“Η προσπάθεια του Γιώργου Βορ Κιμίλη να γράψει μια κριτική σε μια κριτική, ένα μοναδικό κείμενο που όταν διαβάζεις βρώμικο, δεν έχω διαβάσει άλλα σχόλια αυτού του στυλ”
Ο θεατρικός κριτικός Γρηγόρης Ιωαννίδης μίλησε στην εκπομπή «Προς τον Πρώινο», περιγράφοντας τι συνέβη πριν από δέκα χρόνια όταν έγραψε μια κριτική για το έργο «Οιδίπους ο Δικτάτορας» με πρωταγωνιστή τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη.
Ο Γιώργος Βορ Κιμλής δεν είχε άμεση σχέση με την παράσταση, αλλά εκείνη τη στιγμή συνεργάστηκε με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη. Ως εκ τούτου, ήθελε να γράψει μια κριτική της κριτικής, χρησιμοποιώντας υποτιμητικά σχόλια και προσβολές.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ.
Գ. Το κείμενο του Κιμιούλη. Σύμφωνα με το Kimulin Gospel …
“ΕΡΓΑΣΙΑ. Η Θήβα είχε πρόβλημα. Ο βασιλιάς του είναι ο Οιδίπους. Κάποτε πιστεύεται ότι ήταν αλλοδαπός του Πολύμπους, βασιλιάς της Κορίνθου, βασιλιάς της Κορίνθου, από όπου ο ομιλητής τον προειδοποίησε ότι σκότωσε τον πατέρα του · θα αποκόπηκε από τη μητέρα του. Έσωσε την πόλη από την κατάρα της Σφίγγας, ανακηρύχθηκε βασιλιάς της επειδή ο θρόνος του ήταν κενός μετά τη δολοφονία του Βασιλιά Λάιους, παντρεύτηκε τη χήρα της Τζόκαστα, με την οποία ο ομιλητής των Δελφών προειδοποιεί ότι η πόλη θα απελευθερωθεί μόνο εάν βρέθηκε ο δολοφόνος του Λάιου. Βλέποντας ότι καταπιέζεται από τον Oedipus, ο Teresias ανακαλύπτει ότι ο δολοφόνος που αναζητά είναι ο ίδιος ο Oedipus. Η Θήβα, μετά από ένα επιχείρημα που περιγράφει τη βασίλισσα, μετά από ένα επιχείρημα, σκότωσε έναν γέρο στο δρόμο, ο οποίος προφανώς ήταν Λάιος. Ταυτόχρονα, της αποκαλύπτει ότι είχε έναν γιο με τον Λάιο, ο οποίος, αφού είχε προφητεύσει ότι μια μέρα θα σκότωνε τον πατέρα του, του έδωσαν, ακόμα νεογέννητο, σε έναν σκλάβο για να τον αφήσει στο Kitairon. Ο Ποιμενικός της Κορίνθου, που φέρνει τα νέα του Πολύβου մահ և ը նախկին նախկին իվ ::::::::::::::::::::: Όταν ο Έντολ προφήτευσε, σκότωσε τον πατέρα του και έγινε αιμοδιψής άντρας. Το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να παραμείνουν στο Yokasta, να στρέψουν τα μάτια τους μακριά από τον Οιδίποδα και να ζητήσουν την εξορία του Creon. “Ο Οιδίποδας του Σοφοκλή ο δικτάτορας (429-425 π.Χ.) είναι ίσως το πιο τέλειο έργο του αρχαίου ελληνικού δράματος.”
Τι είναι αυτό;! – ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, ΤΟΥ ΜΠΟΥ;
Σας είπαν, παιδί μου, ότι σοβαροί κριτικοί αναλύουν πρώτα το έργο, κάθεστε και γράψτε το GOR. Έλα …. η θέση σου. Ποιος σου είπε αυτό, μωρό μου; Σας είπε ο Γεωργουσόπουλος; Παιδί μου, θέλει να σε καταστρέψει. Είναι κακός άνθρωπος. Μου είπε να γελάσω μαζί σου. Εμφάνιση επίσκεψης և πείτε. “Κοίτα ηλίθια.” – Ή είδατε τι έκανε; wanted Θέλατε επίσης να το κάνετε. Είναι? Αυτό! Αλλά είσαι επίσης ένας. – Ξέρετε ένα ρητό που λέει “τι δεν φτάνει η αλεπού, κρέμεται”; Τον ξέρεις? Τον ξέρεις? Επειδή διάβασα κάπου που το έγραψες.
