Παραδέχθηκε ότι η αστυνομία πρέπει να αντιστρέψει μια άλλη διαδικασία στην καταγγελία σχετικά με τον ψεύτικο λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τον Υπουργό Δικαιοσύνης. Μίλησε στο κρατικό ραδιόφωνο και εξήγησε τους λόγους για την καταγγελία. Όσον αφορά τους νεο-χίπις και την υπερθέρμανση του πλανήτη τους, θα το πω
Λήψη ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΥΠΡΟΥ. ΕΔΩ Android για Android և ΕΔΩ για iOS
Η υπουργός Δικαιοσύνης Emily Gi Oliti μίλησε στο κρατικό ραδιόφωνο σήμερα το πρωί για τη διαχείριση καταγγελίας σχετικά με το ψεύτικο Twitter της, λέγοντας ότι η αστυνομία πρέπει να αντιστρέψει τη διαδικασία, ώστε να αποφευχθεί η αναζήτηση του σπιτιού της λόγω μιας γυναίκας.
Πιο συγκεκριμένα, ο υπουργός υποστήριξε ότι η καταγγελία του για το περιστατικό δεν μπορούσε να αποφευχθεί, καθώς η δημοσίευση του λογαριασμού του Πατέρα συνοδεύτηκε από σχόλια που κοροϊδεύουν τον λογαριασμό, τα οποία τον οδήγησαν στην αστυνομία.
Κατά κανόνα, είπε, “ο λογαριασμός υπάρχει εδώ και πολύ καιρό. Παραπονέθηκα επειδή το δημοσίευσαν στον μπαμπά μου. Θεωρώ την οικογένεια ένα ιερό πράγμα, θα το προστατεύσω. Έπρεπε να προστατέψω τον πατέρα μου, έναν άντρα που δεν μου έβλεπε ποτέ. Αυτό το μήνυμα κατέρρευσε λίγες μέρες αργότερα. Νομίζω ότι αν και οι πολιτικοί πρέπει να είναι ανεκτικοί, είναι πολύ διαφορετικό να βλέπουμε μια φωτογραφία του πατέρα μας. Θα θέλατε να δείτε μια φωτογραφία του μπαμπά σας με γελοία σχόλια; “Έχω υποβάλει καταγγελία ως πολίτης φιλανθρωπικού κράτους”.
Ερωτηθείς αν θα έπρεπε να είναι πιο ανεκτικός σε τέτοια φαινόμενα ως πολιτικός, είπε ότι υπήρχαν κάποια όρια που ξεπεράστηκαν όταν η σάτιρα άγγιξε την οικογένειά του.
Δεν συμφώνησε με τη δήλωση ότι η Αστυνομία «διόρθωσε» το σπίτι μιας συγκεκριμένης γυναίκας, αλλά παραδέχτηκε ότι έπρεπε να είχε εκτελεστεί άλλη διαδικασία.
“Δεν είμαι χαρούμενος που μπήκαν στο σπίτι του συμπατριώτη μας, προκάλεσαν αυτή την ταραχή, είτε μπήκαν στο σωστό σπίτι είτε όχι. Συγγνώμη για την ταλαιπωρία. Είναι μια ταλαιπωρία για αναζήτηση στο σπίτι ενός πολίτη, υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, είναι δυσανάλογο με το παράπονο. “Δεν θέλω να συνεχίσω”, είπε.