Αναφέρετε το The Masters και το Tiger Woods στην ίδια πρόταση και οι περισσότεροι άνθρωποι θυμούνται είτε την πρώτη του νίκη το 1997, ένα chip-in από το 16ο για να δημιουργήσει μια άλλη επιτυχία το 2005 ή την επιστροφή του στους τρόπους νίκης σε μεγάλες εταιρείες πριν από δύο χρόνια.
© Ο Martin Laird χτυπάει ένα μπλουζάκι στον τελικό γύρο του 2011 Masters Tournament στο Augusta Nation …
Για τον Martin Laird, ωστόσο, είναι ένα από τα χρόνια που ο Woods έχασε το Green Jacket, έχοντας βρεθεί στην ίδια ομάδα με τον Αμερικανό στον τελικό γύρο, καθώς έκανε μια θεαματική χρέωση στο leaderboard στο Augusta National το 2011.
Επτά σουτ πίσω από τον Tiger McIlroy στην αρχή της ημέρας, ο Woods έφτασε στη στροφή στο 31, με τη βοήθεια ενός αετού-3 στο όγδοο, να κινηθεί σε ισοπαλία για το προβάδισμα πριν από ένα τρίποδο bogey στο 12ο και έπειτα ένα χαμένο Ο αετός putt από μόλις πέντε πόδια στο 15ο του συνέβαλε να ανεβαίνει σύντομα καθώς ο Νοτιοαφρικανός Charl Schwartzel κέρδισε τη νίκη.
© Οι Tiger Woods και Martin Laird περπατούν στο 16ο πράσινο κατά τη διάρκεια του τελικού γύρου του 2011 Masters To …
«Ήταν ο πρώτος μου Masters και δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερο να παίξει παράλληλα με τον Tiger στον τελικό γύρο και για να βγει έξω και να παίξει με τον τρόπο που έπαιξε και να τελειώσει το μέτωπο εννέα μοιράζοντας το προβάδισμα. Μπορώ ακόμα να θυμηθώ κάθε σουτ που και οι δύο χτυπήσαμε σε αυτόν τον γύρο », θυμάται ο Laird.
«Αυτός ήταν ο πιο τρελός γύρος που έχω συμμετάσχει ποτέ ως προς το πλήθος που μας ακολούθησε εκείνη την Κυριακή.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το περπάτημα από το ένατο πράσινο μέχρι το δέκατο μπλουζάκι. Είχε μόλις τρυπήσει σαν ένα 30-footer για το par στο εννέα και ήταν τρελός ο αριθμός των ανθρώπων που μόλις μπορούσαμε να περάσουμε από το πλήθος περπατώντας στο δέκατο μπλουζάκι.
«Ήταν απλώς η ενέργεια του πλήθους και ο θόρυβος. Μιλούν πάντα για την ακρόαση αυτών των βρυχηθμών της Αουγκούστα, αλλά ότι ο βρυχηθμός της Αουγκούστα ήταν με την ομάδα μας σε όλο τον γύρο.
Ο Laird κέρδισε 73 – έξι βολές περισσότερο από τον συνεργάτη του – για να τερματίσει με ισοπαλία για την 20η. «Ήταν ένας από τους πιο ευχάριστους γύρους της καριέρας μου», πρόσθεσε. «Δεν σκόραρα τον γύρο που ήθελα, αλλά ένιωσα ότι έπαιξα αρκετά αξιοπρεπή για αυτό που ήταν ο πρώτος μου Masters.
«Ο τρόπος με τον οποίο ο Τάιγκερ έβαζε το leaderboard και να έχει τους μισούς ανθρώπους μέσα στις πύλες του Augusta National να ακολουθούν την ομάδα μας είναι μια υπέροχη μνήμη και κάτι που θα έχω πάντα.
«Είναι η μόνη φορά που έπαιξα ποτέ μαζί με τον Tiger και μάλιστα κάνει καλύτερη τη μνήμη που δόθηκε εδώ ήταν ο Tiger με την κατηγορία που προήλθε από επτά πλάνα και προσπάθησε τόσο σκληρά για να κερδίσει.»
Ενώ ο Γουντς απουσιάζει από την έκδοση αυτής της εβδομάδας καθώς ανακάμπτει από τους τραυματισμούς των ποδιών που υπέστησαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Λος Άντζελες τον Φεβρουάριο, ο Λάιρντ επιστρέφει στην αρχή της σεζόν μετά από οκτώ χρόνια απουσίας.
