Πρωτοβουλία Τοπικής Δημοσιογραφίας
Η καλλιέργεια Kelp ως κλιματική λύση στο νησί Cortes
Η Ashley Zarbatany είναι περιβαλλοντικός οργανωτής τα τελευταία 11 χρόνια. Τώρα, καθώς ηγείται ενός σχεδίου δράσης για το κλίμα για την κοινότητά της στο νησί Cortes, είναι καινοτόμες ιδέες όπως η καλλιέργεια φυκιών που εμπνέουν το έργο της. «Είμαι τόσο ενθουσιασμένος για τις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις. Είμαι τόσο ενθουσιασμένος », λέει ο Zarbatany στο IndigiNews. «Είναι μια τεράστια ευκαιρία για εμάς να διαφοροποιήσουμε την οικονομία μας, να δημιουργήσουμε μια τοπική πηγή τροφίμων». Η Zarbatany προσλήφθηκε από την ομάδα Climate Hope για να συντονίσει το σχέδιο δράσης για το νησί Cortes, στις περιοχές Klahoose, Homalco και Tla’amin. Πρόκειται για μια απομακρυσμένη κοινότητα προσβάσιμη με πλοίο ή αεροπλάνο στη θάλασσα Salish, στα δυτικά παράλια του π.Χ. Είναι μικτή κληρονομιά Animbiigoo Zaagi’igan Anishnaabe και εποίκων. Λέει ότι τα σχέδια δράσης για το κλίμα πρέπει να υπερβούν τις ιδέες μετριασμού και να προσαρμοστούν στις πραγματικότητες της κλιματικής αλλαγής. «Σκέφτομαι τον εαυτό μου ως ενδιαφερόμενη μαμά που επίσης έχει περάσει μια δεκαετία αγωνιζόμενος για την περιβαλλοντική δικαιοσύνη», λέει ο Zarbatany. «Είμαι διοργανωτής, περισσότερο από ακτιβιστής, γιατί δεν εμφανίζονται μόνο, το κάνω να συμβεί». Στην έρευνά της, η Zarbatany σκοπεύει να αντιμετωπίσει αυτό που χρειάζεται η κοινότητα για να επιβιώσει και να ευδοκιμήσει, μέσω των αλλαγών που θα έρθουν, λέει. Το Climate Hope είναι ένας αρκετά νέος οργανισμός αφιερωμένος στην οικοδόμηση ανθεκτικών κοινοτήτων και στην ενίσχυση βαθύτερων κοινωνικών συνδέσεων «καθώς ανταποκρινόμαστε στους άγχους της έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», εξηγεί ο Zarbatany. Ελπίζει ότι το σχέδιο στο οποίο ασχολείται μπορεί να χρησιμεύσει και ως πρότυπο για άλλες κοινότητες. Ελλείψει σχεδίου δράσης για το κλίμα σε ολόκληρο τον δήμο, η Zarbatany λέει ότι σκέφτεται αυτό το σχέδιο εδώ και μερικά χρόνια. «Υποτίθεται ότι είναι υπό τη δικαιοδοσία των περιφερειακών περιφερειακών και δημοτικών κυβερνήσεων της Strathcona να δημιουργήσουν το δικό τους σχέδιο δράσης για το κλίμα, αλλά επειδή δεν το έχουμε, θα το κάνουμε μόνοι μας», λέει ο Zarbantany. Το 2009, το νομοσχέδιο 27 ανέθεσε στις δημοτικές κυβερνήσεις να δημιουργήσουν σχέδια και η προθεσμία για εκείνες που πέρασαν πριν από 11 χρόνια, εξηγεί. Το σχέδιο για το κλίμα βρίσκεται επί του παρόντος στα δύο πρώτα στάδια μιας διαδικασίας δέκα φάσεων, λέει. Επικεντρώνεται τώρα στην πρόσληψη ατόμων για μια συμβουλευτική ομάδα και τη συλλογή δεδομένων. Η κοινοτική έρευνα θα συγκεντρωθεί σε ένα σύνολο προτεινόμενων λύσεων που «εστιάζουν τόσο στον μετριασμό όσο και στην προσαρμογή, στη βελτίωση της τοπικής μας οικονομίας και στη διαφοροποίησή της», εξηγεί. Ένας εξωτερικός σύμβουλος, Ruth Waldrick, πρότεινε να ερευνήσει η Zarbatany τι θα μπορούσε να κάνει η Cortes με τα φύκια ως τρόπο μείωσης του άνθρακα – μια ιδέα που η Zarbatany αγαπούσε αμέσως. Μια μητέρα τριών, η μεγαλύτερη κόρη της, η Αμέλια, λατρεύει ιδιαίτερα να τρώει φύκια. «Έχουν πάντα αυτά τα σνακ φύκια και συνειδητοποίησα ότι αγοράζουμε όλα αυτά τα φύκια από την Ασία και πρέπει να μεταφερθούν στον Ειρηνικό Ωκεανό… γιατί δεν καλλιεργούμε μόνο τα δικά μας φύκια εδώ;» Το Klahoose First Nation ασχολήθηκε με την εκτροφή φυκιών, με μια πρόσφατη συνεργασία με την Cascadia Seaweed. «Τα φύκια είναι καλό για εμάς και καλό για τον πλανήτη», αναφέρει ο ιστότοπός τους. Τον περασμένο Απρίλιο, ο επιχειρησιακός βραχίονας του Nation Qathen Xwegus Management Corporation (QXMC) υπέγραψε μνημόνιο συμφωνίας με την Cascadia. Ο Paul Muskee, διευθυντής επιχειρήσεων της