Όλοι συμφωνούν ότι απαιτείται μια ισχυρή πολιτική απάντηση στο COVID-19. Και όλοι συμφωνούν ότι θα ήταν ακόμη καλύτερο εάν αυτή η απάντηση θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων που προηγούνται αυτής της κρίσης, από την αργή ανάπτυξη έως την υψηλή εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Συγκεκριμένα, τα πακέτα ερεθίσματος θα μπορούσαν να διαδραματίσουν θεμελιώδη ρόλο στο να καταστήσουν την ανάκαμψη πιο ανθεκτική, βιώσιμη και να θέσουν σε εφαρμογή τους δρόμους για την αποκανονισμό.
Σε μια προηγούμενη δημοσίευση ιστολογίου, περιγράψαμε ένα πλαίσιο για την παρακολούθηση συγκεκριμένων μέτρων για τη χώρα που συμβάλλουν στην αναγκαία βραχυπρόθεσμη οικονομική ώθηση, ενώ ενσωματώνει επίσης τις κλιματικές πολιτικές και την ανθεκτικότητα στην οικοδόμηση. Παρακολουθούμε εδώ παρουσιάζοντας αποτελέσματα από την εφαρμογή αυτής της προσέγγισης στην περίπτωση της Κύπρου, ενός νησιωτικού κράτους και μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ανατολική Μεσόγειο με πληθυσμό περίπου ένα εκατομμύριο. Λεπτομερής αναφορά της μεθοδολογίας και των αποτελεσμάτων μπορείτε να βρείτε εδώ Ποια είναι λοιπόν τα βασικά προϊόντα που μπορούν να εφαρμοστούν και σε άλλες χώρες;
“Τα πακέτα διέγερσης θα μπορούσαν να διαδραματίσουν θεμελιώδη ρόλο στο να καταστήσουν την ανάκαμψη πιο ανθεκτική, βιώσιμη και να θέσουν σε εφαρμογή δρόμους για την αποκαρβονισμό.”
Κατανόηση της προσέγγισης
Ξεκινάμε από δεκατρία πράσινα μέτρα ανάκαμψης που σχετίζονται με τη χώρα, τα περισσότερα από τα οποία προέρχονται υφιστάμενα εθνικά οικονομικά και κλιματικά σχέδια. Άλλες επενδύσεις ή μεταρρυθμίσεις προστέθηκαν εάν ήταν σημαντικές προσθήκες για να οδηγήσουν την πράσινη μετάβαση μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, αξιολογήθηκαν βάσει πολλών κριτηρίων που σχετίζονται με την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, τις κοινωνικοοικονομικές και εργασιακές επιπτώσεις και την ανθεκτικότητα του κλίματος, και με βάση την προτεινόμενη Παγκόσμια Τράπεζα λίστα ελέγχου αειφορίας.
Ο στόχος του πλαισίου επιστημονικής πολιτικής μας είναι να ενημερώσουμε και να επιτρέψουμε τις αποφάσεις των υπευθύνων χάραξης πολιτικής με διαφανείς αναλύσεις και εκτιμήσεις που συνδυάζουν τις γνώσεις των εμπειρογνωμόνων, την ποσοτική μοντελοποίηση ανοιχτού κώδικα και τις ποιοτικές εισροές από διάφορους κοινωνικούς παράγοντες. Οι ποσοτικές αξιολογήσεις πραγματοποιήθηκαν με ένα μοντέλο οικονομικής εισόδου-εξόδου και ένα μοντέλο ενεργειακού συστήματος. Για το ποιοτικό μέρος, η διαδικασία αξιολόγησης ακολούθησε υπερσύγχρονες μεθόδους λήψης αποφάσεων πολλαπλών κριτηρίων και προσέλκυσε ενδιαφερόμενους φορείς από την κυβέρνηση, τις επιχειρήσεις και την κοινωνία των πολιτών.
Οι ποιοτικές και ειδικές γνώμες συμπλήρωσαν αυτά τα αριθμητικά αποτελέσματα με εκτιμήσεις που δεν μπορούν εύκολα να ποσοτικοποιηθούν και να μοντελοποιηθούν. Για παράδειγμα, τα διαθέσιμα εργαλεία και δεδομένα δεν μας επέτρεψαν να εξετάσουμε την κατανομή των θέσεων εργασίας μεταξύ εξειδικευμένων και ανειδίκευτων θέσεων και αυτές οι σημαντικές εκτιμήσεις έπρεπε να συμπεριληφθούν με βάση τις γνώμες των εμπειρογνωμόνων.
Εκπρόσωποι από τα εθνικά υπουργεία ενέργειας, μεταφορών και οικονομικών της Κύπρου καθώς και από επιχειρήσεις και ΜΚΟ παρείχαν ποιοτική συμβολή βαθμολογώντας κάθε μέτρο σύμφωνα με έντεκα βραχυπρόθεσμα και δώδεκα μακροπρόθεσμα κριτήρια. Παρείχαν επίσης τις ατομικές τους απόψεις σχετικά με τη σχετική σημασία κάθε κριτηρίου. Στη συνέχεια, καταλήξαμε στην τελική κατάταξη των μέτρων ανάκαμψης με βάση τα αποτελέσματα του μοντέλου και τη συμβολή των ενδιαφερομένων, χρησιμοποιώντας μέσες βαθμολογίες και βάρη όλων των ενδιαφερομένων.
Βασικά αποτελέσματα:
Η πρασινοποίηση του ερεθίσματος θα είναι καλή για δουλειές
Βρήκαμε συντριπτικά ότι ένα πακέτο τόνωσης “ως συνήθως” είναι κάτι περισσότερο από μια χαμένη ευκαιρία να κάνουμε την οικονομία πιο βιώσιμη: στην πραγματικότητα είναι λιγότερο αποτελεσματική η δημιουργία δραστηριότητας και απασχόλησης βραχυπρόθεσμα από ένα πιο πράσινο πακέτο.
Στην πραγματικότητα, πολλές πράσινες παρεμβάσεις μπορούν να δημιουργήσουν διπλάσιες θέσεις εργασίας ανά εκατομμύριο ευρώ που επενδύονται από ένα πακέτο επιχειρήσεων ως συνήθως που υποστηρίζει τη ζήτηση χωρίς τομεακή στόχευση. Οι οργανισμοί διεθνούς οικονομικής πολιτικής έχουν προβεί σε παρόμοιες δηλώσεις (συμπεριλαμβανομένου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του Συνασπισμού Υπουργών Οικονομικών για Δράση για το Κλίμα), και τα συγκεκριμένα αποτελέσματα ανά χώρα μας παρέχουν πρόσθετες ενδείξεις ότι η μετά την COVID απάντηση προσφέρει μια ευκαιρία για να συλλάβει συνέργειες μεταξύ των σύντομων και μακροπρόθεσμα.