Οι πλούσιοι της Ινδίας έχουν κατακτήσει τον κατάλογο των ατόμων που επιθυμούν να μετεγκατασταθούν στο εξωτερικό μέσω προγραμμάτων βίζα που προσφέρουν υπηκοότητα ή δικαίωμα διαμονής σε άλλες χώρες σε αντάλλαγμα για επενδύσεις.
Υπήρχε πολύ λίγος Ραχούλ (το όνομα άλλαξε) που δεν τον πήγε, όταν έκανε το δύσκολο κάλεσμα να φύγει από την Ινδία πριν από έξι χρόνια. Είναι η δεύτερη γενιά μιας οικογένειας με έδρα το Δελχί. Έχουν μια ακμάζουσα εξαγωγική επιχείρηση με μονοπώλιο σε αυτό που συνήθως ονομάζεται «τομέας ανατολής» – μια βιομηχανία που έχει μεγάλες μελλοντικές προοπτικές.
Αλλά τα άφησε όλα πίσω και μετακόμισε στο Ντουμπάι το 2015, για να φροντίσει την επέκταση της εταιρείας στο εξωτερικό. Πήρε επίσης υπηκοότητα επενδύοντας σε ένα από τα κράτη της Καραϊβικής. Η παρενόχληση από τις φορολογικές αρχές στη διεύθυνση επιβολής του νόμου της Ινδίας ήταν ένας βασικός λόγος, λέει.
«Θα μπορούσα να δω ότι είναι πρόβλημα για κάποιον που είχε επιχειρήσεις να διαδίδονται σε ολόκληρο τον κόσμο», είπε στο BBC. «Με ξένο διαβατήριο, η γραφειοκρατία έχει μειωθεί σημαντικά. Ανησυχώ λιγότερο για το χτύπημα με τυχαία φορολογική απαίτηση. “
Η «φορολογική τρομοκρατία» υπήρξε μια ρουτίνα καταδίκη μεταξύ των ινδικών εταιρειών μεγιστάνων. Όταν ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης αλυσίδας καφέ της Ινδίας, το Cafe Coffee Day πέθανε το 2019, κατηγόρησε έναν πρώην γενικό διευθυντή του τμήματος φορολογίας εισοδήματος ότι τον παρενόχλησε. Ωστόσο, η κυβέρνηση εξακολούθησε να σφίγγει περισσότερο τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με μια έκθεση, οι φορολογικές έρευνες από το τμήμα φορολογίας εισοδήματος της Ινδίας έχουν υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια.
Η κυβέρνηση υποστήριξε ότι αυτό γίνεται για την εξάλειψη του «μαύρου χρήματος – παράνομων μετρητών, κρυμμένων από τις φορολογικές αρχές» και για τη βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης. Ωστόσο, οι επικριτές λένε ότι η υπέρβαση είναι επίσης συχνά λόγω της πίεσης στους γραφειοκράτες να επιτύχουν τους στόχους των εσόδων.
Αλλά ο κυνηγός από τον ταξίνο ήταν ένας μόνο λόγος για την κίνηση του, λέει ο Ραχούλ. Η απόφασή του προκλήθηκε επίσης από μια αυξανόμενη τάση «διαίρεση και κυβερνήστε την πολιτική» στην Ινδία, μας είπε. Δεν ήθελε τα παιδιά του να μεγαλώσουν σε όλο και πιο πολωμένο περιβάλλον στην Ινδία.
Πολλοί άλλοι στον κύκλο των πλούσιων φίλων του παραιτούσαν επίσης την ιδιότητα του πολίτη ή του κατοίκου τους, πρόσθεσε.
Αυτοί οι ισχυρισμοί επιβεβαιώνονται από στοιχεία της τράπεζας επενδύσεων Wall-Street Morgan Stanley. Μια τραπεζική έκθεση του 2018 διαπίστωσε ότι 23.000 Ινδοί εκατομμυριούχοι είχαν εγκαταλείψει τη χώρα από το 2014.
