Η μαρτυρία της Χρυσής Ολυμπίας Σόφια Μπεκατόρου στο σκάφος ήταν συγκλονιστική. Έτσι, βιάστηκε από έναν πράκτορα της Ομοσπονδίας
Η μαρτυρία της Σόφιας Μπεκατόρου για τους Χρυσούς Ολυμπιακούς Αγώνες στον τομέα της ιστιοπλοΐας, η οποία διοργανώθηκε από το Υπουργείο Αθλητισμού στο συνέδριο του Διαδικτύου με θέμα “Έναρξη ομιλίας” που διοργάνωσε το Υπουργείο Αθλητισμού, ήταν συγκλονιστική. Πρόγραμμα Προστασίας του Παιδιού στον Αθλητισμό του Συμβουλίου της Ευρώπης, με επικεφαλής τον Λευτέρη Αυγενάκη,
Η Σόφια Μπεκατόρου κακοποιήθηκε σοβαρά από έναν πράκτορα της Ομοσπονδίας για να περιγράψει τι συνέβη την ημέρα της γιορτής της ζωής της.
«Κάποια στιγμή ενώ μιλούσαμε με τον Χ, επέστρεψα և με φίλησε. Πάγωσα, δεν ήξερα πώς να αντιδράσω, δεν περίμενα ποτέ να κάνει ένα τέτοιο βήμα.
Για μένα, ο Χ ήταν ο πατέρας μοντέλο, ήταν ένας άντρας που δεν πάλεψε μαζί μας στην Ομοσπονδία τελικά, ήθελε το καλύτερο για εμάς, νομίζω.
Συνέχισα να κινούνται πιο γρήγορα, προσποιούμενος ότι δεν καταλαβαίνω ότι είχε συμβεί, αν και του είπα ότι δεν περίμενα ποτέ μια τέτοια κίνηση.
Φτάνοντας στο ξενοδοχείο μας, πήρε το ασανσέρ πριν πάει στο δωμάτιό του και μου ζήτησε να έρθω μαζί του. Αρνήθηκα και πήγα να κλείσω την πόρτα.
Πάντα με ρώτησε με ευγενικό χαμόγελο αν τον φοβόμουν και μετά είπα όχι, αλλά δεν υπήρχε λόγος να πάω στο δωμάτιό του μαζί.
Προσπαθώντας να με πείσει, με διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να κάνει κάτι ερωτικό μόνο για να μιλήσει. Αλλά ήξερε πώς να μου μιλήσει, πώς να με ηρεμήσει, πώς να με κάνει να εγκαταλείψω την υπεράσπισή μου.
Και όταν συνέβη, άρχισε να με κυνηγά
“Προσπάθησα να τον απωθήσω, για να δείξω ότι δεν υπάρχει αμοιβαία επιθυμία, πιστεύοντας ότι θα το σεβαστεί”, είπε.
Συνέχισε. “Του είπα όχι, του είπα ότι δεν ήθελα να προχωρήσω, είπε με μια ψεύτικη καραμέλα ότι δεν είχε καμία σχέση με το χιούμορ. Είπε ότι θα σταματούσε αν δεν ήθελα, αλλά δεν σταμάτησε να μου λέει τίποτα. Κλάμα και αμηχανία, έφυγα από το δωμάτιο όταν τελείωσε – σηκώθηκε από πάνω μου.
Πήγα πίσω στο δωμάτιό μου όπου ο αθλητής μου κοιμόταν ανήσυχος. Κολύμπησα, ένιωσα βρώμικη, εξαντλημένη, ταπεινωμένη, δεν μπορούσα να υπερασπιστώ τα δικαιώματά μου»
Επέλεξε να παραμείνει σιωπηλός
Στη συνέχεια, η Σόφια Μπεκατόρου αναφέρθηκε στην επιλογή της να μην μιλήσει σε κανέναν.
«Αν και είχαμε αποκτήσει το δικαίωμα να ονειρευόμαστε με την Εμίλια, αν είχα μιλήσει για το τι μου είχε συμβεί, μπορεί να είχε καταρρεύσει.
Δεν μπορούσα να ελέγξω αυτό το συναίσθημα, δεν μπορούσα να το μοιραστώ με την ομάδα μου, γιατί θα μπορούσε να μας χωρίσει.
Η ομάδα μας, η οποία περιελάμβανε την ομάδα ανδρών, ήταν πάντα μια ισορροπημένη ισορροπία · δεν υπήρχαν ισχυροί δεσμοί που θα μπορούσαν να με κάνουν να μιλήσω ανοιχτά.
Και ο προπονητής μας ήταν 25 ετών, αρκετά συναισθηματικός, άπειρος στη διαχείριση κρίσεων.
Εκτός αυτού, τότε δεν είχαμε συνεργασία με έναν αθλητικό ψυχολόγο, φυσικά, δεν θα μιλούσα ποτέ με τους γονείς μου γιατί με εμπόδισαν να πλοηγηθώ.
Στο μικρό και αθώο μυαλό μου, η μόνη λύση ήταν να παραμείνω σιωπηλός και να προσποιούμαι ότι δεν είχε συμβεί τίποτα.
Φώναξα πολύ, και όταν ξύπνησα, ξεκίνησα μια παράσταση που τελείωσε πριν από λίγο.
Μέσα από πολλή δουλειά, θεραπεία και ανάλυση, μπόρεσα να αναλάβω το βάρος της ευθύνης μου, για να μην αναφέρω εκείνη τη στιγμή, έτσι ώστε αυτός ο παράγοντας να εξαλειφθεί εκτός των αθλητικών χωρών.
Αυτό το άτομο χωρίς σύνορα εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις, τη συναισθηματική ευφορία μου, την αφοσίωσή μου. Εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της ομάδας μας, γνωρίζοντας ότι η υπερβολική ενότητα, η δύναμη, η θεσμική του θέση δεν ήταν αρκετή για να ικανοποιήσει το άρρωστο ένστικτό του.
Το μόνο πράγμα που κατάφερα να ανοίξω ήταν ο δεσμός που είχα τότε, στον οποίο ζήτησα επίσης να μην απαντήσω, καθώς ήταν επίσης αθλητής.»
“Έχω χάσει την αγάπη μου για τον εαυτό μου.”
«Ο Χ δεν μετανιώνει ποτέ ούτε άλλαξε τη δουλειά του.
Με την αλλαγή της στάσης μου, έγινε σαρκαστικός, γενικά αμφισβήτησε τις ικανότητες και τις επιδόσεις μου σε κάθε πιθανή ευκαιρία, λέγοντας ότι οι νεαροί αθλητές πρέπει να έχουν περισσότερες ευκαιρίες από εκείνους των οποίων η καριέρα είναι στη Δύση. ի:
Υιοθέτησε αυτή τη νοοτροπία από το 1999 έως το 2019. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έχω επιτύχει τη μέγιστη διαφορά για τη χώρα μας στην πλοήγηση, αλλά χάνοντας το πιο σημαντικό πλεονέκτημα ως άτομο – αγάπη για τον εαυτό μου.»
