Έλληνες στην Ελλάδα, την Κύπρο και οπουδήποτε προσγειώνουμε, αποχαιρετήστε το 2020 και καλωσορίστε το 2021 με κακούς οιωνούς.
Δεν είναι μόνο η δεκαετής κρίση και η πανδημία που έχουν προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην κοινωνία, ενώ οδηγούν πολλούς σε θάνατο και οικονομική καταστροφή.
Η άλλη κρίση, αυτή που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με τον ανατολικό μας γείτονα, θα καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο θα υπάρξει η Κύπρος και η Ελλάδα ως κράτη, μια κατάσταση στην οποία θα εξαρτηθεί ακόμη και η επιβίωση του ελληνισμού.
Και λέμε ότι οι οιωνοί δεν είναι καλοί, όχι μόνο επειδή οι εξελίξεις και οι απειλές είναι σοβαρές, αλλά και επειδή φαίνεται ότι οι ηγεσίες στη Λευκωσία και την Αθήνα δεν φαίνεται να κατανοούν τη σοβαρότητα.
Θα αντιταχθούμε στο Κυπριακό, η πορεία του οποίου έχει ήδη καθοριστεί, καθώς ο Ελληνισμός όχι μόνο απέτυχε να αγκαλιάσει το δόγμα της απελευθέρωσης εδαφών που κατέχει ο τουρκικός στρατός στη Μεγαλονήσο, αλλά επίσης δέχτηκε με διάφορους τρόπους τη συνέχιση της κατοχής και της διχοτόμησης του νησιού. .
Ας υπενθυμίσουμε στους φίλους μας ότι οι Αζερίδες, με τη βοήθεια του Ισραήλ και της Τουρκίας, δεν δέχτηκαν την κατοχή διεθνώς αναγνωρισμένων εδαφών των Αζερίων από τους Αρμένιους και μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια, τα ανακατέλαβαν και δεν μιλώ για τα εδάφη της Σοβιετικής Ένωσης.
Δεν μπορούμε καν να υιοθετήσουμε το δόγμα που υιοθέτησαν οι Αζέροι, με τον άμεσο κίνδυνο ολόκληρης της Κύπρου να γίνει Τουρκική τα επόμενα χρόνια.
Και αυτή η καταστροφική διαδικασία θα επιταχυνθεί εάν η Τουρκία καταφέρει να εφαρμόσει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και του Λιβύου Μουσουλμανικού αδελφούτου-τουρκικού μνημονίου, το οποίο θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός, αφού, όπως το νεο-οθωμανικό αποδιοπομπαίο τράγο ο ιμάμης στο μιχράμπ της βεβηλωμένης Αγίας Σοφίας, δακρύζει και κόβει δύο το σώμα του Ελληνισμού της Κύπρου και της Ελλάδας.
Προειδοποιήσαμε εγκαίρως με κάθε δυνατό τρόπο για τον κίνδυνο αυτού του δόγματος, προειδοποιήσαμε με κάθε δυνατό τρόπο για τον κίνδυνο του μνημονίου της Λιβύης-Τουρκίας.
Τους αποδεχθήκαμε σχεδόν θανάσιμα – ειδικά το μνημόνιο της Λιβύης-Τουρκίας
Η προηγούμενη κυβέρνηση και η τρέχουσα, θα μπορούσαν να την είχαν αποτρέψει, αλλά δεν έκανε τίποτα ή σχεδόν τίποτα.
Η Τουρκία, από τη δεκαετία του 1980, μας απέτρεψε με απειλές να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, και στη δεκαετία με απόφαση του τουρκικού κοινοβουλίου, χαρακτήρισε μια τέτοια ενέργεια ως casus belli (απειλή πολέμου).
Και μέχρι στιγμής, έχει επιτύχει τον στόχο του. Η Ελλάδα δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο.
Ελπίζουμε ότι η επέκταση στο Ιόνιο Πέλαγος δεν θα είναι η αρχή του τέλους της απέλασης αυτού του δικαιώματος, αλλά η αρχή της εφαρμογής σε ολόκληρη την ελληνική θαλάσσια περιοχή.
Δηλαδή, για να το θέσουμε απλά, η Τουρκία εμπόδισε την Ελλάδα να ασκήσει ένα νομικό δικαίωμα, όπως έκανε, διότι θεωρεί ότι είναι επιζήμια για τα εθνικά της συμφέροντα.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα επέτρεψε την παράνομη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Τουρκίας-Λιβύης, δηλαδή απέτυχε να αποτρέψει την υπογραφή μιας παράνομης συνθήκης, η οποία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της «Γαλάζιας Πατρίδας», καθώς χωρίς ένα σύμφωνο δεν υπάρχει συμφωνία.