QXMC, λέει ότι ενθουσιάστηκε για την ιδέα αφού διάβασε μια μελέτη για τη γηγενή γεωργία που περιελάμβανε την υδατοκαλλιέργεια φυκιών. Ο Γενικός Διευθυντής του QXMC Bruno Pereira λέει ότι η παράλληλη καλλιέργεια δημιουργεί ένα οικοσύστημα που είναι ευνοϊκό για οποιονδήποτε άλλο τύπο υδατοκαλλιέργειας. «Τα geoducks μας, τα μύδια μας, ή τα στρείδια, θα ωφεληθούν πραγματικά από το φύκι να είναι εκεί», λέει ο Pereira. Ο πρόεδρος της Cascadia, Bill Collins, λέει ότι αναγνωρίζει μια αυξανόμενη κατανόηση της σημασίας της υγείας και της ευεξίας, τόσο για τους ανθρώπους όσο και για το περιβάλλον στο οποίο ζουν. «Οι αξίες της Cascadia ανήκουν στους ανθρώπους και τον πλανήτη. Εάν παντρευτείτε την κλιματική αλλαγή με υγιή ζωή και καλή θρεπτική τροφή, καταλήγετε με τη δυνατότητα να συναντήσετε φύκια », λέει. «Αυτό το φύκι είναι μια εξαιρετικά θρεπτική, εντελώς ανεπαρκής – αγορά από τη Βόρεια Αμερική – αγορά. Για να φέρουμε τα φύκια στη διατροφή των Καναδών και των Βόρειων Αμερικανών, θα καταλήξουμε σε έναν πιο υγιή πληθυσμό. ” Οι εργασίες σε φύκια θα χρησιμοποιούν είδη φυκιών που προέρχονται από τα νερά – Saccharina Latissima (Sugar Kelp) και Alaria marginata (φτερωτό φύκι). Οι αγρότες Kelp δεν θα εισάγουν νέα είδη, τονίζει ο Collins και δεν συλλέγουν όλη τη βιομάζα που παράγουν. «Συνεργαζόμαστε με έναν παγκόσμιο οργανισμό, Oceans 2050, για τον ποσοτικό προσδιορισμό του ποσού του άνθρακα που δένεται πραγματικά σε συνδυασμό με 16 άλλες εκμεταλλεύσεις φυκιών σε όλο τον κόσμο», λέει ο Erin Bremner-Mitchell, προσωπικό επικοινωνίας για την Cascadia. «Αφήνουμε το 10 τοις εκατό της σοδειάς μας στο νερό, ενώ διεξάγουμε αυτήν την έρευνα, και για άλλα οφέλη, όπως η μείωση του οξυνισμού των ωκεανών και η παροχή οικοτόπων. Είμαστε στο ταξίδι για να είμαστε αρνητικοί στον άνθρακα. ” Τα χόρτα όπως τα φύκια απορροφούν περίπου 10 έως 20 φορές περισσότερο άνθρακα από τα χερσαία χόρτα, προσθέτει ο Collins. «Οι κοινότητες των Πρώτων Εθνών βρίσκονται στο νερό και έχουν εξαγάγει υγιή πλούσια τροφή από το νερό εδώ και χιλιετίες», λέει. “Είναι η εκ νέου αναγνώριση ότι μπορούμε να το κάνουμε αυτό.” Η Zarbatany συμφωνεί, και αναγνωρίζει ότι είναι το Indigeneity της που δημιουργεί μια ισχυρή ώθηση για να συμμετάσχει ενεργά σε αυτό το έργο. «Όλοι μπορούν να μάθουν από αυτόχθονες ηγέτες και πολιτισμούς που ζούσαν σε αρμονία με τη φύση και μπόρεσαν να σεβαστούν τα όρια του κόσμου», λέει ο Zarbatany. Ένα όριο του φυσικού κόσμου θα μπορούσε επίσης να θεωρηθεί ένα όριο για το κλίμα, λέει. «Με τον καπιταλισμό, υπάρχουν μόνο τόσα πολλά που μπορείτε να πάρετε χωρίς να τα επιστρέψετε πριν καταρρεύσει ολόκληρο το σύστημα. Ζούμε σε έναν πεπερασμένο πλανήτη και υπάρχουν πολύ αληθινά όρια που δεν μπορούμε να διασχίσουμε », λέει. Αν το κάνουμε, ολόκληρο το κλίμα μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο, σε ένα σημείο που θα μπορούσαμε να έχουμε μαζικά εξαφανιστικά γεγονότα… έτσι ένα από αυτά τα όρια είναι η οξίνιση των ωκεανών, που πρέπει να αποφύγουμε με κάθε κόστος. Και μπορούμε να το κάνουμε με κηπουρική φύκια. ” Σε αντίθεση με τα geoducks, το φύκι έχει μόνο μια χειμερινή περίοδο έξι μηνών, οπότε ο Klahoose ανυπομονεί για την πρώτη συγκομιδή φυκιών που θα έρθει σύντομα τον Απρίλιο, όταν θα ανακαλύψουν πόσο έντονη έχει μεγαλώσει η πρώτη τους καλλιέργεια. Η Zarbatany εργάζεται με έναν περιορισμένο προϋπολογισμό, χωρίς τους πόρους με τους οποίους ένας δήμος θα έπρεπε να συνεργαστεί, λέει. Με τα παιδιά ως κίνητρό της, λέει ότι ανυπομονεί να υπολογίσει τους αριθμούς νεροχύτη άνθρακα από την καλλιέργεια φυκιών, μια μόνο λύση για ένα πιο βιώσιμο μέλλον για την κοινότητά της. Odette Auger, Δημοσιογράφος Τοπικής Δημοσιογραφικής Πρωτοβουλίας, The Discourse