ΙΣΤΑΝΜΠΟΥΛ (ΑΑ) – AİŞE HÜMEYRA BULOVALI – Το 46ο έτος έχει περάσει μετά το θάνατο του Arif Nihat Asya, ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της τουρκικής ποίησης στη Ρεπουμπλικανική εποχή, ο οποίος είναι γνωστός ως «Σημαία ποιητής» με το ποίημά του «Bayrak».
Ο κύριος ποιητής, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Mehmed Arif, ήταν το μόνο παιδί του Ziver Efendi από το Tokat και του Zehra Hanım από το Tirnov, στις 7 Φεβρουαρίου 1904, στο χωριό Inceğiz στην Çatalca.
Ο ποιητής, που πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Inceğiz, έχασε τον πατέρα του λόγω της πανούκλας όταν ήταν μόλις μία εβδομάδα.
Όταν η Asya ήταν 3 ετών, η μητέρα της κα Zehra παντρεύτηκε έναν αξιωματικό του οθωμανικού ναυτικού και μεγάλωσε με τον παππού της όταν πήγε στην Παλαιστίνη.
Έχοντας παρακολουθήσει μαθήματα Κορανίου στο σχολείο του χωριού Inceğiz όταν ήταν 4 ετών, ο Asya έμαθε αραβικά γράμματα από τον πρώτο του δάσκαλο, τον Hüseyin Efendi.
Σπούδασε στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ο κύριος λογοτεχνικός άντρας άρχισε να ζει με τη θεία του Gülfem Hanım και τον αδελφό της Mehmet Fevzi Efendi, μετά το θάνατο του παππού της και στη συνέχεια της γιαγιάς της Rüveyde Hanım. Η Asya, που πήγε στο σχολείο του χωριού Örçünlü με τα παιδιά της θείας της, συνέχισε την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή της εδώ.
– Πέρασε την περίοδο του Πολέμου της Ανεξαρτησίας στο Kastamonu
Μετά την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο γαμπρός του, που ήταν αξιωματικός, πήγε στο μέτωπο, ο ποιητής Asya, ο οποίος άρχισε να παλεύει με τη φτώχεια, μετακόμισε στη Recai Efendi, τον θείο του πατέρα του, τον δερμάτινο κατασκευαστή. Εκείνη την εποχή, ο ποιητής, ο οποίος προσπάθησε να στηρίξει το σπίτι με την πώληση προϊόντων όπως κομπόστα και ψωμί, δεν μπορούσε να μείνει σε ένα μόνιμο μέρος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, λέγοντας: «Έμεινα από τον πατέρα μου στον παππού μου, από τον παππού μου στη θεία μου, από τη θεία μου στον θείο μου. Στο τέλος, γύρισα από τον θείο μου στη θεία μου και από τη θεία μου στο έθνος». είπε με τις εκφράσεις.
Ο αξέχαστος ποιητής συνέχισε την εκπαίδευσή του στο Γυμνάσιο Gülşen-i Maarif, αφού αποφοίτησε από το σχολείο γειτονιάς ως αποτέλεσμα των προσπαθειών της θείας του και αποφοίτησε το 1916. Αργότερα, ο ποιητής, ο οποίος είχε το δικαίωμα να μπει στο Μπολού Σουλτανίσι, πήγε στο Κασταμόνετο Σουλτανήσι το 1920 αφού ολοκλήρωσε το τριετές γυμνάσιο εδώ, καθώς το τμήμα του γυμνασίου έκλεισε.
Ο ποιητής της σημαίας, ο οποίος πέρασε τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας στο Κασταμόνεο, είδε τα χρόνια του εθνικού αγώνα κατά τη διάρκεια του γυμνασίου του και είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει στενά την αγάπη για την πατρίδα μεταξύ των ανθρώπων. Επειδή ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του εθνικού αγώνα ήταν ο Κασταμούνε εκείνη την εποχή. Όσοι ήθελαν να συμμετάσχουν στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας έπρεπε να σταματήσουν από το λιμάνι İnebolu στο δρόμο τους προς την Ανατολία.