Πιο πρόσφατα, μια έκθεση Global Wealth Migration Review αποκάλυψε ότι σχεδόν 5.000 εκατομμυριούχοι, ή 2% του συνολικού αριθμού ατόμων με υψηλή καθαρή αξία στην Ινδία άφησαν τη χώρα το 2020 μόνο. Και οι Ινδοί ήταν στην κορυφή μιας λίστας που συνέταξε η συμβουλευτική εταιρεία Henley & Partners (H&P) με έδρα το Λονδίνο, με όσους αναζητούν υπηκοότητα ή διαμονή σε άλλες χώρες σε αντάλλαγμα για νομισματικές επενδύσεις.
Ο Covid-19 υπήρξε μεγάλος μοχλός της τρέχουσας τάσης των πλούσιων Ινδιάνων που επιδιώκουν να «παγκοσμιοποιήσουν τη ζωή και τα περιουσιακά τους στοιχεία» σύμφωνα με την H&P. Τόσο πολύ που η εταιρεία δημιούργησε το γραφείο της στην Ινδία στα μέσα του κλεισίματος πέρυσι για να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση.
“Νομίζω ότι αυτοί [clients] συνειδητοποιούν ότι δεν θέλουν να περιμένουν το δεύτερο ή το τρίτο κύμα της πανδημίας. Θέλουν να έχουν τα χαρτιά τους τώρα που κάθονται στο σπίτι. Το λέμε αυτό ως το ασφαλιστήριο συμβόλαιο ή το Σχέδιο Β », δήλωσε ο Dominic Volek, Επικεφαλής Ιδιωτικών Ομίλων της Henley & Partners στο BBC σε βιντεοκλήση από το Ντουμπάι.
Σύμφωνα με τον κ. Volek, η πανδημία θα μπορούσε να είναι ένα παιχνίδι αλλαγής, επειδή κάνει τους πλούσιους να σκεφτούν τη μετανάστευση με πιο ολιστικό τρόπο. Δεν πρόκειται πλέον μόνο για ταξίδια χωρίς βίζα ή για ευκολία πρόσβασης σε παγκόσμιες αγορές, αλλά για διαφοροποίηση πλούτου, καλύτερη υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση, για την προστασία από τις αβεβαιότητες που προκαλούνται από την πανδημία.
Χώρες όπως η Πορτογαλία, η οποία διαχειρίζεται πρόγραμμα «χρυσής βίζας», καθώς και χώρες όπως η Μάλτα και η Κύπρος είναι προτιμώμενοι προορισμοί για τα καλά τακούνια της Ινδίας, σύμφωνα με την H&P.
Αυτή η έξοδος μεγάλων χρημάτων δεν είναι απαραίτητα μόνιμη στη φύση – οι άνθρωποι απλώς επενδύουν χρήματα σε άλλη χώρα ως εναλλακτική λύση αντί να βγάζουν όλα τα χρήματά τους από τη χώρα καταγωγής τους και να διακόπτουν τους επιχειρηματικούς δεσμούς. Αλλά δεν αποτελεί καλό σημάδι για ένα αναπτυσσόμενο έθνος όπως η Ινδία, λένε οι ειδικοί.
«Όταν συμβεί αυτό, απομακρύνουν τον εαυτό τους, την επιχειρηματική τους ικανότητα και το εισόδημα και τον πλούτο τους από τη φορολογική βάση. Αυτό είναι πιθανό να είναι επιζήμιο μακροπρόθεσμα. Η έξοδος τους στέλνει ένα κακό μήνυμα για το «επιχειρηματικό κλίμα» στην Ινδία », λέει η Rupa Subramanya, διακεκριμένος συνεργάτης στο Ίδρυμα Ασίας Ειρηνικού του Καναδά.
Ο Andrew Amoils, επικεφαλής της έρευνας στο New World Wealth, μια ομάδα πληροφοριών για το πλούτο που εδρεύει στο Γιοχάνεσμπουργκ, δήλωσε στην εφημερίδα Business Standard: «Μπορεί να είναι ένδειξη κακών πραγμάτων, καθώς τα άτομα με υψηλή καθαρή αξία είναι συχνά τα πρώτα άτομα που φεύγουν – έχουν τα μέσα να φύγουν σε αντίθεση με τους πολίτες της μεσαίας τάξης. “
Ίσως σας ενδιαφέρει