Τον Μάρτιο του 2018, δημοσίευσα ένα άρθρο στο “Phileferos” με τίτλο “Tats in the race”. Ο λόγος ήταν η αυτοκτονία της Έλενα Φραγκίσκου, ενός κοριτσιού που είχε κακοποιηθεί από έναν πατριό ενός ιερέα και τελικά υπέκυψε στο βάρος αυτού του σκοτεινού παρελθόντος.
Το πιο τραγικό μέρος της ιστορίας δεν αφορούσε τον ιερέα που καταδικάστηκε σε δεκαοκτώ μήνες φυλάκισης, αλλά στη στάση της ιεραρχίας της Εκκλησίας. Η δημοσίευση των πρακτικών της Συνόδου αποκάλυψε τις σάπιες σκέψεις των πρωτευουσών, οι οποίες καταρχήν προσβάλλουν τα αυγά τους. Ο Tamasu Yesayan ζήτησε να αποκατασταθεί ο υιοθετημένος πατέρας, ισχυριζόμενος ότι «υπέφερε πολύ», ενώ ο Λεμεσός Αθανάσιος ισχυρίστηκε ψευδώς ότι χρειάστηκαν δύο ή τρεις μάρτυρες για να αποδείξουν το έγκλημα. Το χειρότερο από όλα ήταν ο Κίκκου Νικηφόρος, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν περίπτωση μοιχείας ή πορνείας, αλλά «συμφιλίωσης», δηλαδή σεξουαλικής πράξης χωρίς διείσδυση, και επομένως «μικρού» εγκλήματος. Αυτές οι χυδαίες εκφράστηκαν αμετάκλητα στη Σύνοδο, οπότε το στίγμα αυτής της τραγικής πράξης παρέμεινε ανεξίτηλο στο κεφάλι τους.
Τρία χρόνια αργότερα, είμαστε λυπημένοι που βλέπουμε ότι ο αριθμός των παππούδων έχει αυξηθεί. Ένα νέο κύμα αποκαλύψεων #MeToo έφερε στο φως αηδιαστικές ιστορίες, όπως ισχυρισμοί εναντίον ενός νεαρού μοναχού σε μια δημοσίευση στην εφημερίδα Πολίτη ή περιπτώσεις σιωπής του πρώην μετρό. κοινό με τις δηλητηριώδεις απόψεις τους.
Λυπάμαι, αλλά βρίσκω τη δικαιολογία ότι άνθρωποι όπως ο Μόρφου Νεόφυτος, για παράδειγμα, έχουν μια ανεύθυνη προηγούμενη γραφική ζωή, πολύ βολική. Εδώ είναι ένα μικρό δείγμα της τελευταίας αυταπάτης του για τον El Diablo. “Οι Ευρωπαίοι σήμερα είναι ευφορικοί. Δαιμονικές δυνάμεις. Θέλουν επίσης να μας υπακούσουν. Πείτε μας ως καλό πράγμα. […] Θέλουν να το κάνουν παράνομα, ομαλά. Κάντε τους νόμο. Πρώτα οι Βρυξέλλες, μετά οι κηδεμόνες μας στο κοινοβούλιο. Και μετά να διδάξουμε τα παιδιά μας στα σχολεία. Με άλλα λόγια, λέτε στο παιδί σας ότι ξέρετε … Στον Christopher 14, 15 θα γίνετε Crystal. ” Αυτές οι γραφικές ή ρατσιστικές επιρροές αναμιγνύονται με θεωρίες συνωμοσίας;
Υπάρχουν πολλά πόδια κάθε είδους. Από τα ερείπια, φαίνεται ότι είναι υπεράνω του νόμου, διαβόητα για τη συμμετοχή τους στην πολιτογράφηση του Lowe. Και αρνούμενος να αναλάβουμε δράση για την επιδημία, γεμίζοντας το μπαρ με προσκυνήματα. Οι τελευταίες εικόνες από τις τάξεις των πιστών που λατρεύουν τα λείψανα του Αγίου Εφρέμ και της παντόφλας εγείρουν ένα λογικό ερώτημα: εμείς, ως κράτος, φυσικά μοιάζουμε με θεοκρατικά καθεστώτα; Με μια ελαφριά υποσημείωση, φυσικά, ότι η γνωστή τους δίψα για χρήματα δεν κρύβεται εδώ, καθώς έχουν πουλήσει πετρέλαιο, και έχουν πει στους πιστούς ότι υπάρχει ένα «επενδυτικό μπλοκ ώστε όλοι να μπορούν να βοηθήσουν στην οικοδόμηση του μοναστηριού» Άγιος Εφραίμ στην Κύπρο. “
Κοιτάζοντας πίσω τα άρθρα μου τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, διαπιστώνω ότι έχω γράψει πολλές φορές για την Εκκλησία. Αυτό που αλλάζει είναι μόνο η περίσταση. Αλλά το μοτίβο παραμένει τόσο πολύ που νομιμοποιεί ακόμη και τις παραλλαγές των τίτλων. Έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι δεν το κρύβω από εσάς εάν αυτή η επιμονή έχει νόημα. Και κάθε φορά που απαντώ ότι έχει, ενώ η χώρα μας συνεχίζει να είναι μαϊμού ενός κοσμικού κράτους. Η άρρωστη εικόνα της εκκλησίας είναι μια αντανάκλαση των στρεβλώσεων της κοινωνίας. Και οι στρεβλώσεις της κοινωνίας μετατρέπονται σε παθογόνα του πολιτικού συστήματος, οδηγώντας μας σε έναν φαύλο κύκλο. Όσο έχουμε μια φωνή, τότε πρέπει να την ανυψώσουμε ή να διακινδυνεύσουμε να καταπιούν τη μαύρη τρύπα του σκότους.