Ενώ αναφέρθηκε ότι ένα από τα περιστατικά συνέβη το 2010 και ότι το θύμα ήταν ένα αγόρι 14 ετών, δεν έχουν ληφθεί ακόμη πληροφορίες για το άλλο άτομο.
Ο δικηγόρος του Λιγκνάδη Νίκος Γεωργουλέας είπε ότι ο πελάτης του παραδόθηκε στην ελληνική αστυνομία μετά το ένταλμα σύλληψής του και αρνήθηκε τις κατηγορίες.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης δήλωσε σε δήλωση ότι οι δικαστικές αρχές “θα κάνουν ό, τι είναι απαραίτητο για να φέρουν τα πάντα στο φως σε αυτήν την πολύ σκοτεινή υπόθεση και να διασφαλίσουν τη δικαιοσύνη”.
Οι ισχυρισμοί κατάχρησης που συγκλόνισαν την Ελλάδα ξεκίνησαν όταν η πρωταθλητής της Ολυμπιακής ναυτικής Σόφια Μπεκατέρου ανακοίνωσε το 1998 ότι κακοποιήθηκε σεξουαλικά από έναν διευθυντή της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας. Μετά το Μπεκατόρου, πολλά πρόσωπα στη χώρα κατηγορήθηκαν για κακοποίηση.
Ο Λιγκάνδης παραιτήθηκε από τη θέση του στο Ελληνικό Εθνικό Θέατρο αυτό το μήνα, μετά από ισχυρισμούς ότι κακοποίησε σεξουαλικά νέους ηθοποιούς. Μετά την παραίτησή του, ο αριθμός κατηγοριών εναντίον του αυξήθηκε επίσης.
ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Σύμφωνα με τους New York Times, το ζήτημα έχει αποκτήσει επίσης πολιτική διάσταση. Οι αντίπαλοι κατηγορούν τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μεντόνι για την ανάθεση του Λιγνάδη στο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας.
Ο Μεντόνι είπε ότι ούτε αυτός ούτε ο Μητσοτάκης γνώριζαν τον σκηνοθέτη προσωπικά και ότι ήξεραν μόνο ως καλλιτέχνης και είπε:
“Ο Λιγνάδης είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος, αλλά αυτό έχει πλέον εμφανιστεί.”
Αναφερόμενος στις κατηγορίες που έγιναν ενώπιον του Λινγκάδη, ο Μεντόνι είπε ότι το εν λόγω άτομο προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του για την αθωότητά του χρησιμοποιώντας τις ικανότητες του, προσθέτοντας ότι ένιωθε «εξαπατημένος».
Ωστόσο, ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης δήλωσε την Παρασκευή για τις αυξανόμενες κατηγορίες σεξουαλικής κακοποίησης στον κόσμο της τέχνης στη χώρα:
«Η πιο αηδιαστική εκδοχή αυτής της υπόθεσης είναι η σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων… Αν θέλουμε να λύσουμε το πρόβλημα, πρέπει να επιτύχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική και κοινωνική συναίνεση».