1861 – Γεννήθηκε ο Τούρκος γλωσσολόγος και ιστορικός Necip Asım Yazıksız
1918 – Το Υπουργείο Εσωτερικών διέταξε τον Κυβερνήτη Μπατούμι να μεταφέρει τη διοίκηση στους Βρετανούς και τους αξιωματούχους να επιστρέψουν στην Κωνσταντινούπολη.
1918 – Ο Yusuf Franko Pasha, πρώην κυβερνήτης του Cebelil-Lebanon, διορίστηκε στο Υπουργείο Ταχυδρομικών Τηλεγράφων και Τηλεφώνου, το οποίο διοικείται από πληρεξούσιο.
1919 – Ο Μουσταφά Κεμάλ, εξ ονόματος του Συμβουλίου των Αντιπροσώπων, έστειλε εγκύκλιο στα κεντρικά συμβούλια του Συνδέσμου Άμυνας των Δικαιωμάτων της Ανατολίας και της Ρουμέλια και ζήτησε από τους βουλευτές που θα πήγαιναν στην Κωνσταντινούπολη να έρθουν πρώτα στην Άγκυρα.
1919 – Συζητώντας την πρόταση του Υπουργείου Πολέμου, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε ότι ο Μουσταφά Κεμάλ πρέπει να επιστρέψει τα μετάλλια και τα μετάλλια που έλαβε, ότι δεν απελάθηκε από το στρατό, αλλά θεωρήθηκε ότι έφυγε εθελοντικά.
1919 – Ο Ali Saip (Ursavaş), ο οποίος είχε ανατεθεί στη Διοίκηση του Τάγμα της Γέντας Γκαρντερί, ήρθε στην πόλη και άρχισε να εργάζεται. Ο οργανισμός Kuvayi Milliye ιδρύθηκε στην Urfa.
1920 – Ο Μουσταφά Κεμάλ είπε για τις προσπάθειες για τη δημιουργία τακτικού στρατού και την αντιπολίτευση του Αιθέμ και των αδελφών του στη μυστική σύνοδο της Συνέλευσης. Ο Ethem, στο τηλεγράφημα που διανέμει παντού, ισχυρίστηκε ότι το έθνος και η χώρα δεν μπορούσαν να ανεχθούν τον πόλεμο και ζήτησαν την απελευθέρωση των Izzet και Salih Pashas και επιτάχυνση των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.
1921 – Η καταστροφή που προκλήθηκε από τους Έλληνες μετά τον Δεύτερο Πόλεμο του İnönü ανακοινώθηκε στο Κοινοβούλιο. Κατά συνέπεια, Έλληνες στρατιώτες βίασαν 530 άτομα στη Σμύρτη και το Αδαπάζαρι. Παραπλανήθηκαν 192 κόρες. Σκότωσαν 1 194 άτομα, 913 εκ των οποίων ήταν στη Γιάλοβα. Κατέστρεψαν 47 εκατομμύρια ακίνητα στο Adapazarı και 25 εκατομμύρια στο İznik.
1941 – Ο θεατρικός ηθοποιός, σκηνοθέτης, ιδρυτής της Milli Sahne, πέθανε ο Şadi Fikret Karagözoğlu.
1947 – Ο Hamdullah Suphi Tanrıöver παραιτήθηκε από το CHP, το οποίο φημολογείται ότι θα ιδρύσει ένα νέο κόμμα.
1959 – Ο Beciiuzzaman Saidi Nursi, αρχηγός του Nurcu, διώχθηκε, κατηγορούμενος για κατάχρηση θρησκείας.
1967 – Η τουρκοκυπριακή κοινότητα κήρυξε ξεχωριστή διοίκηση στο νησί. Δρ. Συγκροτήθηκε 10μελές υπουργικό συμβούλιο υπό την προεδρία του Fazıl Küçük.
1976 – Η παραγωγή του Murat 131 ξεκίνησε στο Bursa TOFAŞ Automobile Factory.
1983 – Ο τουρκικός νόμος για την προστασία των χρημάτων άλλαξε. Η συναλλαγή συναλλάγματος κυκλοφόρησε. Η κατοχή ξένου νομίσματος δεν είναι πλέον έγκλημα.
1987 – Ο καλλιγράφος και ο βιβλιογράφος Emin Barın πέθανε
1989 – Πέθανε η πρώτη γυναίκα δικηγόρος της Τουρκίας, συγγραφέας Sureyya Agaoglu.
Το τραμ, το οποίο παροπλίστηκε το 1990 – 1961, άρχισε να λειτουργεί στην οδό Istiklal.
