Πρώτη είσοδος. Τρίτη, 16 Φεβρουαρίου 2021 στις 8:00 μ.μ.
Σήμερα σηματοδοτεί τέσσερα χρόνια από το θάνατο του Δημήτρη Μητάρα, ενός από τους πιο σημαντικούς ζωγράφους και διακοσμητές της δεκαετίας του ’60.
“Εάν βγάλεις τον Μιτάρα από την ιστορία της ελληνικής τέχνης, θα καταλάβεις ότι θα παραμείνει φτωχός”, δήλωσε η Πλάκα, διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης, για τον σημαντικό ζωγράφο Δημήτρη Μητάρα.
Δάσκαλος στη Σχολή Καλών Τεχνών, από την οποία ήταν πρύτανης από το 1982 έως το 1985, εκπαίδεψε μεγάλο αριθμό μαθητών για να συνεργαστεί με καλλιτέχνες στο ASKT, ο οποίος το 2015 διοργάνωσε μια τιμητική έκθεση της καλλιτεχνικής του καριέρας στο Μουσείο Μπενάκη. ,
Παράλληλα με το εκπαιδευτικό του έργο στο ASKT, το 1978, με τη βοήθεια του Δήμου Χαλκίδας, ίδρυσε τη γενέτειρά του στη Χαλκίδα, το εργαστήριο τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του, Χαρίκλεια Μυτάρα, ανέπτυξε μια ισχυρή διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα.:
Γεννήθηκε το 1934 στη Χαλκίδα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1953-1957) με τους Γκίν Μόραλη και Σπύρο Παπαλουκά. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι με υποτροφία IKY. (1961-1964, σκηνογραφία և εσωτερικός σχεδιασμός, olecole Nationale des Arts Decoratifs o École des Arts et Métiers):
Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα (1961). Η μετάβασή του στον κριτική ρεαλισμό μέσω φωτογραφικών εγγράφων, περιορισμένου χρώματος και πολιτικού περιεχομένου ήταν το σήμα κατατεθέν της πρώιμης ζωγραφικής του κατά τα χρόνια της δικτατορίας. Ωστόσο, στη συνέχεια της πορείας του, τα εξπρεσιονιστικά στοιχεία επικράτησαν prev έντονο χρώμα. Για το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του, τα θέματα είναι ανθρωποκεντρικά, συχνά πορτραίτα. Η αφηρημένη διάθεση, η ελευθερία της γραμμής intensity η ένταση του χρώματος συνδυάζονται με τη σαφήνεια της παρατήρησης, είτε πρόκειται για εικόνες προσώπου είτε για άλλα αντικείμενα. Καθ ‘όλη τη διάρκεια του έργου του, η έμφαση στις οπτικές ιδιότητες αποκαλύπτει τη βαθύτερη σχέση του με τις παραδοσιακές αξίες της ζωγραφικής.
Ως διακοσμητικός σχεδιαστής και σχεδιαστής κοστουμιών, έχει επιμεληθεί δεκάδες θεατρικές παραστάσεις σε συνεργασία με μεγάλα ελληνικά θέατρα (Εθνικό, KTHBE, Θέατρο Τέχνης, Δράμα Ελληνικού Χορού κ.λπ.). Ασχολήθηκε επίσης με διάφορες εικονογραφήσεις και οπτικές εφαρμογές. Διακόσμησε πολλά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια (ξενοδοχεία, τράπεζες κ.λπ.) με τοιχογραφίες. Το έργο του Dexileos εγκαταστάθηκε πρόσφατα στο σταθμό Daphne του μετρό στην Αθήνα. Το έργο του περιλαμβάνει θεωρητικά κείμενα, μελέτες για την τέχνη, δημοσιευμένα σε βιβλία, άρθρα στον τύπο για διάφορα θέματα, όπως η ποίηση.
Δίδαξε εσωτερική διακόσμηση στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Αθηνών (1964-72) και το 1969 άρχισε να διδάσκει στην Αρχιτεκτονική Σχολή Αθηνών, όπου εξελέγη καθηγητής το 1977 και εργάστηκε ως πρύτανης από το 1982 έως το 1985. Το 1978, με τη βοήθεια του δήμου Χαλκίδας, ίδρυσε το εργαστήριο τέχνης Χαλκίδας στην πατρίδα του, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική καθοδήγηση της συζύγου του, Χαρίκλεια Μιτάρα, εξακολουθεί να αναπτύσσει σημαντικές διδακτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.
Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε πολλές ατομικές ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βραβεύτηκε για τη συμμετοχή του στην Έκθεση Νέων Καλλιτεχνών (Αύγουστος 1958) και στην Παν Αρμενική Έκθεση Νέων (1961). Συμμετείχε στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1958, 1966), στη Μπιενάλε Νεολαίας (Παρίσι, 1960), στη Μπιενάλε του Σάο Πάολο (1966) και στη Μπιενάλε της Βενετίας (1972). Υπάρχουν πολλές αναδρομικές εκθέσεις. 1989 (Πινακοθήκη Πιερίδη Θεσσαλονίκης – Πολιτιστικό Κέντρο Veldio), 1992 (Chote de Chenonso, Loire, Γαλλία), 1993 (Expo 93, Tokyo, Japan Aponia), 1995 (Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα), 1998 (Milesgarden) Μουσείο, Στοκχόλμη), 2001 (Palazzo Vecchio, Φλωρεντία) և 2006 (Πινακοθήκη, Θεσσαλονίκη).
Εκλέχτηκε πλήρες μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 2008, αλλά έγινε ανενεργός δύο χρόνια αργότερα επειδή απουσίαζε από τις συναντήσεις του για ένα χρόνο λόγω προβλημάτων όρασης (οπτική νευροπάθεια). Ήταν μια απόφαση που τον έκανε πολύ θυμωμένο, όπως δήλωσε στη συνέντευξη.
Ο Δημήτρης Μητάρας πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου 2017 στην Αθήνα σε ηλικία 82 ετών.