Γεωργόσοπουλος, είσαι ασήμαντος, αναλύεις το έργο, το έργο δεν γράφει.
Πείτε, πείτε άσχημα ότι υποφέραμε.
Και καθίσατε και γράψατε την ιστορία, δεν θα μπορούσατε να βρείτε ένα σοβαρό βιβλίο για αντιγραφή; Έπρεπε να αντιγράψετε την εγκατάσταση από τη Wikipedia; !!!
Sarigiani, νομίζετε ότι μετά από αυτό κάποιος μπορεί να σας πάρει σοβαρά όταν επικρίνετε το έργο; “Αλλά διάβασα όλα αυτά για να δω πόσο σ ‘αγαπώ.”
“Ο ΤΡΟΠΟΣ. “Ο Σπύρος Ευαγγελάτος αντιμετώπισε το έργο όπως αναμενόταν με σεβασμό.”
Γελώ, πρέπει να τρέμω ενώ γράφω. Λέτε στον εαυτό σας: “Θα καταλάβουν τι καταστροφή είμαι.”
Πώς να διαβάσετε μια καλά σχεδιασμένη έκθεση μαθητών δημοτικού σχολείου.
“Πραγματοποίησε μια γρήγορη παράσταση με εξπρεσιονιστικές μυρωδιές, σκιές, σχόλια … που άφησαν μια σαφή μετάφραση του KH Myris.”
Χα χα χα Λοιπόν, βρες άλλο makdir. “Μια καθαρή μετάφραση που ακούγεται απλή.”
Δεν συζητώ τα παραπάνω. Αυτό είναι με το “εξπρεσιονιστικό άρωμα”.
Κάποιος μόλις σου είπε ότι ο εξπρεσιονισμός έχει μια σκιά և το πετάξατε.
Ω, πού φτάσαμε; Ήξερε ότι … εσύ και οι τσιγγάνοι ήσουν.
Ο Σαριγιάννης έμαθε να γράφει τη λέξη εξπρεσιονισμός.
“Αλλά όλα θυμίζουν τη δεκαετία του ’80 – σαν να τα είχα ξαναδεί.”
Λοιπόν, φυσικά, βλέπετε πολλά φαντάσματα, Simon Masar. – εδώ είδατε ένα όραμα ότι είστε κριτικός,
Το όραμα μιας παράστασης που δεν έχετε δει, δεν σχεδιάζετε;
Σύντομα θα ακούσετε φωνές … καταραμένες. Ξέρετε τι προτείνω, d’Arc;
Δεν χρειάζεται καν να ανεβάσουμε παραστάσεις, և πρέπει να βγείτε և να γράψετε κριτικές για την παράσταση που θα κάναμε. Αφού τον είδατε σε ένα όραμα.
Τι νομίζετε;
Καθόλου κακή ιδέα.
Και ο «θεατρικός συγγραφέας» συνεχίζει την ανάλυση.
Συνογραφική λύση του Γιώργου Πατσά με την αποσυναρμολογημένη σοφίτα, τις «τάφρους», τις καρέκλες που ο Χορός σηκώνει και χαμηλώνει στον επάνω όροφο, τα βαμμένα λευκά πρόσωπα, τις αναμνήσεις του ιαπωνικού θεάτρου, το μπεζ που κυριαρχεί … συμβόλιζαν την ενότητα, βρήκα τις φιγούρες να αλλάζουν επικίνδυνα. “
(Γιώργος Πάτσα, με ακούτε; Οι χειρονομίες κόστους δεν έπεισαν τον Σαριγιάννη ότι συμβόλιζαν την ενότητα. Πρέπει να κάνετε κάτι).
Αλλά αυτό που έγραψες ότι έχεις επίσης αναμνήσεις με τους Ιάπωνες με ενόχλησε πολύ.
Απενεργοποιήστε αμέσως. Κλείσ ‘το! Μην αρχίσετε να κυκλοφορεί ότι βλέπετε φαντάσματα από το Περλ Χάρμπορ καθώς κάνετε κλικ σε αυτό. Σου λέω. Θα σε δεσμεύσουν.
Όσον αφορά το γεγονός ότι έχετε δει τους αριθμούς να αλλάζουν, μην φοβάστε, δεν είναι τίποτα. Μπορεί απλά να κουραστείτε από την επισκληρίδιο, νυσταγμένη ή ακόμα και πεινασμένη …
“Η μουσική του Ian Anis Anastasopoulos είναι ικανοποιητική”
Εδώ είναι! Όχι στο “pa”. Πεινάς!
