Ο Τούρκος θρύλος ροκ, τραγουδιστής, συνθέτης και τηλεοπτικός οικοδεσπότης Μπαρίς Μάνκο θυμήθηκε στις 31 Ιανουαρίου, την 22η επέτειο του θανάτου του.
Το πορθμείο Barış Manço, το οποίο ανακαινίστηκε και μετονομάστηκε ως έχει το 2020, πραγματοποίησε την ετήσια μνήμη του για τον διακεκριμένο καλλιτέχνη την Κυριακή. Υπήρξε αμφιβολία για το γεγονός λόγω περιορισμών σχετικά με το COVID-19. Ωστόσο, ο γιος του Manço Doğukan είχε επιβεβαιώσει στην Anadolu Agency (AA) ότι το ετήσιο ταξίδι του πλοίου δεν ακυρώθηκε. “Το παραδοσιακό πορθμείο Μπάσι Μάντσο θα κάνει το ταξίδι του, όπως κάνει την πρώτη Κυριακή του Φεβρουαρίου κάθε χρόνο, Θεός, αλλά χωρίς επιβάτες φέτος”, είπε. Η εκδήλωση μεταδόθηκε επίσης ζωντανά από τον επίσημο λογαριασμό Instagram του Barış Manço.
Ο Manço γεννήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 1943, στην Κωνσταντινούπολη, κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Ονομάστηκε Μπαρίς, που σημαίνει «ειρήνη» στην τουρκική γλώσσα. Ο Manço ενδιαφερόταν και ταλαντούχος στη μουσική ακόμα και σε νεαρή ηλικία. Δημιούργησε ένα συγκρότημα με την ονομασία “Barış Manço and Buddies” κατά τη διάρκεια του χρόνου του στο Γυμνάσιο Galatasaray και κυκλοφόρησε την πρώτη του σύνθεση με τίτλο “Dream Girl” το 1958. Επίσης, έκανε την πρώτη του συναυλία στο ίδιο γυμνάσιο.
Το 1962, ο Manço κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με το συγκρότημα “Harmonies” όταν ήταν μόλις 19 ετών. Το άλμπουμ περιελάμβανε δύο τραγούδια με αγγλικούς στίχους, με τίτλο “Twist in USA” και “The Jet.” Ένα χρόνο αργότερα, ο Manço μετακόμισε στο Βέλγιο για να είναι με τον αδερφό του και εγγράφηκε στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών όπου σπούδασε γραφιστική και υφαντική. Αποφοίτησε το 1969.
Ο Manço συνέχισε την καριέρα του επαναπροσδιορίζοντας παραδοσιακά τουρκικά λαϊκά τραγούδια σε ροκ και ρολ μουσική. Έλαβε το Χρυσό Βραβείο με αυτά τα νέα άλμπουμ δημοτικών τραγουδιών. Κυκλοφόρησε το “Dağlar Dağlar” το 1970, το οποίο θα του κέρδισε το μοναδικό βραβείο Platin Record της καριέρας του, πουλώντας πάνω από 700.000 δίσκους σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Ο Τούρκος μουσικός εμφανίστηκε σε όλη την Τουρκία και την Ευρώπη, επισκέπτοντας την Ολλανδία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία και την Κύπρο στην περιοδεία του 1979. Συνέχισε την καριέρα του για πολλά χρόνια, κηρύσσοντας την ειρήνη, την ενότητα και τη φιλία, ακόμη και παίζοντας το χέρι στην τουρκο-ιαπωνική σχέση παίζοντας στην Ιαπωνία. Του απονεμήθηκαν πολλά βραβεία σε όλο τον κόσμο, ιδίως στην Τουρκία, το Βέλγιο και τη Γαλλία. Το 1978, παντρεύτηκε τη Lale Cağlar, με την οποία είχε δύο γιους.
Ο Manço εντυπωσίασε όλους όταν ξεκίνησε την τηλεοπτική του καριέρα το 1988, σκηνοθετώντας και παρουσιάζοντας το πρόγραμμα «7’den 77’ye», που σημαίνει από «7 έως 77». Έγραψε και ηχογράφησε περισσότερα από 200 τραγούδια κατά τη διάρκεια της καριέρας του, πολλά από τα οποία μεταφράστηκαν σε Αγγλικά, Ιαπωνικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Ελληνικά, Περσικά και Αραβικά.
Στα πρώτα του χρόνια, ο Manço είχε ένα σύντομο χτένισμα, αλλά ο αξιότιμος καλλιτέχνης σκιαγράφησε στη μνήμη των Τούρκων με το στιλ του με μακριά μαλλιά, αυθεντικά ρούχα, βραχιόλια, δαχτυλίδια και μια ζώνη, την οποία υιοθέτησε αργότερα στην καριέρα του.
Ο Manço πέθανε από καρδιακή προσβολή την 1η Φεβρουαρίου 1999, λίγο πριν από την κυκλοφορία του άλμπουμ του “Mançoloji”, γιορτάζοντας τα 40 χρόνια του στη μουσική βιομηχανία. Εκατομμύρια άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη για την κηδεία του.
Ο γιος του Doğukan Manço είπε ότι ο πατέρας του εκσυγχρονίζει τα λαϊκά τραγούδια. “Με ένα νέο στυλ μουσικής, κράτησε τα κλασικά ζωντανά”, παρατήρησε ο Doğukan. «Σε τραγούδησα τα λαϊκά σου τραγούδια», θυμήθηκε ο πατέρας του. “Αν δώσετε προσοχή στους στίχους, πάντα έδιναν έμφαση στις διδασκαλίες που υπάρχουν στον πολιτισμό μας, τις αξίες.”
Για τον Doğukan Manço, κανένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να συγκριθεί με τον πατέρα του. «Σήμερα, άνθρωποι από όλες τις απόψεις και τα κοινωνικά στρώματα έρχονται στο σπίτι του. Όλες οι θρησκείες, οι φυλές … Κανείς δεν θα ισχυριζόταν ότι αυτός ο άνθρωπος είναι εναντίον μας, γιατί όλοι βρίσκουν κάτι για τον εαυτό τους», είπε.
Ο Batıkan Manço, ο νεότερος γιος του αείμνηστου μουσικού, είπε ότι θα ήταν άδικο να τον περιγράψουμε ως μουσικό, προσθέτοντας ότι πίστευε ότι ο πατέρας του στάλθηκε για κάποιο σκοπό, για να μεταφέρει κάτι στους ανθρώπους του. “Είχε έναν τέτοιο χαρακτήρα που δεν ξέχασε ποτέ το παρελθόν του. Η ζωή σε δύσκολες στιγμές, τις οποίες δεν είχε βιώσει ποτέ αυτή η γενιά, έκανε τον Barış Manço ισχυρό”, είπε.