1992 – Μεγάλο Βραβείο Πολιτισμού και Τέχνης δόθηκε στον συγγραφέα Γιασάρ Κεμάλ.
1994 – Το αεροπλάνο της Turkish Airlines με την ονομασία “Mersin” συνετρίβη κατά την πτήση του Van 59 άτομα πέθαναν, 22 άτομα τραυματίστηκαν.
1995 – Η Ελλάδα και η Τουρκία βγήκαν από την κρίση της Ιίας. Τουρκία, Ελλάδα, δίνοντας τη σημείωση, τα βράχια των Ιμίων ανέφεραν ότι ανήκε στην Τουρκία. Η κρίση ξεκίνησε με μια συζήτηση από ποια πλευρά για να σώσει μια τουρκική βάρκα που κάθεται στους βράχους του Kardak στις 27 Δεκεμβρίου. Η απάντηση της Τουρκίας στο σημείωμα, η Ελλάδα, ισχυρίστηκε ότι ανήκουν στα βράχια στις 10 Ιανουαρίου 1996. Μετά τη φύτευση της αμοιβαίας σημαίας, οι ομάδες υποβρύχιας επίθεσης, υπό την προστασία των τουρκικών πολεμικών πλοίων, πήγαν σε ένα βράχο δίπλα στο Kardak τα μεσάνυχτα της 31ης Ιανουαρίου, όταν το ελληνικό ακτοφυλακό κατέβασε την τουρκική σημαία από τα βράχια και ανέβασε την ελληνική σημαία. Με την παρέμβαση των ΗΠΑ, η ελληνική σημαία κατέβηκε από το Kardak και τα πλοία αποσύρθηκαν.
Πορτρέτο της ημέρας Ali Saip Ursavaş
Ο Ali Saip Bey, ο οποίος πήρε το επώνυμο Ursavaş, συντομογραφία του «Urfa Warrior», γεννήθηκε το 1885 στο Kirkuk Revandiz.
Ο Ali Saip Bey, ο οποίος ξεκίνησε τη στρατιωτική του θητεία μετά το τέλος του Πολέμου το 1908, συμμετείχε στον Πόλεμο της Τρίπολης και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αργότερα υπηρέτησε ως διοικητής χωροφυλακής στο Καρς και στο Κοζάν. Ίδρυσε τον Σύνδεσμο Άμυνας των Δικαιωμάτων του Κοζάν. Ο Ali Saip Bey, ο οποίος διορίστηκε διοικητής του τάγματος Urfa Gendarmerie το Δεκέμβριο του 1919, ήρθε στην πόλη στις 29 Δεκεμβρίου 1919 και ξεκίνησε την αντίσταση εναντίον των Γάλλων με την ίδρυση της οργάνωσης των Εθνικών Δυνάμεων στην Urfa με το ψευδώνυμο “Namık” με εντολή του Atatürk. Ίδρυσε μια μονάδα τριών χιλιάδων ατόμων Kuvayı Milliye. Τη νύχτα της 8-9 Φεβρουαρίου 1920, ξεκίνησε μια επίθεση εναντίον των Γάλλων. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι τις 10 Απριλίου. Την ημερομηνία αυτή, οι Γάλλοι έφυγαν από την Urfa, έχοντας χάσει τα μισά από τα στρατεύματά τους, και τα τουρκικά στρατεύματα υπό την ηγεσία του Ali Saip Bey ανέλαβαν τον έλεγχο της Urfa στις 11 Απριλίου.
Ο Ali Saip Bey εξελέγη αναπληρωτής της Urfa στην πρώτη συνέλευση τον Απρίλιο του 1920. Υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Δικαστηρίου Ανεξαρτησίας της Κόνυας και του Δικαστηρίου Ανεξαρτησίας Ζώνης Επαναστάσεων. Αποσύρθηκε από το στρατό στις 28 Φεβρουαρίου 1926 με τον βαθμό του Ταγματάρχη. Αργότερα II. Η περίοδος του Κοζάν έγινε αναπληρωτής …
Μετά την καταστολή της εξέγερσης του Σεΐχη Σαΐντ, το Δικαστήριο Ανεξαρτησίας ιδρύθηκε στο Ντιγιαρμπακίρ στις 6 Απριλίου 1925. Ο Mazhar Müfit (Kansu) Bey εξελέγη πρόεδρος αυτού του δικαστηρίου και οι Ahmet Süreyya (Orgeevren) Bey, Avni (Doğan) Bey, Lütfi Müfit (Özdeş) Bey και Ali Saip (Ursavaş) Bey εξελέγησαν ως μέλη. Οι δίκες εναντίον του Σέιχ Σάιντ ξεκίνησαν στις 26 Μαΐου 1925. Μετά τις δίκες, στις 28 Ιουνίου 1925, το δικαστήριο αποφάσισε να εκτελέσει 47 άτομα, συμπεριλαμβανομένων των Σέιχ Σαΐντ και των ανδρών του. Κατά την εκτέλεση της θανατικής ποινής, ο Σέιχ Σάιντ είπε στον Αλί Σαϊπ Μπέι, μέλος του Δικαστηρίου Ανεξαρτησίας, “Saib Bey, ξέρετε αν σας είπα σωστά, θα σώσετε; ερωτηθείς. Ο Αλί Σάιπ Μπέι είπε: «Προκάλεσες να χυθεί τόσο πολύ Τουρκικό αίμα και να σβήσουν οι σόμπες. Θα τιμωρηθείς. ” φέρεται να πληρώθηκε.