Και στην πολύ «κινηματογραφική», στην αβεβαιότητα της «Ψυχολογίας», μάλλον με οδήγησαν στον υπαρξιακό «Οιδίποδα». Πιστεύω επίσης ότι ένας πολύ καλά ερμηνευμένος χορευτής φωνητικών χρειάστηκε έναν χορογράφο για να φροντίσει γενικά την παράσταση. Άβολα πτώσεις σε “τάφρους” և κ.λπ. Ομολογώ, είμαι ένοχος. Δεν ένιωσα τραγικό ρίγος. “
Λοιπόν, λοιπόν … κουράστηκα να σχολιάσω ξανά την αλαζονεία σας. Θα τους πω να βρουν το υπαρξιακό, να βρουν χορογράφο, να μην ντρέπονται … στα χαρακώματα. Αλλά αμαρτία, ανεξάρτητα από το πόσο δεν το θέλετε, θα το έχετε և Θα συνεχίσω να τρέμω ότι σας επιτρέπεται να γράψετε κριτική στην εφημερίδα. Ελαστικό ντροπής για την τέχνη μου.
Δεν θα σχολιάσω το τρίτο μέρος της κριτικής σας για τα σχόλια.
Κουραστήκατε να σας κοροϊδεύω ξανά; Επειδή για διασκέδαση είσαι.
Η φωλιά της θείας Τζορτζ, μην γράφετε άλλες κριτικές τώρα, ας γελάσουμε.
Ωστόσο, δεν μπορώ ούτε να συμπιέσω ούτε να εξαπατήσω αυτό που γράφεις
να θυμάστε τη χυδαιότητα του άλλου “μεγάλου” κειμένου σας,
περιέγραψε τον δαίμονα, σε σκηνοθεσία του Peter Stein,
όπου έκλεισες κάθε παράγραφο με τη φράση “η ουγκάνα”.
Γιατί να μην μείνετε εκεί; Επειδή υπάρχει η φυσική σας περιοχή.
Γιατί επέστρεψες στο δωμάτιο, BOF (βαρετό παλιό ηλίθιο); Γιατί;
Αλλά δεν ντρέπεσαι καθόλου; – Πες μου εδώ, δεν ντρέπονται,
Ντρέπεστε για όσους σας αφήνουν και γράφουν τέτοιες αισχρολογίες;
Ήθελα ειλικρινά να μάθω ότι δεν υπάρχει κανείς στην εφημερίδα σας,
Διαβάστε αυτά τα άθλια κείμενα που γράψατε.
Κλείνω τελειώνοντας την κριτική του Οιδίποδα.
Η φράση σε μια λέξη.
“Περίληψη”! Μου αρέσει η υπογραφή σου.
Με λίγα λόγια, είσαι εσύ. Είναι μερικοί. –
Τι θέλετε λοιπόν; Είστε ειδικός θεάτρου.
Σταματήστε να γράφετε, παιδί μου, κριτικές և επιστρέψτε στις κοσμικές στήλες σας.
Δεν θα γίνετε ποτέ Γεωργουσόπουλος, όσο κι αν θέλετε.
Δεν θα μάθεις καν Ελληνικά τον Αγγελικόπουλο, όσο κι αν τους ζηλεύεις.
Δεν έχετε καμία γνώση, δεν ξέρετε γράμματα, η φύση δεν σας έχει δώσει ταλέντο, πού πηγαίνετε, πού περπατάτε;
Sarigian, δεν θα σε πάρω ποτέ σοβαρά, ξέρεις γιατί;
Επειδή παίρνεις τον εαυτό σου πολύ σοβαρά.
Η αλαζονεία που μπορείτε να αναλύσετε μια θεατρική παράσταση,
Σας ωθεί στην περιοχή του εμπορίου όλη τη ζωή σας.
Και αφού δεν θα με ακούσετε, θα συνεχίσετε να γράφετε κριτικές,
Θέλω να ξέρετε ότι θα με έχετε πίσω σας από τώρα και στο εξής
համար όχι για χαρά, αλλά για να σας υπενθυμίσω το κουτσομπολιό σας, την πομπολίξ.
Δεν έχει σημασία πόσο έχει γίνει σε αυτήν τη χώρα,
Υπάρχει “εξακολουθεί να μην παρέχει.” »
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ.