Καλοντυμένος, με καθυστερημένη αλλά άγνωστη ταυτότητα στις ευθύνες του. Με αυτά τα λόγια, οι γείτονές του στο Ne Sm Murni περιγράφουν τον «γιατρό» της βάναυσης δολοφονίας των Νικολαΐδη, Καλατάκη, Ηλία Μαζαράκ.
Η ταυτότητα του Μαζαράκη έγινε γνωστή μετά το θάνατό του, ιδιαίτερα στο νεκροτομείο. Στο νοσοκομείο, όπου ήταν, άφησε το τηλέφωνο του παιδικού του φίλου, ο οποίος είναι δικηγόρος, για να τον ενημερώσει σε περίπτωση θανάτου. Λειτουργεί.
Ο δικηγόρος πήγε στο νεκροτομείο για να τον εντοπίσει, όπου ανακαλύφθηκε η πραγματική του ταυτότητα. Σε συνέντευξή του στο Live News, αναφέρθηκε στον τρόπο με τον οποίο αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του «γιατρού».
“Με πήραν για να με ενημερώσουν ότι ο Άκης Τασιούλας πέθανε στο Νοσοκομείο Ιπποκράτης. Tasiula δεν ήξερα. Ήξερα τον Άκη. Γνωρίζω τον Άκη από τότε που ήμουν παιδί. Έτσι πήγα να δω τι ήταν όλα. Με πήγαν στο νεκροτομείο, said Είπα ότι το όνομά του δεν ήταν Tasiulas, το όνομά του ήταν Mazarakis Elias. «Κατά τη διάρκεια της παρουσίασής του, είπε ότι αν συνέβαινε κάτι, θα επικοινωνούσαν μαζί μου, θα τους έδινε το κινητό μου», είπε από την αρχή.
Πρόσθεσε ότι δεν είχε καμία σχέση με αυτόν και δεν ήξερε ότι ζούσε στη Νέα Υόρκη. Ανέφερε ότι λόγω των φιλικών προς την οικογένεια σχέσεών τους, ήταν φίλοι παιδικής ηλικίας και διατηρούσαν επαφή με μαθητές. Όταν ο Μαζαράκης περπάτησε από την πόρτα της φυλακής, όλα άλλαξαν μεταξύ τους. «Σπατάλησε τη ζωή του», τόνισε.
Οι δύο δεν είχαν συναντηθεί εδώ και χρόνια καθώς η αστυνομία έψαξε για το πού βρίσκεται. Βρέθηκαν τελευταία το 1996 όταν απελευθερώθηκαν από τη φυλακή. Όταν το όνομά του εμπλέκεται στη δολοφονία του Νικολαΐδη, του Καλατάκ, ο Μαζαράκης εξαφανίστηκε, κανείς δεν ήξερε πού ήταν.
Σύμφωνα με το Live News, το όνομα “Akis Tasioulas” ανήκει σε πραγματικό πρόσωπο. Οι γείτονες ανέφεραν ότι ήταν ένας μοναχικός άνθρωπος που έλαβε φαγητό μέσω της παράδοσης. Ταυτόχρονα, ήταν απασχολημένος με τον υπολογιστή του, ήταν επίσημος στα καθήκοντά του, κάποιος σπάνια τον επισκέφτηκε.
Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού όπου ζούσε ο «γιατρός» είπε ότι έμοιαζε με ένα κανονικό άτομο, ήταν πάντα καλά ντυμένος και επέμεινε ότι αναζητούσε δουλειά στην Ελλάδα. Μια άλλη ερώτηση τον χαρακτήρισε μυστικό, εσωστρεφή και ακόμη και στο σπίτι όπου έζησε, δεν έγραψε το δικό του, αλλά το κάλεσμα του πλοιάρχου.
Πηγή: Πρώτο τεύχος