Ο Arif Nihat Asya εντυπωσιάστηκε πολύ από το γεγονός ότι οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τις οικογένειές τους για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους και πήγαν στο μέτωπο, και άρχισαν να γράφουν ποιήματα που αντανακλούν την αγάπη της πατρίδας. Η Asya, η οποία παρακολούθησε επίσης τις συναντήσεις και τα σεμινάρια που διοργάνωσαν οι πατριώτες, συνάντησε τον Mehmet Akif Ersoy και είχε την ευκαιρία να ανταλλάξει ιδέες.
Ο ποιητής, ο οποίος έφερε το πρώτο του ποίημα “Από τους πόνους της πατρίδας” στους αναγνώστες στο 7ο τεύχος του περιοδικού “Νεολαία” σε σκηνοθεσία του δασκάλου του Έβερ Κεμάλ Μπέη, έγινε το κέντρο της προσοχής ως αποτέλεσμα των θετικών αντιδράσεων και δημοσίευσε 20 ποιήματα κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων στο Κασταμινό.
Ο ποιητής, του οποίου τα ποιήματα έγραψε στο Κασταμόνεο συμπεριλήφθηκαν στο βιβλίο του “Ο Γλύπτης”, το οποίο δημοσίευσε το 1924, και τα θέματα της θλίψης, της απαισιοδοξίας, της μοναξιάς και της ερήμωσης κυριάρχησαν στα ποιήματά του εκείνα τα χρόνια. Ο κύριος συγγραφέας που αργότερα απέρριψε τα ποιήματα που έγραψε με απαισιοδοξία, δεν ήθελε το πρώτο βιβλίο ποίησης Γλύπτης, το οποίο έγραψε με απαισιόδοξα συναισθήματα, να θεωρηθεί ως το δικό του βιβλίο.
– Εργάστηκε στο Anadolu Agency για μια περίοδο στα πανεπιστημιακά του χρόνια.
Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο το 1923, ο Arif Nihat Asya συνέχισε την εκπαίδευσή του στο Darü’l-Muallimin-i Aliye, το οποίο αργότερα έγινε σχολείο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης. Έχοντας σπουδάσει ως επισκέπτης μαθητής στην αρχή και έπειτα ως ευγενής μαθητής, η Asya άρχισε να εργάζεται στην Υπηρεσία Ελέγχου Εξωτερικών Τηλεγραφών της Κωνσταντινούπολης την ίδια περίοδο.
Ενώ ήταν φοιτητής, ο κύριος άνθρωπος της λογοτεχνίας που εργάστηκε ως εκπρόσωπος της Κωνσταντινούπολης της Ανατολικής Υπηρεσίας για ένα χρονικό διάστημα, παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο Hatice Semiha Hanım, την οποία συνάντησε στην ηλικία του και απέκτησε δύο παιδιά από αυτόν τον γάμο.
Το πλήρες όνομα του ποιητή, ο οποίος πήρε το επώνυμο “Asya” μετά την ψήφιση του επώνυμου το 1934, καταγράφηκε ως “Mehmet Arif Nihat Asya”. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι ο ποιητής, ο οποίος δεν χρησιμοποιούσε το όνομα Μεχμέτ πολύ συχνά, πήρε αυτό το επώνυμο επειδή η πατρίδα των Τούρκων ήταν «Ασία».
Η Asya χωρίστηκε επίσημα από την πρώτη σύζυγό της, Hatice Semiha Hanım το 1941, και λίγο αργότερα, ενώ εργαζόταν στο γυμνάσιο Adana Boys, αποφάσισε να παντρευτεί τον καθηγητή χημείας Servet Akdoğan στο ίδιο σχολείο.
