Όμορφος, εργατικός, φιλόδοξος, φιλόδοξος, με πολλές βαθμίδες περγαμηνές, νέος δημόσιος υπάλληλος. Όλοι μιλούσαν για το ταλέντο και τη νοημοσύνη του. Ήταν ένας νεαρός με “καλές προτάσεις”, όπως έγραψε ο Lucis Akritas το 1935. Για να ξυπνήσει το πάθος του για τη γυμναστική, ειδικά την ποδηλασία, τις συνήθειες που απέκτησε ενώ σπούδαζε στις πρωτεύουσες της Δυτικής Ευρώπης. Ο άντρας επέμενε να διασχίζει τη μέση της Λευκωσίας κάθε μέρα για να πάει στη δουλειά, τόσο στη ζέστη του καλοκαιριού όσο και στο κρύο του χειμώνα.
Ο Ian Janis Carusos ήταν επίσης καλός, οδηγώντας ένα ποδήλατο με κράνος, διασχίζοντας τους κεντρικούς δρόμους της Λευκωσίας. Ο Υπουργός Μεταφορών, συνοδευόμενος από αστυνομικούς μοτοσικλετιστές, κατευθύνθηκε από το Υπουργείο Μεταφορών στο Υπουργείο Οικονομικών για να παρουσιάσει το «Σχέδιο Δράσης για την Προώθηση της Χρήσης Ποδηλάτων για την περίοδο 2021-2023». Σύμφωνα με τον ίδιο, ο στόχος και το όραμα είναι να εισαγάγει ένα ποδήλατο στην καθημερινή ζωή ενός πολίτη ως μέσο ασφαλούς μεταφοράς, αλλά και ως μέσο αθλητισμού ή ψυχαγωγίας. “Η ποδηλασία συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, στη βελτίωση της υγείας, στη μείωση των αέριων ρύπων, στη μείωση του αστικού θορύβου, στην εξοικονόμηση ενέργειας και στη διάσπαση του οδικού δικτύου.” Ο Ίαν anis Karousos έκανε ένα άλλο τολμηρό βήμα, υποστηρίζοντας τη δημιουργία ντους σε δημόσια κτίρια, χωρίς, φυσικά, πονηρή σκέψη.
Με τα χρόνια, συνήθως την παραμονή των εκλογών, είχαμε πολλές ακριβά και θεαματικές γιορτές από δήμαρχους που πίστευαν ότι επρόκειτο να οδηγήσουν πολίτες με ποδήλατα. Οι γιορτές, ωστόσο, είχαν πάντα ένα θλιβερό τέλος, καθώς λίγοι έβαλαν την πιστωτική τους κάρτα στο ποδήλατο. Οι ιδέες για λωρίδες ποδηλάτων ξεκινούν στις κρύες Βρυξέλλες, όπου οι τεχνοκράτες της ΕΕ θέτουν όρους για τις λωρίδες ποδηλάτων για την έγκριση οδικών μέτρων. Ωστόσο, ποτέ δεν πίστευαν ότι η κρύα Ευρώπη ήταν ζεστή και η καυτή Κύπρος ήταν διαφορετική.
Σήμερα, υπάρχουν πολλοί διάσημοι Κύπριοι που χρησιμοποιούν ποδήλατα καθημερινά κατά τη φοιτητική τους ζωή, όχι για οικονομικούς λόγους, αλλά για πρακτικούς. Πολλοί λένε ότι ήταν χαρά να περπατάω κάτω από το νάιλον στην ατελείωτη βροχή των χωρών της Βόρειας Ευρώπης, ήταν μια χαλαρωτική τελετή, κάθε πρωί και βράδυ. Φυσικά, υπήρχαν παντού λωρίδες ποδηλάτων, υπήρχαν χώροι αποθήκευσης ποδηλάτων, κυρίως χώροι για εργαλεία ποδηλάτων, ειδικά ομπρέλες και κράνη. Πριν από δεκαετίες, οι δρόμοι στην Κύπρο ήταν γεμάτοι μοτοσικλέτες, μικρές μοτοσικλέτες, και ακόμη και τότε η χρήση κράνους δεν ήταν υποχρεωτική. Οι πολίτες πήγαν στη δουλειά γρήγορα, χωρίς να ιδρώνουν από τον ζεστό πονοκέφαλο. Η αλλαγή της νομοθεσίας, η οποία ήταν πάντα προς το συμφέρον των πολιτών, οδήγησε σε κάθετη μείωση της χρήσης μοτοσικλετών, απότομη αύξηση της χρήσης αυτοκινήτων. Τώρα, είτε ήταν το τέλος της ημέρας είτε όχι προς το συμφέρον των ανθρώπων, ήταν προς το συμφέρον της μη προστασίας του περιβάλλοντος, είναι μια άλλη δύσκολη περίπτωση.
Η Κύπρος είναι η κατάλληλη στιγμή για όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτήν τη δραματική ιστορία του ταξιδιού της Κύπρου να σκέφτονται λίγο πιο λογικά, λίγο πιο πρακτικά. Είναι καλό να σκεφτείτε το σενάριο χρήσης λωρίδων ποδηλάτων από οδηγούς μικρών μοτοσικλετών ή ηλεκτρικών ποδηλάτων και άλλων έξυπνων αυτοκινήτων που χρησιμοποιούν μπαταρίες. Σε πολλές χώρες της Βόρειας Ευρώπης, τα ποδήλατα έχουν αντικατασταθεί από ηλεκτρικά ποδήλατα διαφόρων τύπων και τεχνολογιών εδώ και αρκετά χρόνια. Στην πραγματικότητα, με τη βοήθεια των δορυφόρων, ο καθένας μπορεί να πάρει ποδήλατο οπουδήποτε, αφού βάλει την πιστωτική του κάρτα, πηγαίνει εκεί που θέλει – αφήστε το εκεί που θέλει. Αυτή η λύση άρχισε να εφαρμόζεται εν μέρει στην Κύπρο. Χρειάζεται όμως ενθάρρυνση και υποστήριξη, τουλάχιστον ανάλογα με την υποστήριξη των λεωφορείων. Και ποιος ξέρει, ίσως λόγω του κλίματος, η λύση ηλεκτρικού ποδηλάτου είναι η καλύτερη λύση για ταξίδια στο νησί. Μια μικρή φαντασία στην πολιτική δεν πονάει ποτέ.