Ξαναγράψαμε ότι η «Γαλάζια Πατρίδα» και το μνημόνιο θάβονται από δύο πράξεις της Ελλάδας.
Το ένα είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) με την Κύπρο, και η άλλη είναι η επέκταση των χωρικών υδάτων μας στα 12 ναυτικά μίλια.
Αντ ‘αυτού, σπεύσαμε να καλύψουμε τις ανάγκες άλλων υπογράφοντας μια συμφωνία μισού συνόρου με την Αίγυπτο, η οποία μπορεί κατά κάποιο τρόπο να επηρεάσει το μνημόνιο Λιβύης-Τουρκίας, αλλά στερεί από την Κρήτη το δικαίωμα σε ένα πλήρες ηπειρωτικό ράφι και ΑΟΖ, κάτι που θα βρούμε μπροστά μας. στο συγκρότημα Μεγίστη αλλά και σε ολόκληρο το Αιγαίο.
Γιατί, εάν εσείς ο ίδιος αποδεχτείτε ότι η Κρήτη δεν έχει πλήρη επιρροή, τι θα κάνετε, θα ισχυριστείτε ότι το Καστελόριζο, η Κάσος, η Κάρπαθος και άλλα νησιά του Αιγαίου έχουν πλήρη επιρροή;
Όμως, ο λανθασμένος χειρισμός και η κακή κατεύθυνση δεν περιορίζονται στα παραπάνω.
Είπαμε παραπάνω ότι ο υπεύθυνος του Ελληνικού Αιγαίου θα είναι η «Γαλάζια Πατρίδα» και ότι το Λιβυκό-Τουρκικό μνημόνιο είναι το ΙΔΡΥΜΑ ΠΕΤΡΙΝΟ, αφού χωρίς αυτό δεν υπάρχει «Γαλάζια Πατρίδα».
Επομένως, στόχος μας πρέπει να είναι η κατάργηση του μνημονίου Λιβύης-Τουρκίας.
Κάναμε το λάθος και επιτρέψαμε την υπογραφή του, όπως κάναμε το λάθος να επιτρέψουμε την κατοχή της Κύπρου με τον Ατίλα 1 και 2.
Ας μην κάνουμε το ίδιο λάθος με το μνημόνιο Λιβύης-Τουρκίας που κάναμε μετά την κατοχή της Κύπρου και του Ελληνισμού, το οποίο στο σύνολό του δεν υιοθέτησε το δόγμα της απελευθέρωσης των κατεχόμενων εδαφών.
Ας μην κάνουμε το λάθος να αποδεχτούμε με ανεκτικό τρόπο το μνημόνιο Λιβύης-Τουρκίας «εφ ‘όσον αυτό δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για τις ΗΠΑ και την ΕΕ», όπως λένε ορισμένοι, όπως ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη .
Για παράδειγμα, εάν η Ελλάδα αποδεχτεί διάλογο ή διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία, ενώ το μνημόνιο Λιβύης-Τουρκίας ισχύει, παρέχει ακόμη και ένα μικρό βαθμό νομιμότητας σε αυτήν τη νομική άμβλωση.
Κλείνοντας το άρθρο και αποχαιρετώντας το 2020, δυστυχώς δεν έχω τίποτα αισιόδοξο για το ζήτημα, διότι παρατηρώ ότι ενώ πολλά πράγματα γίνονται από πολλές χώρες για να επηρεάσουν τα συμφέροντά τους στις προγραμματισμένες εκλογές του Δεκεμβρίου 2021 στη Λιβύη, Η Ελλάδα απουσιάζει, τη στιγμή που ο ασφαλέστερος τρόπος για την κατάργηση του μνημονίου είναι η καταγγελία του από τη νέα κυβέρνηση της Λιβύης.
Και για να γίνει αυτό, η Ελλάδα πρέπει να είναι παρούσα και να επηρεάζει τις εξελίξεις, εξασφαλίζοντας δεσμεύσεις για την κατάργησή της από τώρα και στο εξής.
Ας ελπίσουμε ότι ο Μητσοτάκης και ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος
Ο Dendias ασχολείται με το ζήτημα ακόμα και τώρα. Υπάρχει χρόνος.
Καλή χρονιά σε όλους.
Savvas Kalenteridis is the Editor of Infognomon and an author.