αισθάνομαι την ανάγκη για αυτό, επειδή η Ένωση Συγγραφέων, αγνοώντας το γράμμα της δημοσιογραφίας και το πνεύμα της ηθικής, δυστυχώς εξέδωσε πολιτική δήλωση.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ.
Και επειδή δεν μου αρέσουν οι αριστολογίες, θα ήθελα να αναφέρω τα εξής:
α) Στη δήλωσή σας, αναφέρετε, μεταξύ άλλων, ότι ολόκληρο το γεγονός “αφήνει ανεξίτηλο αρνητικό σημάδι”. στον πλουραλισμό των απόψεων, στην ηθική της δημόσιας ομιλίας. “
Προσθέστε εκείνη την εποχή ότι “ο ρόλος ενός δημοσιογράφου δεν είναι να σιγήσει τις αρχές, αλλά να τους ελέγξει, να τους πει ψέματα, να κρίνει, να τους επικρίνει για λογαριασμό του κοινού … Οι Κύπριοι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να παραμείνουν σιωπηλοί.”
Με εκπλήσσει ειλικρινά τα παραπάνω, αυτό συμβαίνει επειδή.
(α) Όλοι γνωρίζουν καλά τον απεριόριστο σεβασμό που έχω για την ελευθερία του λόγου και την ελευθερία του Τύπου κατά τη διάρκεια των 40 ετών δημόσιας παρουσίας μου.
Από την άλλη πλευρά, είναι ο ίδιος σεβασμός που υπαγόρευσε μια σειρά μέτρων για την υποστήριξη και υπεράσπιση της δημοσιογραφικής λειτουργίας.
β) Από πότε έχει γίνει η διάδοση ψευδών ειδήσεων μέσω δημοσιεύσεων ή χωρίς τη δημοσίευση ειδήσεων χαλκού χωρίς έρευνα և μέρος της τεκμηρίωσης του πλουραλισμού ή της δημόσιας ηθικής;
Ποια θα ήταν η αντίδραση του HCK εάν εγώ ο ίδιος απέδιδα, χωρίς τεκμηρίωση, βάσει αυτών που άκουσα, ότι ένας δημοσιογράφος πληρώνεται από ξένες υπηρεσίες για να βλάψει την αξιοπρέπεια και τα ήθη μου;
γ) Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας όσο και οι Κύπριοι πολιτικοί ηγέτες, στους οποίους αναφέρεται ο δημοσιογράφος, τον αρνήθηκαν κατηγορηματικά.
Ωστόσο, οι ίδιοι αβάσιμοι ισχυρισμοί συνεχίζουν να γίνονται στα μέσα ενημέρωσης.
Και αυτό εμπίπτει στους κανόνες της ηθικής λειτουργίας;
δ) Πότε θεωρείται η διάδοση ψευδών ειδήσεων ή η σκόπιμη συκοφαντία μιας δημόσιας μορφής μέρος του πλουραλισμού ή της κριτικής που πρέπει να ασκήσει ένας δημοσιογράφος για να ελέγξει την εξουσία;
ε) Όπως αναφέρεται στη δήλωση “Δεδομένου ότι δικάζονται επίσης δημοσιογράφοι, δεν είναι ασφαλείς.”
Η άποψή σας είναι σωστή, όταν, αντί να κριθούμε ή να επικροτήσουμε, βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο όταν, στο σημερινό άρθρο, καλείται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αποδείξει ότι ο κ. Parashos δεν λέει ψέματα.
Είναι σαν κάποιος να κατηγορεί δημοσίως τον δημοσιογράφο ότι είναι Τούρκος πράκτορας και δεν κατηγορεί τον εκβιαστή ότι τεκμηριώνει τους ισχυρισμούς του, ο δημοσιογράφος καλείται να αποδείξει ότι δεν είναι πράκτορας.
Φίλε κ. Frango,
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν γνωρίζω τα λάθη, τις παραλείψεις և τα προβλήματα του πολιτικού συστήματος, φυσικά, ο αποκλεισμός της κυβέρνησης, ωστόσο, μέρος του προβλήματος είναι η τέταρτη εξουσία, όπως σωστά λέει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, փոխարեն επειδή αντί να μείνετε μακριά από την επιρροή և λαϊκισμός , δυστυχώς, ταυτίζεται με ολόκληρο το σύστημα που υποφέρει.
Είμαι βέβαιος ότι θα μελετήσετε ειλικρινά τι υπαγορεύει η ηθική της δημοσιογραφίας, αλλά θα απαντήσετε στην πρόσκληση σε βάθος διαβουλεύσεων τις επόμενες ημέρες, έτσι ώστε όλοι να μπορούμε να κάνουμε το καθήκον μας προς την πατρίδα μας μαζί.
Ειλικρινά δικός σας,
Νίκος Αναστασιάδης