Τα γράμματα της αγάπης, της λαχτάρας και της αγάπης για τη σύζυγο του Servet Hanım, που είδε τα ίχνη της στη ζωή του Servet Hanım, που, όπως και η ίδια, έχασε την οικογένειά της σε πολύ νεαρή ηλικία, συναντήθηκε με τους αναγνώστες με το όνομα “Γράμματα της αγάπης”. Αυτές οι επιστολές έγιναν επίσης αντικείμενο της διατριβής. Από αυτόν τον γάμο της Ασίας, η κόρη του Φιράτ γεννήθηκε το 1942 και ο γιος του Μουράτ το 1948.
– Έγινε ο παππούς του Mevlevi και έγραψε σούφι ποιήματα
Μετά το καθήκον του στην Asya, Adana, εργάστηκε ως καθηγητής λογοτεχνίας και διαχειριστής για συνολικά 14 χρόνια σε διαστήματα στα σχολεία δασκάλων για αγόρια και κορίτσια. Ο Asya, ο οποίος γνώρισε τον Ahmet Remzi Akyürek, τον τελευταίο σεΐχη του Üsküdar Mevlevihanesi, ενώ ήταν δάσκαλος, εκπλήρωσε τις απαιτήσεις του δερβίτη του Mevlevi σύμφωνα με μια πηγή και έγινε ο παππούς του. Μετά από αυτήν την περίοδο, ο ποιητής έγραψε σούφι ποιήματα καθώς και εθνικά ποιήματα.
Ο κύριος ποιητής ολοκλήρωσε τη δεύτερη στρατιωτική του θητεία στο Ντιγιαρμπακίρ.
Έγραψε πολιτικά άρθρα σε εφημερίδες ενώ ήταν στην Άδανα. Το 1946, με το αίτημα και την επιμονή του λαού της Adana που τον αγαπούσε πάρα πολύ, έγινε ανεξάρτητος αναπληρωτής υποψήφιος και έλαβε 21 χιλιάδες ψήφους.
Ο Asya, ο οποίος έγινε πιο γνωστός για το ποίημά του “Σημαία”, το οποίο έγραψε για την Ημέρα Απελευθέρωσης της Adana στις 5 Ιανουαρίου, ενώ δίδασκε, άρχισε να είναι γνωστός ως “Poet of Flag”. Το ποίημα της σημαίας δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό “Views” και στη συνέχεια στην πρώτη έκδοση του ποιητικού βιβλίου “Bir Bayrak Waits the Wind” το 1946.
Ο Arif Nihat Asya βρήκε τα ίχνη της μητέρας του, την οποία δεν είχε δει για 43 χρόνια, το 1947 και πήγε στην Παλαιστίνη για ένα ταξίδι 12 ημερών. Ο ποιητής, ο οποίος έγραψε τα απομνημονεύματά του αργότερα σε αυτό το ταξίδι, το δημοσίευσε με τον τίτλο “Σημειώσεις από το Ortaşark”.
– Έγραψε πολλά rubai για την Κύπρο
Το 1948 ξεκίνησαν διάφορες έρευνες εναντίον του το 1948 λόγω των εξαιρετικά προκατειλημμένων και επικριτικών άρθρων του στις εφημερίδες που υποστηρίζουν το Δημοκρατικό Κόμμα. Για το λόγο αυτό, εξορίστηκε πολλές φορές ως δάσκαλος.
Η Asya εξελέγη αναπληρωτής από το Δημοκρατικό Κόμμα, Seyhan (Adana) στις εκλογές της 14ης Μαΐου 1950. Ο ποιητής, ο οποίος χρησιμοποίησε τη φράση «Από τον πρόεδρο του σχολείου έως τον πρόεδρο της συνέλευσης» σχετικά με την εκλογή του ως αναπληρωτή, δεν έγινε υποψήφιος το 1954, στην πραγματικότητα εγκατέλειψε την πολιτική και επέστρεψε στη διδασκαλία.
Ο κύριος λογοτεχνικός κριτικός υπηρέτησε αρχικά στο Γυμνάσιο Εσκισεχίρ και στη συνέχεια στο Γυμνάσιο της Άγκυρας Γκάζι.
