ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΑ
Ας πούμε ότι αυτή είναι η αρχή, αυτή είναι η αρχή όσο θέλουμε.
Αυτό δεν υπερβαίνει πλέον μια ελίτ συζήτηση.
Επειδή γνωρίζουμε ότι οποιαδήποτε διοικητική απόφαση που δεν ακυρώνεται είναι έγκυρη, είτε λαμβάνεται από τον αρμόδιο διοικητικό φορέα είτε όχι.
Ως εκ τούτου, η προσωπική μου απάντηση σε αυτές τις συζητήσεις είναι ότι μετά το κράτος δικαίου και πολλές αντισυνταγματικές υλοποιήσεις κατά τη διάρκεια της πανδημικής περιόδου, τα κόμματα, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις και οι επαγγελματικές οργανώσεις που έχουν την εξουσία να τα μεταφέρουν στο Συνταγματικό Δικαστήριο και να τους ακυρώσουν απέχουν από τη λήψη μέτρων και εξακολουθούν να συζητούν το νόμο σήμερα. Νομίζω ότι η ύπαρξή τους είναι παράλογη.
Για ένα χρόνο, ο νόμος έχει καταχραστεί σε αυτό το μισό του νησιού, το “Σύνταγμα” αγνοήθηκε …
Τότε αυτός ο αξιωματούχος, όχι αυτό το επιχείρημα.
Μια γη μικρών διόδων σε στενό χώρο.
Είμαι απελπισμένος για τώρα, αλλά ίσως πενήντα χρόνια από τώρα, αυτοί που αποφασίζουν να σταματήσουν να μιλούν και να ενεργήσουν θα βγουν, και εκείνοι με νομικά δικαιώματα θα μπουν και η κοινωνία μαθαίνει ποιος είναι υπεύθυνος και ποιος όχι. Αν έχει μείνει μια κοινωνία για να μιλήσει …
Διαφορετικά, θα πάρουμε τη θέση μας στην ιστορία ως μια μάζα ανθρώπων που έχασαν τη νόμιμη τάξη τους στο τέλος της ημέρας.
Ας υποστηρίξουμε τώρα, πρόκειται να αναλάβουμε δράση για να σκεφτούμε αυτά, οπότε είναι η σειρά σας.
Ενημερώστε τον υπάλληλο και τον εργοδότη του οποίου ο χώρος εργασίας έχει κλείσει και οι οποίοι δεν λαμβάνουν κοινωνική υποστήριξη από το κράτος.
Ποιος είναι υπεύθυνος?
Σαράντα κλέφτες;
Ή είναι στο αγρόκτημα του Ali Baba …
