Ο Παναγιώτης Μαρκίδης, μέλος του περιβαλλοντικού κινήματος, αποδίδει το φαινόμενο σε έλλειψη πληροφόρησης, σε μια κυπριακή νοοτροπία και σε δυσκολία πρόσβασης σε μερικές πράσινες κουκκίδες.
Εξηγεί ότι χρειάζεται προσπάθεια και χρήματα για τη μεταφορά σκουπιδιών σε χώρους πρασίνου, καθώς δεν έχουν περιοχές, և οι κάτοικοι υποχρεούνται ακόμη και να βρουν τα μέσα για να τα μετακινήσουν εκεί, ως αποτέλεσμα των οποίων τα πετούν παράνομα. σε άλλα μέρη.
Τόνισε ότι ο αριθμός των παράνομων χώρων υγειονομικής ταφής είναι πολύ μεγάλος. Οι κυρώσεις και οι επιθεωρήσεις είναι “μερικές λύσεις, αλλά όχι αρκετές.” Οι χώροι συλλογής προ-απορριμμάτων μπορούν να δημιουργηθούν σε δήμους, έτσι ώστε άτομα από τον δήμο να μπορούν να τα μεταφέρουν σε πράσινα σημεία. Ο πολίτης θα μπορούσε επίσης να πληρώσει μια μικρή αμοιβή για να γίνει πραγματικότητα.
Στο τέλος, ανέφερε ότι η ύπαρξη κατάλληλων υποδομών είναι θέμα πολιτισμού.