Στην Κύπρο η αιθέρια γη, ζει η αγνή ψυχή; Αυτή ήταν μια ποιητική πτήση εκ μέρους του εθνικού μας ποιητή, Κωστή Παλαμά. Ένα ερώτημα το οποίο, φυσικά, θα είχε θετική απάντηση, ως μια ακόμη επιβεβαίωση της καθολικά αναγνωρισμένης απλότητας και της εξαιρετικής καθαρότητας της κυπριακής ψυχής.
Εάν η ίδια ερώτηση είχε τεθεί τώρα, ως μέρος της αναζήτησης μιας απάντησης σε ανησυχίες σχετικά με αυτό που βλέπουμε και ακούμε σήμερα, η απάντηση ναι ή όχι θα κρέμεται στο υπόλοιπο.
Εάν λάβουμε υπόψη ότι η Κύπρος αγωνίζεται για την πρώτη θέση μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη διαφθορά, τότε δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η απάντηση που αναζητήθηκε στο παραπάνω ερώτημα είναι προβληματική.
Με τον ίδιο τρόπο, δεν είναι καθόλου περίεργο το γεγονός ότι, στη γενική ύπαρξη που επικρατούσε στην Κύπρο, ξεπήδησε ο φρύνος του σατανισμού, με το γνωστό τραγούδι που θα εκπροσωπήσει την Κύπρο στον προσεχή Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Τραγουδιού. Αυτό είναι απλά το κεράσι στην τούρτα της γενικής πλημμύρας.
Είναι η μόνη φυσική ταυτόχρονη και αναμενόμενη. Δεδομένου ότι η Κύπρος ηγείται στο να κάνει τα έργα του διαβόλου – γι ‘αυτό είναι στο προσκήνιο εκείνων που είναι διεφθαρμένοι – είναι φυσικό να περιμένουμε να αποκαλύψει τον Θεό που σεβάται και υποτάσσεται. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον διάβολο.
Αλλά έτσι είναι τα πράγματα; Μήπως η πλειοψηφία του λαού της Κύπρου συνεχίζει να είναι αγνή και παρθένα; Είναι απλώς ότι οι υπεύθυνοι είναι υπεύθυνοι για τη διαφθορά και τη διάδοση του σατανισμού και ότι δεν εκφράζουν ούτε το μυαλό ούτε τις αξίες των ανθρώπων που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν; Έχει προκύψει ότι τα μυαλά των Κυπρίων έχουν υποστεί τόσο εκφυλισμό που η γη έχει μετατραπεί από το νησί των αγίων και φίλων του Χριστού στο νησί της διαφθοράς και της υπηρέτριας του διαβόλου;
Θα λέγαμε με τόλμη «Όχι!». Μια τέτοια μείωση δεν μπορεί να έχει συμβεί. Είναι απλώς ότι οι βασικές θέσεις έχουν διεισδύσει από άτομα αμελητέας ωριμότητας, των οποίων η συνείδηση έχει στραφεί όπως με ένα καυτό σίδερο. Τώρα αμαυρώνουν την εικόνα του κυπριακού λαού και προσβάλλουν ακατάλληλα και ατιμούν όλα όσα είναι ιερά και ιερά.
Ο λαός της Κύπρου πρέπει να απαλλαγεί από τέτοιες μορφές, έτσι ώστε να μπορούν να διατηρήσουν την Χριστοκεντρική Παράδοση του νησιού, την αγιότητα, την ευγένεια, την τιμή και την αξιοπρέπεια του. Για να θεωρηθούν αξιόλογοι διάδοχοι των καθαρών προγόνων τους. Επειδή περπατούν πάνω στα οστά των αγίων και των δίκαιων, φίλων του Χριστού. Και αυτή η Παράδοση – η οποία είναι ταυτόχρονα τιμή και ευθύνη για αυτούς και τα παιδιά τους – δεν πρέπει να παιχθεί, ούτε μπορεί να αποβληθεί σαν ξένο σώμα. Επειδή είναι οστό των οστών τους και σάρκα της σάρκας τους. Είναι η αλήθεια της οντότητάς τους ως λαού, είναι το φως στη ζωή τους, είναι το μονοπάτι τους προς την αιώνια Βασιλεία του Θεού, είναι το σημείο της μεταφυσικής μεταμόρφωσης, της έλξης, της ανάφλεξης και της έμπνευσης όλων των παράλληλων, μεταβατικών τους δραστηριότητες και γήινες ενέργειες, είναι η ίδια η ζωή τους.
Αρχιμανδρίτης Efraim
Ηγούμενος του Αγίου και Σεβάσμιου
Μεγάλη Μονή Βατοπαίδη