Ένας βετεράνος της RAF που γύρισε γελοιογράφος αποκάλυψε πώς το ψυχικό τραύμα της στρατιωτικής θητείας τον οδήγησε να αναπτύξει μια κατάσταση που τελικά θα του κόστιζε τη δουλειά και το σπίτι του.
Ο Scott Corbett προσχώρησε στο RAF, υπηρετώντας στο RAF Waddington, το 2007 όταν ήταν μόλις 18 ετών.
Αφού υπηρέτησε σε αρκετές εκδρομές, συμπεριλαμβανομένων περιηγήσεων στην Κύπρο και στους Φώκλαντς, αποφάσισε να αποχωρήσει από το RAF και πήγε να εργαστεί ως πυροσβέστης στο RAF Scampton τον Νοέμβριο του 2011.
Στις 8 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, ο πιλότος των Red Arrows Sean Cunningham πέθανε όταν πέταξε 300 πόδια στον αέρα μετά την απροσδόκητη ενεργοποίηση του καθίσματος εκτόξευσης ενώ έκανε ελέγχους ασφαλείας – μια μέρα που έτυχε επίσης η πρώτη μέρα του Σκοτ που ήταν εν ενεργεία ως πυροσβέστης στο Scampton .
Αυτό το περιστατικό, σε συνδυασμό με το υπάρχον ψυχικό τραύμα από την ενεργό στρατιωτική θητεία, οδήγησε τον Σκοτ να αναπτύξει μια κατάσταση που ονομάζεται νευροκαρδιογενής συγκοπή – μια κατάσταση που προκαλεί λιποθυμία λόγω υπερβολικής αντίδρασης σε ορισμένα σκανδάλη, όπως ακραία συναισθηματική δυσφορία.
Ο 32χρονος φορά τώρα ένα κουτί που παρακολουθεί την καρδιά του, για να τον γνωστοποιήσει πότε κινδυνεύει να λιποθυμήσει.
«Είχα αρχίσει να αισθάνομαι αίσθημα παλμών», είπε ο Scott, ο οποίος τώρα του αρέσει στο Ilkeston στο Derbyshire.
“Και τότε μια μέρα το 2013, κατέρρευσα στο γραφείο του προμηθευτή μου στο Scampton.
“Ο θάνατος του Sean Cunningham είχε μεγάλο αντίκτυπο για μένα.
(Εικόνα: Scott Corbett)
«Είχα αναπτύξει κατάθλιψη και άγχος από το να υπηρετώ στο RAF και αυτό που βίωσα ως πυροσβέστης δεν βοήθησε ούτε νομίζω.
Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια του πρώτου κλειδώματος πέρυσι, έχασα έναν καλό φίλο μου, τον Paul Hills, για αυτοκτονία. Ήταν επίσης βετεράνος.
«Ήταν δύσκολο. Υπήρξαν στιγμές που ήμουν στη γέφυρα Kimberley και τότε ο γιος μου μπορεί να μου τηλεφωνήσει, κάτι που με τραβάει πίσω».
Αφού έφυγε από το RAF Scampton, ο Scott βρέθηκε εκτός εργασίας και αγωνίστηκε με την ψυχική του υγεία, πριν χάσει το σπίτι του λίγο πριν από τα Χριστούγεννα το 2015.
Ο Σκοτ είπε: «Είχα μάχη με την εταιρεία υποθηκών μου και έχασα το σπίτι.
«Κατέληξα να περάσω με την πεθερά μου και μόλις έκλεισα εντελώς για ένα ολόκληρο έτος.
“Δεν είδα κανέναν, δεν μίλησα σε κανέναν.
«Τελικά πήρα δουλειά ως καθαριστής στο γυμναστήριο, αλλά έφυγα όταν η γυναίκα μου, που επίσης εργάστηκε στο γυμναστήριο, έφυγε για να φροντίσει, ώστε να μπορούσα να φροντίσω τα παιδιά».
(Εικόνα: Scott Corbett)
Τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, ο Σκοτ, ο οποίος έχει δύο παιδιά, πήρε τελικά ένα μολύβι για πρώτη φορά σε δέκα χρόνια και επέστρεψε στο σχέδιο.
Σχεδίζει κυρίως ποπ και γελοιογραφία και δημιούργησε μια σελίδα Instagram που ονομάζεται @tatteddadartstudio για να παρουσιάσει το έργο του.
«Έχω σκαρφαλώσει από τότε που ήμουν παιδί και έκανα μερικά κομμάτια στο Falklands και στην Κύπρο», δήλωσε ο Scott.
“Τότε ένα πρωί τον Ιανουάριο παρακολουθούσα τη Mary Poppins με τον γιο μου και το κινούμενο σχέδιο ήταν καταπληκτικό.
«Μου ζήτησε να του διδάξω πώς να ζωγραφίζεις έτσι, και πήγε από εκεί πραγματικά.
“Με ζωνώνει έξω. Μπορώ να τραβήξω και με χαλαρώνει, με βοηθά να ξεχάσω.”
Ο Σκοτ λέει ότι, όπως πολλοί βετεράνοι, προσπάθησε να ξαναχτίσει τη ζωή του μετά την αποχώρησή του από τον στρατό.
“Όταν φεύγετε από τον στρατό, διαπιστώνετε ότι πολλά από τα προσόντα που αποκτήσατε δεν αναγνωρίζονται στα προσόντα του civvy”, δήλωσε ο Scott.
(Εικόνα: Scott Corbett)
“Υπάρχουν άνδρες που έχουν υπηρετήσει δέκα έως 15 χρόνια ως πυροσβέστες στο RAF, άνθρωποι που έχουν υπηρετήσει στο Αφγανιστάν και τώρα δεν μπορούν να βρουν δουλειά.
“Δεν κατηγορώ το RAF, ήταν η επιλογή μου να συμμετάσχω, αλλά είχε τεράστιο αντίκτυπο στην ψυχική μου υγεία.
“Νομίζω ότι υπάρχει μια λανθασμένη αντίληψη ότι αν δεν έχετε πάει στον πόλεμο, δεν παλεύετε.
“Ακριβώς επειδή δεν ήσουν στην πρώτη γραμμή, δεν υποφέρεις, αλλά αυτό δεν ισχύει.
“Είμαι πολύ ευγνώμων για τη βοήθεια που έχω λάβει, ειδικά από τον γιατρό μου Dr Jootun στη χειρουργική επέμβαση του Eden.
“Τώρα ελπίζω να αφήσω τον στρατό πίσω μου και να φτιάξω κάτι για μένα, για τα παιδιά μου.”