Στην Κύπρο, από τον περασμένο Μάρτιο, ο Υπουργός Υγείας εξέδωσε περιοριστικά διατάγματα, επικαλούμενο το άρθρο 6 του Νόμου περί Λοιμωδών Νοσημάτων (ΚΕΦ.260) և Οι εξουσίες που του έχουν ανατεθεί από το Συμβούλιο Υπουργών, οι οποίες δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα ως κανονιστικές διοικητικές πράξεις του KDP.
Ίαν իանոս Գ. Γεωργία Ορχάδης, δικηγόρος
Γ. Γεωργιάδης & Συνεργαζόμενος ΔΕΠΕ:
Λήψη ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΥΠΡΟΥ. ΕΔΩ Android για Android Տ ΕΔΩ για iOS
Σύμφωνα με το άρθρο 6 του νόμου για την απολύμανση (KEF.260):
Εξουσιοδότηση έκδοσης κανονισμών
- Με απόφαση, το Συμβούλιο Υπουργών μπορεί να δημοσιεύσει κανονισμούς που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας για όλους ή για οποιονδήποτε από τους ακόλουθους σκοπούς:
α) Ορισμός των μέτρων που λαμβάνονται εντός της Δημοκρατίας, στο έδαφος οποιασδήποτε Δημοκρατίας, είτε εντός είτε εκτός της Δημοκρατίας, η οποία έχει κηρυχθεί μολυσμένη τοπική επικράτεια.
β) για την πρόληψη τυχόν επικίνδυνων λοιμωδών νόσων στη Δημοκρατία ή σε οποιοδήποτε μέρος αυτής από οποιοδήποτε τοπικό έδαφος εκτός του εδάφους της Δημοκρατίας, ανεξάρτητα από το εάν το έδαφος αυτό είναι μολυσμένο τοπικό έδαφος ή όχι.
γ) για την πρόληψη οποιασδήποτε επικίνδυνης μολυσματικής ασθένειας από οποιοδήποτε τοπικό έδαφος της Δημοκρατίας, είτε πρόκειται για μολυσμένη τοπική επικράτεια είτε όχι, σε οποιαδήποτε άλλη τοπική επικράτεια της Δημοκρατίας
δ) για την πρόληψη οποιασδήποτε επικίνδυνης μολυσματικής ασθένειας από τη Δημοκρατία ή από οποιοδήποτε τοπικό έδαφος της Δημοκρατίας, είτε πρόκειται για μολυσμένη τοπική επικράτεια είτε όχι, από οποιοδήποτε τοπικό έδαφος εκτός της Δημοκρατίας
ε) τον ορισμό των εξουσιών και ευθυνών των υπαλλήλων που είναι επιφορτισμένοι με την εφαρμογή των παρόντων κανονισμών
στ) καθορισμός των αμοιβών be που πρέπει να καταβληθούν για οποιαδήποτε εργασία ή πράγμα που έχει γίνει σύμφωνα με τους παρόντες κανονισμούς, որոշում προσδιορισμός του ατόμου από το οποίο θα καταβάλλονται τέτοια τέλη ներ αμοιβές, կիրառ το πρόσωπο από το οποίο μπορεί να επιστραφεί οποιαδήποτε τέτοια δαπάνη από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας, մասին
ζ) για τη γενική εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, τους στόχους οποιασδήποτε σύμβασης υγείας, στην οποία η Δημοκρατία έχει προσχωρήσει ή ενδέχεται να προσχωρήσει στο μέλλον.
η) Δημιουργία δικτύου επιδημιολογικής παρακολούθησης μολυσματικών ασθενειών, το οποίο στοχεύει στην παρακολούθηση, καταγραφή, ανάλυση δεδομένων που σχετίζονται με μολυσματικές ασθένειες και παροχή πληροφοριών στις αρμόδιες αρχές άλλων χωρών.
Όπως φαίνεται από το παραπάνω άρθρο, το Συμβούλιο Υπουργών έχει το δικαίωμα να επιβάλλει περιορισμούς μέσω κανονισμών για τους σκοπούς που προβλέπονται από το νόμο.
Ωστόσο, σύμφωνα με το Άρθρο 3 1 1 του Νόμου περί Υποβολής Κανονισμών που εκδόθηκε από τον Νόμο (Ν. 99/1989) [ως έχει τροποποιηθεί]:
“Ανεξάρτητα από τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου, όταν το Συμβούλιο Υπουργών ή ένα από τα μέλη του έχει το δικαίωμα να δημοσιεύει κανονισμούς με τη δύναμη του νόμου ή με την άδεια του νόμου, οι κανονισμοί αυτοί υποβάλλονται στη Βουλή των Αντιπροσώπων για ΕΓΚΡΙΣΗ.” !!!
Επομένως, από το παραπάνω άρθρο είναι σαφές ότι οποιοσδήποτε κανονισμός που εκδίδεται βάσει του άρθρου 6 του νόμου περί ανασφάλειας πρέπει να εγκριθεί από το Κοινοβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 3 օրենք 1 του νόμου 99/89.
Μπορεί επίσης να τονιστεί ότι ο νόμος δίνει την εξουσία να δημοσιεύει κανονισμούς και όχι διατάγματα. Επομένως, εάν αυτό που εκδίδεται από τον υπουργό είναι διάταγμα και όχι κανονισμός, είναι παράνομο. Από την άλλη πλευρά, εάν πρόκειται για κανονισμούς, παραμένουν παράνομες έως ότου εγκριθούν από το κοινοβούλιο.
Η παραπάνω ερμηνεία είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες εγγυώνται τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας (άρθρο 13, δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας, άρθρο 19, ελευθερία έκφρασης, άρθρο 20 , το δικαίωμα στην εκπαίδευση, το άρθρο 21, το άρθρο 25) το δικαίωμα άσκησης, το άρθρο 27, το δικαίωμα απεργίας), ο περιορισμός του οποίου θα δικαιολογείται για τη δημόσια υγεία μόνο με νομοθεσία που έχει εγκριθεί από το Κοινοβούλιο και όχι με κανονισμούς ή υπουργικά διατάγματα. Λάβετε υπόψη ότι το δικαίωμα στη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα στο άρθρο 7 δεν υπόκειται σε περιορισμούς για λόγους δημόσιας υγείας.
Επιπλέον, στο πρόσφατα δημοσιευμένο άρθρο του, ο πρόεδρος του «Παν-Αρμενικού Δικηγορικού Συλλόγου» Δρ. Χρήστος Κληρίδης σύμφωνα με το άρθρο 179 του Συντάγματος.
“Κανένας νόμος ή απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων, καθώς και οποιαδήποτε ενέργεια ή απόφαση οποιουδήποτε οργάνου, σώματος ή προσώπου που ασκεί εκτελεστική εξουσία στη Δημοκρατία ή οποιαδήποτε διοικητική λειτουργία, δεν μπορεί με οποιονδήποτε τρόπο να αντιφάσει ή να αντικρούσει οποιαδήποτε διάταξη αυτής.”
Το Σύνταγμα μπορεί να τροποποιηθεί βάσει του άρθρου 182, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει πλειοψηφία 2/3 για την έγκριση οποιουδήποτε νόμου για την τροποποίησή του. Επιπλέον, υπάρχουν διατάξεις στο άρθρο 183 του Συντάγματος κατά την κήρυξη έκτακτης ανάγκης, κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση αυτή.