Πιστεύετε ότι το ξέσπασμα κοροναϊού συνέβη το 2020, με την προϋπόθεση της Τουρκίας.
Η ανεργία μειώθηκε, η απασχόληση αυξήθηκε, ο πληθωρισμός παρέμεινε φυσιολογικός.
Η οικονομία έχει αναπτυχθεί, η ευημερία έχει αυξηθεί …
Τα στοιχεία του AKP το λένε αυτό. Είμαστε λοιπόν καλύτεροι από ό, τι πριν από την επιδημία.
Τέλος, έχουμε δει την καλή μας θέση στα συνδικάτα!
Το Υπουργείο Οικογενειακής Εργασίας και Κοινωνικών Υπηρεσιών δημοσίευσε στατιστικά στοιχεία συνδικάτων την Κυριακή. Κατά συνέπεια, ο αριθμός των συνδικαλισμένων εργαζομένων αυξήθηκε κατά 150 χιλιάδες το 2020.
Ο υπουργός Zümrüt Hanım, ο οποίος μοιράστηκε τις ειδήσεις και βρήκε την ευκαιρία να ξανακερδίσει τις δημοσιεύσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Ερντογάν, επισημαίνει ότι ο αριθμός των συνδικαλισμένων εργαζομένων υπερβαίνει τα 2 εκατομμύρια και λέει, “Μας ενδιαφέρει η ένωση και η προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων μας”.
Πραγματικά νοιάζεται. Τη στιγμή αυτής της ανακοίνωσης, οι απολυμένοι εκπρόσωποι 6 χιλιάδων εργαζομένων που ίδρυσαν τα σωματεία τους στο PTT ετοιμάζονταν να έρθουν στην Άγκυρα. Ήρθαν και συναντήθηκαν από την αστυνομία μπροστά από τη Γενική Διεύθυνση PTT.
Ενώ ο Zümrüt Hanım τόνισε τη σημασία που αποδίδουν στην ένωση, η απεργία που ξεκίνησε από τους εργάτες του Baldur με το αίτημα της συνδικαλιστικής εργασίας άφησε πίσω τον πρώτο μήνα μετά το δικαστήριο δικαιοδοσίας που κράτησε τέσσερα χρόνια. Οι εργαζόμενοι που στάλθηκαν με άδεια χωρίς αποδοχές στην αποθήκη του Migros λόγω της συμμετοχής τους στο σωματείο συνέχισαν να αντιστέκονται στο Şekerpınar. Οι εργάτες μετάλλων στο Çorum Ekmekçioğulları απολύθηκαν από τον “κωδικό-29” με το επιχείρημα ότι δεν τήρησαν τους κανόνες της “ηθικής και καλής θέλησης” μετά την ένταξή τους. Το αφεντικό του Yemeksepeti, με την αναφορά του στο γραφείο εγγραφής του υπουργείου, άλλαξε τον τομέα και μείωσε την ένταξη εκατοντάδων εργαζομένων στο σωματείο.
Η παραπάνω λίστα μπορεί να επεκταθεί απεριόριστα. Η Τουρκία είναι το τελευταίο πράγμα που η ένωση μπορεί να είναι περήφανη για αυτή τη δύναμη. Συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των μελών των 150 χιλιάδων.
Η πηγή αυτής της αύξησης είναι ότι οι εργαζόμενοι υπεργολάβων σε δημόσιες διοικήσεις και δημοτικές εταιρείες, οι οποίοι διορίστηκαν ως εκλογικές επενδύσεις το 2018, έγιναν τελικά μέλη της εξουσιοδοτημένης ένωσης στο ίδρυμά τους και αποκτούν το δικαίωμα να επωφεληθούν από τη συλλογική συμφωνία διαπραγμάτευσης εκεί. Ο υπουργός δεν αναφέρει ότι καταδίκασε τους υπαλλήλους του πρακτορείου σε αυξήσεις 4% κατά τη διάρκεια αυτών των 3 ετών.
Υπάρχουν και άλλα πράγματα που δεν αναφέρει.
Με τα στατιστικά στοιχεία που ανακοινώθηκαν, τέσσερα συνδικάτα που είχαν προηγουμένως εξουσιοδοτηθεί να διαπραγματεύονται συλλογικά έπεσαν κάτω από το όριο. Η Tekstil ve Güvenlik-Sen, συνδεδεμένη με την DİSK, και τα συνδικάτα Oleyis και Enerji-Is που συνδέονται με τον Hakiş δεν θα έχουν άδεια για συλλογικές διαπραγματεύσεις στους χώρους εργασίας έως ότου ανακοινωθούν νέα στατιστικά στοιχεία έξι μήνες αργότερα.
Υπάρχουν και άλλα συνδικάτα που έχουν στερηθεί δικαιώματα συλλογικής διαπραγμάτευσης λόγω του φράγματος. Λόγω του γεγονότος ότι η διάταξη εξαίρεσης του νόμου δεν παρατάθηκε φέτος, το Υπουργείο δεν ανταποκρίνεται στις αιτήσεις αδειοδότησης τεσσάρων συνδικάτων, τρεις από τις οποίες συνδέονται με την DİSK και μία συνδεδεμένες με την Türk-İş. Αυτά τα σωματεία είναι οι Nakliyat-İş, Sosyal-İş, Dev Turizm-İş και Deriteks.
Με άλλα λόγια, το δικαίωμα σε συλλογικές διαπραγματεύσεις χιλιάδων εργαζομένων σφετερίστηκε λόγω του ραβδιού του φράγματος που το Υπουργείο κυματίζει στην κορυφή των συνδικάτων.
Νοιάζονται για την ένωση και τα δικαιώματα των εργαζομένων!
Η αίτηση άδειας άνευ αποδοχών, η οποία ισχύει από τον Απρίλιο, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως όπλο κατά της συνδικαλιστικής οργάνωσης. Από την ίδια ημερομηνία, η απαγόρευση απόλυσης μετατράπηκε σε πρακτική απόλυσης του συνδικαλισμένου εργαζομένου χωρίς αποζημίωση. Η αναβολή απεργίας (απαγόρευση) που έγινε με το διάταγμα του Προέδρου δεν παραιτήθηκε το 2020. Περισσότερα από τα μισά μέλη των συνδικάτων δεν έχουν το δικαίωμα συλλογικών διαπραγματεύσεων. Το ένα τέταρτο των εργαζομένων σε χώρους συλλογικών διαπραγματεύσεων δεν μπορεί να επωφεληθεί από τη σύμβαση.
Αυτά δεν είναι γραμμένα στα στατιστικά στοιχεία της ένωσης του Zümrüt Hanım.