Ο ποιητής, ο οποίος άρχισε να εργάζεται με τη σύζυγό του στο Γυμνάσιο Αγώνων Λευκωσίας Κύπρου το 1959, έγραψε πολλά rubai για την Κύπρο. Η Asya που ασχολείται με την ιστορία της Κύπρου και της Κύπρου στα rubai της επέστησε την προσοχή στα αρχιτεκτονικά έργα της Κύπρου που έγιναν κατά την οθωμανική κυριαρχία και μοιράστηκαν τις διαφορετικές χρήσεις αυτών των έργων με την πάροδο του χρόνου με τους αναγνώστες στο βιβλίο της “Cyprus Rubai”.
Ο Arif Nihat Asya πραγματοποίησε επίσης διάφορες μελέτες για να ευαισθητοποιήσει τους Κύπριους μαθητές. Το 1961, ο ποιητής επέστρεψε στην Τουρκία, αποσύρθηκε το 1962 αφού είχε υπηρετήσει τέσσερις μήνες στο Γυμνάσιο της Άγκυρας Γκάζι.
Ενώ οι πόλεις που πήγε στα παιδικά του χρόνια και η εξορία του στα χρόνια διδασκαλίας του ήταν μια οικεία κατάσταση στην Ασία, πρόσθεσε ακούσια το χαρακτηριστικό της εμφάνισης των διαφορετικών προσώπων των πόλεων στα ποιήματά του.
Η Κωνσταντινούπολη, ο Μπολού, ο Κασταμόνου, η Άδανα, η Μαλάτια, ο Ντιγιαρμπακίρ, ο Έντιρνε, η Άγκυρα, το Εσκί Σεχίρ και η Κύπρος επηρέασαν την προσωπικότητα και την τέχνη του μεγάλου ποιητή. Η Ασία ανέφερε επίσης στα ποιήματά του τα αρχιτεκτονικά έργα, τις φυσικές ομορφιές και τους θρύλους που είδε ενώ ταξιδεύει μεταξύ επαρχιών.
– Πέθανε στις 5 Ιανουαρίου, την ημέρα που έγραψε το ποίημα της σημαίας, το 1975.
Ενδιαφέρον για καλλιτεχνικές δραστηριότητες μετά τη συνταξιοδότησή του, η Asya ήταν μεταξύ των ιδρυτών του περιοδικού “Defne”, το οποίο ξεκίνησε τη δημοσίευσή του το 1966. Ο κύριος ποιητής μετέφερε επίσης στον αναγνώστη τις εμπειρίες του ως αποτέλεσμα του ευρωπαϊκού ταξιδιού του, το οποίο εμφανίστηκε το 1968, το οποίο περιελάμβανε κυρίως τις βαλκανικές χώρες, με τα ποιήματα στο βιβλίο με τίτλο “Rubailer from Europe”.
Ο Arif Nihat Asya συνέβαλε σημαντικά στην ίδρυση του “Art Art Association” το 1974, με στόχο την εισαγωγή της τουρκικής εθνικής τέχνης στον κόσμο και την προστασία της ομορφιάς αυτής της τέχνης. Ο εθισμός στα τσιγάρα της Ασίας, που άρχισε να εμφανίζεται το 1973, δημιούργησε προβλήματα στην καρδιά του με την πάροδο του χρόνου. Έχοντας υποστεί καρδιακή προσβολή αρκετές φορές, η Asya ήταν σοβαρά άρρωστη τις τελευταίες μέρες του 1974 και υποβλήθηκε σε θεραπεία στην Άγκυρα. Ωστόσο, πέθανε στις 5 Ιανουαρίου 1975, την επέτειο της απελευθέρωσης της Adana, η οποία είχε μια πολύ σημαντική θέση στη ζωή του, από την κατοχή του εχθρού και την ημέρα που έγραψε το ποίημα Bayrak.
