Δεν ζηλεύω τον υπουργό Οικονομικών Tito Mboweni και την ομάδα του Εθνικού Δημοσίου που προετοιμάζουν το Προϋπολογισμό 2021. Ο Mboweni παρουσιάζει τον προϋπολογισμό σε λιγότερο από πέντε εβδομάδες και τα στοιχεία με τα οποία συνεργάζονται είναι πραγματικά τρομακτικά. Μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου 2020, το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Νότιας Αφρικής – η διαφορά μεταξύ εσόδων και δαπανών της χώρας – είχε φτάσει τα R438 δισεκατομμύρια.
Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Καθημερινά Maverick 168 εβδομαδιαία εφημερίδα.
Για να το θέσουμε στο πλαίσιο, αυτό είναι 75% περισσότερο από ό, τι την ίδια στιγμή το 2019. Αυτό είναι σύμφωνα με το Εθνικό Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο δημοσιεύει μια μηνιαία ενημέρωση για τα έσοδα, τις δαπάνες και τα δάνεια της SA. Μέχρι το τέλος του οικονομικού έτους, το ποσοστό αυτό είναι πιθανό να πλησιάζει τα 710 δισεκατομμύρια ευρώ, εκτιμά το Υπουργείο Οικονομικών.
Η διαφορά δεν οφείλεται στο γεγονός ότι το κράτος ξοδεύει αναγκαστικά πολύ περισσότερα – η κυβέρνηση αναγκάστηκε να μειώσει τις κεφαλαιουχικές δαπάνες αριστερά, δεξιά και κεντρικά – αλλά επειδή το εισόδημά του έχει πέσει από ένα γκρεμό.
Η οικονομική καταστροφή που προκλήθηκε από τις κλειδαριές του Covid-19 σημαίνει ότι τα έσοδα έως το Νοέμβριο ανήλθαν σε 692,5 δισεκατομμύρια Rillion, σημαντικά χαμηλότερα από τα R807 δισεκατομμύρια που δημιουργήθηκαν τον Νοέμβριο του 2019.
Φυσικά, οι δαπάνες συνεχίζονται στην ίδια πορεία, παρά τις περικοπές του προϋπολογισμού, καθώς φέτος η χώρα έπρεπε να αναλάβει το κόστος του Covid-19.
Μέχρι το τέλος Νοεμβρίου 2020, το κράτος είχε ξοδέψει 1,30 τρισεκατομμύρια R1, σε σύγκριση με το R1,054-τρισεκατομμύριο την ίδια περίοδο πέρυσι – μια διαφορά ύψους 84 δισεκατομμυρίων. Αυτός δεν είναι ασήμαντος αριθμός.
Το έλλειμμα του προϋπολογισμού εκτιμάται τώρα ότι θα φθάσει το 14,6% του ΑΕΠ, αντί για το 6,8% που θα σημειωθεί τον Φεβρουάριο.
Η εξεύρεση του τρόπου εξισορρόπησης αυτού του προϋπολογισμού και η αποτροπή μιας κρίσης χρέους (για να μην αναφέρουμε μια ανθρωπιστική) πρέπει να καταλαμβάνει την ομάδα στο Υπουργείο Οικονομικών και να εξηγεί γιατί ο υπουργός Οικονομικών δεν έχει μοιραστεί φωτογραφίες από τα τελευταία του γεύματα στο Twitter.
Τον Οκτώβριο, ο Mboweni προειδοποίησε ότι θα μπορούσαν να αναμένονται φορολογικές αυξήσεις ύψους 40 δισεκατομμυρίων RR τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αλλά δεν μπορώ να αναρωτιέμαι αν αυτός ο αριθμός είναι εφικτός. Μετά από όλα, τις τελευταίες ημέρες, έχει γίνει πολύς λόγος για τη χρήση φόρων για τη χρηματοδότηση των πάντων, από τη διάθεση του εμβολίου έως τις νέες προσπάθειες για τον περιορισμό της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ. Αν και δεν έχω καμία αντίρρηση κατ ‘αρχήν να χρηματοδοτήσω (μέσω άμεσων ή έμμεσων φόρων) κάτι τόσο σημαντικό όσο αυτό – για να μην αναφέρουμε σπίτια, σχολεία και τρεχούμενο νερό – αντιτίθεμαι να αντιμετωπίζω ως αγελάδα μετρητών από μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη συνεισφορά μου με το σεβασμό που του αξίζει.