“Υπάρχει προφανώς λίγο διαφορετικό συναίσθημα”, δήλωσε ο 38χρονος Glaswegian που εδρεύει στο Ντένβερ, καθώς απολάμβανε την προοπτική να επιστρέψει στο πρώτο μπλουζάκι στο Augusta National με τη δύναμη της επιστροφής του στους τρόπους νίκης στο PGA Tour στα νοσοκομεία Shriners για παιδιά που ανοίγουν στο Λας Βέγκας τον Οκτώβριο.
«Όταν πηγαίνετε σε μέρη όπως η Augusta και ο St Andrews που έχουν το κύρος και την ιστορία όπως έχουν αυτά τα μαθήματα, γνωρίζετε ότι είναι ένα ξεχωριστό μέρος. Το όλο συναίσθημα της εβδομάδας στο να είσαι στην Αουγκούστα είναι λίγο διαφορετικό.
«Ακόμη και η συνομιλία για όλα αυτά προσθέτει τον ενθουσιασμό στην ανάπτυξη των Masters, παρόλο που η Augusta είναι ένας από αυτούς τους χώρους πρωταθλήματος που γνωρίζετε τόσο καλά από το να παρακολουθείτε την τηλεοπτική κάλυψη κάθε χρόνο που μεγαλώνει.
«Ήμουν πολύ νευρικός στο πρώτο μπλουζάκι για το πρώτο μου Masters το 2011 και, ενώ ξέρω ότι θα είμαι ενθουσιασμένος που θα επιστρέψω, δεν νομίζω ότι το στομάχι μου θα γυρίσει. Ας ελπίσουμε, έλα Κυριακή, ίσως να έχω αυτό το συναίσθημα (χαμόγελο).
Το καλύτερο φινίρισμα του Laird σε ένα μείζον ήταν ότι η προσπάθεια σε αυτό το event πριν από μια δεκαετία, ήταν σε διαμάχη στο στάδιο στα μισά του Open 2013 στο Muirfield πριν εγκαταλείψει τη μάχη το σαββατοκύριακο.
«Για μένα, το να κερδίσεις το Open στο St Andrews πρέπει να είναι πάνω απ ‘όλα», απάντησε όταν του ρωτήθηκε αν θα προτιμούσε να γλιστρήσει σε ένα πράσινο σακάκι ή να πάρει τα χέρια του στο Claret Jug. «Μίλησα γι ‘αυτό με το caddy του Zach Johnson λίγο μετά το Zach κέρδισε το Open 2010 στο St. Andrews
«Του είπα,« γεια, πρέπει να σε ρωτήσω. Κερδίσατε τους Masters και τώρα το Open στο St Andrews. Ποιο είναι το καλύτερο; ” Είπε: «Κερδίζοντας το Open στο St Andrews. Δεν γίνεται καλύτερο από αυτό ».
«Ξέρω ότι όλοι οι άλλοι πιθανότατα θα έλεγαν The Masters, αλλά τίποτα δεν θα νικήσει τη νίκη του The Open στο σπίτι του γκολφ. Έτσι θα ένιωθα. Το να κερδίσεις το παλαιότερο μεγάλο γκολφ στο σπίτι του γκολφ θα ήταν τόσο ξεχωριστό.
Ο Laird πετάει το Saltire αυτή την εβδομάδα μαζί με τον νικητή του 1988 Sandy Lyle και τον Bob MacIntyre, ο οποίος κάνει το ντεμπούτο του στην εκδήλωση αφού έσπασε στην κορυφή των 50 του κόσμου για πρώτη φορά νωρίτερα αυτό το έτος, μετά από ένα θρίαμβο παρθενικού European Tour στην Κύπρο τον Νοεμβριο.
«Θα αντεπεξέλθει καλά», δήλωσε ο Laird του νεαρού συμπατριώτη του, το ζευγάρι που έπαιξε ένα γύρο εξάσκησης μαζί που περιλάμβανε επίσης τον Russell Knox κατά τη διάρκεια του Πρωταθλήματος Παικτών του περασμένου μήνα στο TPC Sawgrass της Φλόριντα.
«Όταν έπαιξε με τον Russell και εγώ, ήταν πολύ εντυπωσιακός. Όχι μόνο το παιχνίδι του, αλλά φάνηκε να είναι πολύ δυνατός διανοητικά και δεν νομίζω ότι υπάρχει πάρα πολλά που τον εντυπωσιάζουν.
«Φαίνεται να έχει μια μεγάλη νοοτροπία και ότι το κεφάλι του ήταν βιδωμένο αρκετά ίσιο και ξέρει τι κάνει. Νομίζω για αυτόν τον λόγο, και περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, θα είναι καλός παίκτης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Φαινόταν πολύ ομοιόμορφος και ξέρει τι πρέπει να κάνει. “