Yavuz Bülent Bakiler, για τον Arif Nihat Asya, “Έχει μια ταπεινή προσωπικότητα. Εκτός αυτού, έχει έναν υπερήφανο χαρακτήρα. Ήταν ένα άτομο που ζούσε στην Kalenderce.” Καθώς έκανε το σχόλιό του, ο Φιράτ, κόρη του ποιητή, δήλωσε σε μια δήλωση ότι ήταν ένας χαρακτήρας που δεν παραιτήθηκε από τις αρχές του πατέρα του:
“Όλοι γύρω, αυτός είναι ένας κόσμος που περιβάλλεται από προσωπικές αρχές. Αρχές όπως ο πατέρας μου είχε θυσιάσει και αγωνίστηκε πολύ εξαιτίας αυτών μέχρι το τέλος της ζωής του, ποτέ δεν προσέγγισε κανένα ζήτημα αντίθετο με αυτές τις αρχές, ποτέ δεν σκέφτηκε να βγει από αυτές τις αρχές. Είναι πολύ μαλακός, ζεστός, βαθύς και ρομαντικός. Έχει μια καρδιά γεμάτη αγάπη και συμπόνια. Αυτή η αγάπη ήταν για τον Θεό και ό, τι ζωντανό και άψυχο δημιούργησε … “
– Εκδόθηκαν 5 βιβλία Rubai
Ο διάσημος ποιητής, ο οποίος ξεκίνησε την ποίησή του με την prosody, έγραψε ποιήματα ειδικά με ποιήματα rubai και gazel. Οι ομορφιές της χώρας, ο ηρωισμός, η σημαία, η πατρίδα, το έθνος, η ιστορία, η θρησκεία, η αγάπη και η φυσική ομορφιά ήταν τα κύρια θέματα στα έργα του Arif Nihat Asya, ο οποίος έχει πέντε βιβλία γραμμένα σε στίχους Rubai. Ο ποιητής, που μερικές φορές υιοθέτησε μια κριτική έκφραση στα ποιήματά του, ήταν πάντα γνωστός για τα ποιήματά του που δοξάζουν την Τουρκικότητα.
Ο ποιητής, ο οποίος αναζητούσε επίσης μια συνεχή καινοτομία στα ποιήματά του, δημιούργησε έναν μοναδικό κόσμο πολύχρωμης ποίησης μακριά από εξωτερικούς παράγοντες. Το θέμα της μητέρας κατέλαβε επίσης μια ξεχωριστή θέση στα ποιήματα της Ασίας. Η Asya εξέφρασε τη λαχτάρα της για τη μητέρα της στο ποίημα “Mother” στο “Prayers and Amines” (1967).
– Εργα
Έχουν εκδοθεί 33 βιβλία της Asya, συμπεριλαμβανομένων 23 ποιημάτων και 10 πεζών. Μερικά από τα ποιητικά βιβλία της Asya, τα οποία δημοσιεύθηκαν ως σώμα 12 βιβλίων το 1975-1977, συμπεριλαμβανομένων προηγούμενων μη δημοσιευμένων άρθρων, έχουν ως εξής:
“Γλύπτης”, “Το όνειρο του μαξιλαριού μου”, “Στίχοι”, “Μια σημαία περιμένει τον άνεμο”, “Dome-i Hadra”, “Ρίζες και κλαδιά”, “Ειρηνιστές”, “Προσευχές και Αμίνες”, “Παραμένουν στους καθρέφτες”, “Όλα Τα έργα του είναι “,” Rubaiyyat-ı Arif “,” Cyprus Rubai “,” April “,” Aquarius Sign “,” Rubai from Europe “,” Flag. “
Μεταξύ των έργων της Ασίας με τη μορφή σκέψης και πειραματισμού, “Wings and Beaks”, “Pile Door”, “Libra Canot Measure Itself”, “Threatening Letters”, “They Καταλαβαίνουν αυτήν τη γλώσσα”, “Αναζητώντας και δεν λένε” και “Εκείνοι που αναζητούν τα φτερά τους” συμβαίνει.