Άκουσα τις προάλλες ότι η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας της SA θα μπορούσε να κινηθεί από τις 19 Μαΐου σε κάποιο σημείο στα μέσα Ιουνίου. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο ο «μέσος» άνθρωπος θα έπρεπε να εργαστεί μέχρι, για να εξοφλήσει τους φόρους του. Από εκείνη την ημερομηνία και μετά δουλεύουμε για τον εαυτό μας.
Είναι ένας ενδεικτικός αριθμός που υπολογίζεται διαιρώντας τα έσοδα της γενικής κυβέρνησης με το ΑΕΠ στις τιμές της αγοράς, πολλαπλασιάζοντας το αποτέλεσμα με τον αριθμό των ημερών σε ένα έτος και τέλος προσθέτοντας μια ημέρα.
Φυσικά, στην Α.Ε., με την εξαιρετικά άνιση κοινωνία της, ο «μέσος» φορολογούμενος είναι το 12% του πληθυσμού που είναι εγγεγραμμένος στο SARS.
Αλλά αυτή είναι λεπτομέρεια. Όλοι πληρώνουν φόρο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο – μέσω ΦΠΑ, καυσίμων, φόρων αμαρτίας ή διόδια. Το θέμα είναι ότι κάθε rand που κερδίζετε για τους πρώτους έξι (που ήταν πέντε) μήνες του έτους πηγαίνει στη χρηματοδότηση της κυβέρνησης. Πρέπει να προσθέσω ότι αυτό δεν είναι διαφορετικό από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας είναι τον Μάιο. στη Γαλλία είναι τον Ιούλιο και σε χώρες όπως η Ιρλανδία, η Κύπρος και η Μάλτα είναι τον Απρίλιο.
Το ζήτημα για το οποίο όλοι οι φορολογούμενοι της ΑΑ κατηγορούν είναι αυτό που πραγματικά κάνει η κυβέρνηση με αυτά τα έσοδα. Η εφαρμογή επιθετικών φορολογικών πολιτικών έχει έναν ευγενή στόχο – να αντισταθμίσει την ανισότητα στη Νότια Αφρική, λαμβάνοντας από το αφθονία και δίνοντας στους έχοντες. Δεν νομίζω ότι κανένας διαφωνεί με αυτό. Αλλά αυτό δεν λειτουργεί. Μπορούμε όλοι να το δούμε αυτό. Παρά την ανακατανομή, η ανισότητα και η ανεργία συνεχίζουν να αυξάνονται – μαζί με το δημόσιο χρέος.
Το πρόβλημα με το οικονομικό περιβάλλον της Νότιας Αφρικής είναι ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει και να ελέγξει κάθε πτυχή της οικονομίας. Κάποιος θυμάται την επιμονή του ότι χειρίζεται τη διανομή δεμάτων τροφίμων κατά τη διάρκεια του σκληρού κλειδώματος; Και πόσο καλά πήγε αυτό;
Αντ ‘αυτού, η κυβέρνηση πρέπει να κάνει λιγότερα εάν θέλει να βελτιωθεί η χώρα. Η κρίση του Covid-19 προκάλεσε μια σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που δεν έχει ξαναδεί ποτέ, που πιστεύω ότι άνοιξε και τις δύο πλευρές στο γεγονός ότι είμαστε –όπως είπε τόσο δυνατά η Siya Kolisi– «Stronger Together» Η απάντηση στη δημοσιονομική μας κρίση δεν έγκειται στους υψηλότερους φόρους. Αν και είναι πιθανότατα απαραίτητο αυτή τη στιγμή, μακροπρόθεσμα είναι πιθανό να είναι αντιπαραγωγικά και πιθανώς καταστροφικά. Η λύση για τη μόνιμη μείωση της φτώχειας και τη βελτίωση της οικονομίας είναι να εμπιστευόμαστε τις επιχειρήσεις να κάνουν ό, τι κάνει καλύτερα, να υιοθετούν πολιτικές που προωθούν την οικονομική ανάπτυξη και διευρύνουν τις ευκαιρίες για τους ανέργους.
Δεν είναι η κυβέρνηση, αλλά οι ιδιωτικές εταιρείες και τα άτομα, που παράγουν πλούτο και προκαλούν την ανάπτυξη της οικονομίας. DM168
Αυτή η ιστορία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην εβδομαδιαία εφημερίδα Daily Maverick 168, η οποία διατίθεται δωρεάν στους Pick n Pay Smart Shoppers σε αυτά τα Pick n Pay προμήθεια.