Αργότερα III., IV., V. και VI. Ήταν αναπληρωτής της Urfa.
Εάν δεν αναφέρουμε ένα ενδιαφέρον γεγονός που συνέβη κατά τη διάρκεια του αναπληρωτή του Ali Saip Bey, δεν μπορούμε να καταλάβουμε πόσο τρελός είναι. Στις αρχές του 1924, ο Hüseyin Necati, ο ανταποκριτής της Άγκυρας στην εφημερίδα Vakit (ο Çiller Bey δημοσίευσε μια φωτογραφία του στην εφημερίδα με τα λόγια του Ali Saip που ζήτησαν αύξηση των μισθών των βουλευτών κατά την ομαδική συνάντηση του Λαϊκού Κόμματος. Οι ειδήσεις ότι ο Necati Bey χτυπήθηκε από τον αναπληρωτή του Κοζάν, Ali Saip Ursavaş και τους φίλους του, δημοσιεύθηκε στους διαδρόμους της Συνέλευσης. Ο Ali Saip δήλωσε ότι τα νέα δεν ήταν σωστά στην προεδρία της Συνέλευσης και είπε: «…. Δάσκαλοι, μέχρι πότε θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση; Δεν υπάρχει τέλος σε αυτό, το τέλος της είναι η αναρχία και η επανάσταση. Για το λόγο αυτό, το πιο απαραίτητο πράγμα είναι μια μονομαχία προκειμένου να διατηρηθεί η τιμή του γνώστη, η τιμή του γνώστη, να παίξει με την τιμή όλων και να διατηρηθεί η τιμή των ατόμων. Εάν η Γαλιλαία σας δεν συμφωνεί με αυτό, ας εξετάσουμε έναν άλλο τρόπο. όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί, δεν υπάρχει άλλο. Παίζεται με τιμή, σήμερα είναι χαστούκι, αύριο είναι όπλο. (Χειροκροτήματα) »και προτείνει έναν νόμο που η Συνέλευση καλεί σε μονομαχία εναντίον εκείνων των οποίων η τιμή έχει ειπωθεί… Με άλλα λόγια, ο Ali Saib είναι ένας άνθρωπος που είναι αρκετά γενναίος για να το δει ως εργαλείο προστασίας της τιμής.
Λόγω των υπηρεσιών κατά την απελευθέρωση της χώρας, η κόκκινη-πράσινη λωρίδα απονεμήθηκε με το Μετάλλιο Ανεξαρτησίας.
Αν και το όνομά του συμμετείχε στην απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Atatürk τη δεκαετία του 1930, έγινε κατανοητό ότι δεν ήταν ένοχος ως αποτέλεσμα της δίκης. Όταν ψηφίστηκε το επώνυμο νόμο το 1934, το επώνυμο “Ursavaş” δόθηκε από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Πέθανε στην Άγκυρα στις 25 Σεπτεμβρίου 1939.
Τα τελευταία χρόνια, διεξήχθη μια ευρεία εκστρατεία από κουρδικό λαό για να αφαιρεθεί το όνομά του από σχολεία, δρόμους και στρατώνες, επειδή είναι στην δικαστική επιτροπή που δοκίμασε τον Σέιχ Σαϊτ… Είναι χρέος για κάθε πατριώτη να αντισταθεί σε τέτοιες εκστρατείες …
Hüseyin Necati Çiller, πατέρας του πρωθυπουργού Tansu Çiller …
Ενημερώθηκε στις: 29 Δεκεμβρίου 2020, 09:34